Dövme

3.8

İyi okumalar ❤️

Bulunduğum yerde duramayıp ayakta dolanıp dururken heyecandan ölecek gibi hissediyordum.

Olaylar nasıl bu kadar hızlı gelişmişti bir türlü anlam veremiyordum fakat şu an tek önemsediğim Toprakla ilk kez buluşacak olmamdı.

Parkın her köşesini gözlerimle didik didik etmeme rağmen Toprağı hala görememiştim.

Yahu bari ilk buluşmada benden önce gelseydin nolurdu zalımın oğlu diye söylendiğimde arkamdan bir ses duymam irkilmeme sebep olmuştu.

"Selam Liya.."  arkamı dönemeden kendimden geçip bilincimi yitirmiştim adeta. Gözlerim kapandığında başıma neler geleceği hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu...

Yüzümde hissettiğim ıslaklıkla kıpırdadığımda aniden gözlerimi açmış ve neler olduğunu anlamaya çalışmıştım.

Karşımda hayatımda ilk kez gördüğüm bir kız bana iğrenç bir şeye bakıyormuş gibi bakıp pis pis sırıtıyordu. Biraz kıpırdadığımda bir sandalyede oturduğumu ellerim ve ayaklarımın arkadan bağlandığını yeni idrak edebilmiştim.

"Sen de kimsin böyle? Neler oluyor burada?"

Histerik bir kahkaha sesi tüm depoya dolduğunda yüzümü ekşitebilmek dışında hiç bir şey yapamamıştım.

"Ben Melisa Altınmeşe" bana küçümser bir ifadeyle baktıktan sonra "Ve sen Liya Sayer, seni Toprağı sevdiğin için pişman edeceğim!"

Son sözlerini ciddi ve sinirli bir şekilde söyleyen kıza delirmiş olduğunu düşündüğüm bakışlar atıp konuşmaya başladım.

"Toprağı sevdiğimi nereden biliyorsun ve biz sahiden bu konu için mi buradayız. Elimi kolumu bağlayıp beni bayıltarak buraya getirmen normal bir davranış mı sence?"

"Normal olduğunu kimse söylemedi güzelim. Ah pardon yoksa meleğim mi demeliydim?"

"Nasıl yani? Yoksa mesajlaştığım o kişi sen miydin?"

"Ah benim küçük aptal kurbanım, bunu yeni fark ediyor oluşun ne üzücü.."

"Kızım sen delirmişsin, ne alıp veremediğin var benimle aklım almıyor. Bırak beni gitmek istiyorum. Burada olmamın sana bir faydası yok."

"Ah Liya, gerçekten çok safsın. Aslında ilk başta planlarım ters gidecek diye korkuyordum fakat sen bana o kadar yardımcı oldun ki.. Çok fazla bir şeye gerek kalmadan planım tıkır tıkır işledi."

"Ne planı, neyden bahsediyorsun sen Allah aşkına bana mesaj atarak eline ne geçti? Çok eğlendin mi yada çok dalga geçtin mi? Anlamadığım eğlendin tamam peki ben neden şu an buradayım?"

Sesimi yükselterek söylediğim sözler karşısında yanağımda dayanılmaz bir sızı hissetmem bir olmuştu. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldığımda onun sözleri kulaklarımdaydı.

"Bana bir daha sakın ama sakın bağırma cesaretini gösterme! Yoksa yapacaklarımdan ben sorumlu değilim küçük yılan. Buradasın çünkü sana eziyet ederek mutlu olacağım. Buna kendini alıştırırsan iyi edersin."

Bölüm Sonu.

Canlarım, ciğerlerim size önceki bölümde yazan kişinin Toprak olduğunu söylemek durumunda kaldığım için üzgünüm. Ama kurgu gereği öyle yapmak zorundaydım.

Hayal kırıklığı yaşayanlar burada mı?

Bu Melisa nasıl ortaya çıktı? Kim ve Liya'dan neler istiyor? Sorularınızı duyar gibiyim. Hepsinin cevabını diğer bölümde alacaksınız ❤️

Bölüm hakkında yorumlarınızı alabilirim.