14.bölüm

299 26 7
                                    


  Tahir:ş şaka mı bu?

Gözlerine baktığımda dolmuştu. Ağlamamak için kendini kastığından emindim. Kalbi acıyordu her halinden belliydi.

Tahir:bir mektup ile mi terk etti? Bu kadar mıydı?

Elinde mektup ile yere çökünce yanına oturup sarıldım ona. Göz yaşları omzuma akıyordu.

Nefes:melek seni isteyerek terk etmez. O öyle bir kız değil. Eminim bir şey olmuştur.
Tahir:yüzüme söyleseydi. Bir mektup ile mi terk etmesi gerekiyordu nefes.
Nefes:haklısın. Her şekilde haklısın.

Deyip bende ağlamaya başladım.

Tahir benden ayrılıp dışarı çıkınca ben de peşinden gittim. Bahçede ki banka oturup dirseğini dizine koyup yüzünü elleri ile kapattı.

Yanına oturduğum da ellerini yüzünden çekip bana baktı.

Tahir:nefes yalnız kalmak istiyorum.
Nefes:ben seni bu halinde yalnız bırakmam tahir. Sen nasıl beni yalnız bırakmadıysan ben de bırakmıycam. Senin dermana ihtiyacın var.

Bal gözlerini yeşillerim ile buluşturunca dediğimin yanlış olduğunu anladım. 

Nefes:a ama bu kişinin melek olması gerekirdi. Belki dermanın olamam ama destekçin olabilirim.
Tahir:belki.

Belki? Tahirin destekçisi olan nefes acaba birgün tahirin nefesi olabilir miydi?

O bakışlar neyin göstergesiydi peki. Güvenin mi perişanlığın mı?

Ali:sulu gözler ne oldu?

Tahirin bal gözlerine bakmaktan alinin geldiğini seslenmesiyle anlamıştım. Tahir de yeni görmüş olacak ki eli ile göz yaşlarını sildi.

Nefes:m melek gitti.
Ali:ne? Nereye? Niçin?
Tahir:bilmiyorum. Bir mektup bırakıp gitmiş.
Ali:yoksa?

Deyip düşünceli bir şekilde bakınca be olduğunu merak etmiştim.

Nefes:yoksa ne?
Ali:melek kendisini bana havaalanına bıraktırdı. Niye geldiğimizi sorduğum da yakın bir arkadaşım gelecek dedi. Endişeli gözüküyordu. Yalan söylediği her halinden belliydi ama üstelemedim.
Tahir:ve sen beni aramadın.

Deyip sinirle alinin yakasına yapışınca korkarak onlara baktım.

Ali:yemin ettirdi lan.
Nefes:yemin mi ettirdi? İyi de melek tahirden hiçbir şey saklamazdı. Kendisi söyledi bana.
Demek ki gerçekten kötü birşey olmuş.
Ali:telefonundan nerede olduğunu bulamaz mıyız?
Tahir:telefonunu değiştirmiştir. Bulurlar diye. Gizlice kaçtıysa bunu da düşünmüştür.
Ali:ben bir yolunu bulucam. Siz yatın. Yarın konuşuruz.
Nefes:şey ali sen ne için gelmiştin?
Ali:öylesine de hiç öylesine dönmiycem valla. Hadi eyvallah. Sende üzme kendini.

Deyip tahirin omzuna destekçi olmak için vurup arabasına binip gitti.

Nefes:tahir biraz dinlenmek ister misin?
Tahir:hayır.
Nefes:bak yarın sakin kafa ile düşünelim. Hem üzgünsün hem sinirli nolur.
Tahir:tamam sen yat bende yatıcam.
Nefes:söz ver.
Tahir:nefes!
Nefes:tamam.

Deyip içeri girdim. Odama çıkıp üstümü değiştirdim.yatağı yatmam ile aşağıdan büyük bir ses gelmesi ile hızla yerimden sıçradım. Kalbim korkudan hızlı atarken aklıma tahirin gelmesi ile kapıyı açıp koşarak aşağı indim.

İndiğimde gördüğüm manzara ile şok oldum.

Kimse'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin