ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ကဗ်ာ - တေကာင္း

ေကာင္းကင္ကၾကဳိး

ေကာင္းကင္ကႀကိဳး

(၁)
ငါဟာ ခြန္ဆန္ေလာနဲ႔ အမ်ိဴးေတာ္ခဲ့တယ္
ႏွလံုးသားႏွစ္ခုေပၚခုနစ္စင္ၾကယ္တံတားေလးထိုးထား
မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားမွာ ကြၽန္းေလးတစ္ကြၽန္း.... ပဲ
လွလွပပ ျခားရစ္ခဲ့တာပါခ်စ္သူ
အျပစ္မယူတဲ့ခြင့္လႊတ္မႈဟာ... ေၾကကြဲျခင္းကုိနည္းေပးလမ္းျပ
ဆန္းျပားျပားလြမ္းဆြတ္မႈေတြကို.. ကဗ်ာ.. ရြတ္လို႔ မရဘူးကြယ္။

(၂)
ညလႊာကုိ တိတ္တဆိတ္ တံခါးေခါက္
နံနက္ေရာက္သြားမွာလဲ ေၾကာက္မိပါရဲ႕
ဓူဝံၾကယ္ထက္ ခုနစ္စင္ၾကယ္ကပုိလွတယ္..
ခ်စ္သူေရ... ည..ည အိပ္မရတဲ့အခါ ၾကယ္ေႂကြပါေစ ဆုေတာင္းလိုက္ေပါ့
မင္းအတြက္ဆုိ ေကာင္းကင္ေပၚက  ဆယ္ခါျပန္ဆိုလဲ ငါ.. ခုန္ဆင္းရဲတာပဲေလ

(၃)
ေလညင္းဟာတိမ္သား႐ုိးရီကုိ တိတ္တဆိတ္ကလူက်ီစယ္
ခ်ည္လြယ္တဲ့သံေယာဇဥ္ဟာ တိမ္ေတြလိုလြင့္ပါး
ေရြ႔ရင္းလ်ားရင္း အီဂ်စ္ျပည္ဆီ ခရီးထြက္ခဲ့ပါ
ကလီယိုပါထရာအိပ္မက္ေတြၾကား
သရဖူေဆာင္းလို႔.. မင္းအေပါင္းရဲ႕ဦးၫြတ္မႈကုိ.. ခံယူလွည့္ပါဦးလား
ေစာင္းညင္းသံဟာ တိုးတိုးေလးရက္စက္သြား
ခ်စ္သူေရ.. လံုးပါးပါးခဲ့ရတဲ့ေကာင္းကင္မွာ
ဘယ္အားကုိကုိးလို႔ငါလိုေကာင္က စိုးမိုးဦးမလဲ
အစင္းစင္းေႂကြခဲ့ၾကတဲ့ၾကယ္ေတြဟာ
လည္ခ်င္ပတ္ခ်င္႐ုံ သက္သက္
ကမာၻေျမဆီ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကတာမွ မဟုတ္ဘဲ
သတိရျခင္းဆိုတာ.. ဆုမေတာင္းပဲေႂကြခဲ့ရတဲ့ လမင္းေပါ့

(၄)
စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြရပ္တန္႔သြားမွပဲ
ကမာၻေျမေပၚခပ္ဆန္႔ဆန္႔ခ်ခင္းထားတဲ့ေက်ာျပင္ကုိ႐ုပ္သိမ္း
အေတြး႐ုိင္းေတြကုိအုပ္ထိန္းလို႔
တစ္ေခါက္ျပန္လာခဲ့မယ္
အေျမႇာက္တစ္ဆံလိုလြင့္ကြဲသြားတဲ့အေတြးစေတြ
စက္ရာေညာင္ေစာင္းမွာ ျပန္႔ က်ဲ ကပ္ ၿငိ
တစ္ကုိယ္စာအလြမ္းဓာတ္ျပားကုိရပ္ၾကည့္လိုက္မွ
စိတ္ကူးယဥ္ဘဝဆီက လက္ေတြ႔ကမာၻေလး ၿပိဳက်ပ်က္ဆီး
အပိုင္းပိုင္းအစစနဲ႔ မေျဖႏိုင္မဆည္ႏိုင္ အလဲလဲ.. အကြဲကြဲ..
တစ္ကုိယ္ေတာ္လမ္းသရဲျဖစ္ခဲ့ရတယ္ေလ..။
ေႏြဦးမွာရြက္ဝါေတြေႂကြတာမဆန္းဘူး
မဆန္းဘူး.. ခ်စ္သူရဲ႕
ခပ္ရမ္းရမ္းေလ႐ူးေတာင္မင္းဆံႏြယ္ေတြေ႐ွ႕အေရာက္
ျပားျပားေမွာက္ခစားရေသးတာပဲ
မင္းလက္နဲ႔သာေႁခြခဲ့ရင္
ငါလိုေကာင္က
မေႂကြပဲ... ေနရဲမတဲ့လား။

