19.bölüm

295 19 4
                                    


Nefes elinde iki kahve ile girdi içeri. Alinin yanına oturup iki kahveyide sehpaya bıraktı.

Nefes:ali!
Ali:efendim?
Nefes:diyorum ki artık ben bir işte mi çalışsam ev almak için para lazım olucak ya.
Ali:o konuyu konuştuk nefes ya evi ben alıcam ya da seni hiçbir yere göndermem.
Nefes:ali biliyorum beni çok düşünüyorsun ama ben böyle çok mahçup oluyorum. Yani bilmiyorum ben senin paranı almak istemiyorum.
Ali:o zaman evi ben alıyım sende güzel bir işte kazandığın maaşları istediğin zaman bana geri ödersin.
Nefes:tamam bu olur işte.
Ali:o zaman hadi kalkta emlakçıya gidelim.

Nefes koşarak çantasını ve ceketini almıştı. Ali de hazırlanınca birlikte emlakçıya gittiler.

2 saat sonra

Ali nefesin beğendiği evi tuttuktan sonra mobilyacıya gidip birkaç tane ev eşyası almışlardı.

Nefes bugün son kez alinin evinde kaldıktan sonra kendi evine geçecekti ve bunun için aşırı heyecanlıydı.

Nefes ve ali eve doğru yürürken nefesin aklına hiç hesapta yokken melek gelmişti.

Nefes:şey ali melekten haber var mı?
Ali:hayır. Nefes bence melek isteyerek gitmedi. Yani gitmez.
Nefes:biliyorum. Ali bak ben ne diycem.

Deyip yolun ortasında durmuşlardı.

Nefes:benim iyileşmem de yani daha doğrusu özgür olmamda tahirin çok parmağı var. Şuan her ne kadar ona kızgın olsamda ona yardım etmek zorundayım.
Ali:ne yapacaksın peki.
Nefes:aslında aklımda bişeyler var. Eve gidince anlatırım.

Ali başı ile onaylayınca eve doğru yürümeye devam ettiler.

Tahir kaleli

Tahir elinde ki telefonu sehpanın üstüne bırakarak derin bir nefes çekti. Meleği on kez aramasına rağmen açmaması onu iyiden iyiye sinir ediyordu.

Mutfağa gidip kendine kahve hazırlayacağı sırada kapının çalmasıyla yönünü değiştirip kapıyı açtı.

Karşısında ali ve nefesi görünce şaşırsada birşey belli etmemeye çalıştı.

Tahir:hayırdır?
Nefes:hoşbulduk.

Deyip elinde ki bilgisayar ile içeri geçip koltuğa oturmuştu.

Tahir kapıyı kapatıp içeri geçmişti

Ali:meleği bulman için sana yardım edicez.
Tahir:meleği aradığımı kim söylemiş.
Nefes:seni az tanıyorsam bu işin peşini bırakmazsın. Benim için bile neler yapmıştın.

Dedi nefes tahire bakarak. O günleri hatırladıkça içinde bir burukluk oluyordu. Evet şimdi özgürdü ama birşey vardı eksikti. Tahir yoktu.

Tahir:diyelim aradık. Bulunca ne olucak. Tekrar barışacak mıyız ve ya böyle devam mı edicez ne değişecek.

Nefes tahire yaklaştı. Gözlerinin içine hayal kırıklığı ile baktı.

Nefes:sizi barıştırmak gibi bir niyetim yok. Ayırmakta da olmadı. Ama sen benim sana yapmaya çalıştığım iyilikleri yanlış idrak ettiğin için tahir,
böyle bir niyetim asla olmayacakta. Sadece bana yaptığın iyiliklere karşı yapıyorum bu iyiliği.
Tahir:vicdanını rahatlatmak için yani.
Nefes:bilmem. Sen karar verip yargıladığın için ben konuşmayayım.

Sustu tahir. Nefesi nasıl kırdığını gün geçtikçe daha çok anlıyordu. Ama kırılan kalbe ne fayda ederdi ki.

Nefes aliye dönerek tahiri umursamazlıktan geldi.

Kimse'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin