||How Dare You?|| [Nomin/Jaeno]

1. Bölüm

Yeni bir NOMIN ile herkese merhaba~ Umarım bu çokça merak edeceğiniz ve beklentilerinizi karşılayabileceğim bir kitap olur.  NOMIN'e hizmet etmek bir numaralı görevim:) Çokça sevin lütfen*-*

Zaman buldukça bölüm atarım ama haftada iki bölüm olarak gidip 30 bölümde bitirmeyi planlıyorum.. Belli olmaz tabi:)

Jeno koyu yeşil kapşonunu kafasına geçirip swetshirtün üzerine giydiği lacivert yoğunluklu okul ceketini düzeltti.
Işte yine yeni bir okuldaydı, yeni bir şehir, yeni bir ev... Bir türlü oturtulamayacak olan yeni arkadaşlıklar.
Bundan gerçekten çok yorulmuştu, sürekli yeniden başlamaktan. Ailesinin iş durumu yüzden sürekli oradan oraya sürükleniyordu ve bu durum artık alışkanlık bir tarafa bıkma noktasına gelmişti.
En son sevgilisi Jeno'nun bu durumundan çok sıkıldığını ve ayrılmak istediğini söylemişti. Jeno ise zaten sonunu bildiği bu ilişkinin bitmesine göz yummuştu.

Okulun merdivenlerinden çıkarken kulaklığını cebine koydu ve birden bire başlamış bir koşuşturmanın nedenini anlamaya çalışıyordu herkes içeri koşturmaya başlamıştı ve bu kadar curcunaya rağmen etraf çok sessizdi.
Jeno kalabalığın içinden sıyrılıp neye baktıklarını anlamak için öne geçti.
Koridor bir grup öğrenci tarafından kapatılmıştı.
İkisi onlarla takılmak için pekte ilgili görünmeyen bir çocuğu tutuyor. Biri ise oldukça ilgisiz bir şekilde dolaplara yaslanmış onları izliyordu.
Daha lider tipli olan donuk çocuk ise  sesli bir şekilde bağırmaya başladı.

"Gördüğünüz gibi, her seferinde aramıza katılmanız için size bir şans tanınıyor." dedi lider tipli olan çocuk birden kalabalığa dönünce yaka kartı ışıldadı Kim Doyoung.

"Sizden ise tek isteğimiz bize layık olmanız. Eğer ilk üçte olamıyorsanız,çalışmanızın manası ne?" dedi Doyoung, herkes çıtını çıkarmadan onu dinliyordu.

"Bu arkadaş." dedi zorla tutulan çocuğu gösterirken "Kopya çekerken yakalandı, bizim himayemizdeyken."
İnsanlar yuhlarken Doyoung anlayışla başını salladı "Ne kadar yazık olduğunun farkındayım tabiki." dedi.
"Bu yüzden sizin de oylarınız eşliğinde en gerekli cezaya karar verdik."

Öğrenciler alkışladı ve devam etmesini istedi. Bu sırada Jeno olan biteni algılamaya çalışıyordu.

Doyoung arkadaki çocuğa döndü ve sırıttı. Bir elini çocuğu tutan arkadaşlarından birine uzattı ve arkadaşı isteği şeyi verirken kurtulmaya çalışan çocuğun çenesini tutup sabitledi.
"Sen de bunu hak ettiğini biliyorsun."
Elindekini göstermek için yukarı kaldırdığında iki parmağının arasında bir iğne parıldadı.

Jeno kaşlarını çatmış bir şekilde durdurmak için ilerleyecekken kollarının tutulması ile durdu.
"Yerinde olsam karışmazdım. Bu bizim meselemiz değil."
Jeno onunla konuşan çocuğa şakınca baktı ama dediğini uyguladı.

"Sanırım." dedi Doyoung "Kopya yazan bu parmakların biraz acı çekmesi lazım, ha?"
İğneyi elinde tutup zorla yumruğu açılan çocuğun parmak uçlarına batırıp çekti. Çocuktan acı çığlıklar gelirken kimse kılını kıpırdatmıyordu.
Jeno sinirle zevk alan insanlara baktı o sırada gözü dolaba ayağını yaslamış o çocuğa takıldı. Yaka kartını göremiyordu. Şimdiye kadar bir şey yapmamıştı, niye yapmamıştı?
Jeno çatık kaşlar ile çocuğa bakarken gözleri buluştu.

Çocuk bir süre sanki orada hiçbir şey yokmuş gibi Jeno'ya baktı.
Bakışmaları Doyoung'un seslenişi ile kesildi.
"Jaemin-ah!" dedi, şimdi herkes dolabın önündeki çocuğa bakıyordu.
Demek adı buydu Jaemin.
Çocuk sakin adımlar ile ilerleyip cebinden bir kağıt çıkardı ve acı çeken çocuğun suratına fırlattı.
Kağıdın üzerinde kırmızı renkte kocaman bir F yazıyordu.

Jaemin aynı sakinlikte kalabalığın içinden geçerken Jeno'yu gözleri ile süzdü ve ilerlemeye devam etti takımın diğer üyeleri de onu izledi. Doyoung ise çömeldiği yerden kalkıp perişan haldeki çocuğa şöyle bir gülümsedi ve kalabalığa dönün bir şovmen edasıyla selam verdi.

Jeno tüyleri diken diken Doyoung'un sahneyi terkedişini izledi. Daha sonra kalabalık dağıldı.

Kötü çocuk Doyoung ve Jaemin eheheheh;)