(၅)
ေက်ာက္သင္ပုန္းတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ခပ္နက္နက္အေတြးေတြထဲ
ငါ့စိတ္ကူးယဥ္အတၱေတြ ဝဲ.. ပ်ံသြားတယ္
ၾကယ္ေတြက အေဝးႀကီးမွာပါ
ဒါေပမယ့္
ငါ့ကဗ်ာထဲၾကယ္ေတြကုိစီးနင္း
ခရီးျပင္းႏွင္ခဲ့သူက မင္းပဲေပါ့..။
ၾကယ္ေတြကုိေရတြက္ၾကည့္တယ္
ကဗ်ာတစ္ေၾကာင္းစပ္တယ္
စကၠန္႔တိုင္းစကၠန္႔တိုင္း..
ျဖတ္ေက်ာ္သြားဆဲနာရီမိနစ္ေတြတိုင္းမွာ
သတိရရင္ရသလိုမင္းကုိလြမ္းတယ္
ေန႔စဥ္လည္ပတ္မႈဟာမင္းမပါပဲ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္ရသလိုနဲ႔ေလ
ပူတယ္.. ေအးတယ္.. ခ်ိဳတယ္.. ခါးတယ္
ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုေပါင္းစည္းမႈဟာ "ယင္" နဲ႔ "ယန္" ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။

(၆)
အျပာေရာင္မ်ဥ္းတစ္စဟာ
ေတးတစ္ပုဒ္ဆိုႏိုင္မယ္မထင္ခဲ့မိဘူး
ဒိုင္ယာရီဟာ အလြမ္းခ်ည္းသက္သက္မို႔
ကဗ်ာေတြေရးရင္းငါ ခဏေလးအသက္႐ွဴရပ္ထားမိတာ
ေသျခင္းဟာဘဝရဲ႕ကမ္းတစ္ဖက္
႐ွင္သန္ျခင္းန႔ဲေသျခင္းအၾကား ေတာင္ပံေတြ ျဖန္႔က်က္မိေတာ့
ေတးျမံဳငွက္ကေလးဟာ ဝဲရင္းဝဲရင္းနဲ႔
တစ္ကုိယ္ရည္မိုက္မဲမႈကုိအဆံုးသတ္
အလြမ္းေလာင္စာကုန္သြားခဲ့ရင္ေတာ့
တစ္ခါျပန္လိမၼာလိုက္မွာပါ
အသက္႐ွဴတာရပ္ထားလို႔ရခ်င္ရမယ္
မင္းကုိလြမ္းတာရပ္ထားလို႔မရဘူး
ေႂကြက်သြားတဲ့အိပ္မက္မွာ.. ဘရိတ္(ခ္)မပါခဲ့ဘူးေလ။

(၇)
ေခါင္းပန္မလွန္ပဲစခဲ့တဲ့ကစားပြဲမွာ
အႏိုင္အ႐ႈံးဆိုတာ ငါ့အတြက္ လိုဦးမလား
ရံႈးစရာေတြမ႐ွိေတာ့တဲ့ၾကားက အႏိုင္ရသြားမွာလဲ ေၾကာက္မိပါတယ္
တစ္ကုိယ္ရည္ရံႈးနိမ့္မႈဟာ ကမာၻေက်သြားတာမွ မဟုတ္ဘဲ..
မင္းတစ္ဘဝစာဆုေတာင္းျပည့္ေစဖို႔
ေက်ေက်နပ္နပ္ပဲ ေႂကြက်ေပးလိုက္တာပါ

(၈)
ဒိုင္ယာရီေလးက ဒ႑ာရီဆန္ျပန္ေရာ ခ်စ္သူ
စိမ္းသက္သက္မ်က္ဝန္းမ်ားရဲ႕ဟိုမွာဘက္
ပန္းႏုေရာင္အိပ္မက္ဟာ ေခ်ာက္နက္နက္ထဲ ျပန္လည္အိပ္စက္ေနရတာ
တရားသတဲ့လား..
မိုးညိဳညိဳတိမ္ျပာေတြၾကား
ခဏေလာက္အိပ္စက္ခြင့္ရခဲ့ရင္
ၾကယ္ေတြေႂကြေသာည ကုိ တစ္ခါျပန္အိပ္မက္ၾကည့္မယ္
ႏွင္းဆီကိုနမ္း႐ႈိက္ရင္း တစ္ကိုယ္စာအိပ္မက္ေတြေသြးထြက္ခဲ့ရတာ
ငါကိုယ္တိုင္ေရြးျခယ္လိုက္တဲ့ ၾကယ္မိုက္ညပါပဲ.. ခ်စ္သူ။

Eunoia