Kimse'm

15.bölüm

Tahir tüm evi dağıtıyordu. Yerde gördüğüm tahir ile meleğin fotoğrafını görmem ile gözlerim doldu. Fotoğrafı elime alıp bakmaya başladım.

Tahir meleğe bakarken melekte fotoğraf çekiyordu. Tahir meleğe bu kadar aşıkken meleğin onu hiçbir nedeni olmadan bırakması adaletsizlikti. Ama bilmediğimiz birşey vardı nedeni olup olmadığı.

Resimden kafamı kaldırıp ahire baktığımda ağlayıp resimleri yere atmaya devam ediyordu. Resmi masaya bırakıp koşarak tahirin yanına gittim.

Tahir:bu muydu lan sevgin? Ben seni bu kadar severken bıraktın.  Senin sevginde kendinde herşeyinde yalanmış. Yalannnn.

Deyip bağırıyordu.yanına gidip onu sakinleştirmeye çalışsamda düzelmiyordu. Gözü kör olmuştu. Kriz geçiriyordu.

Nefes:tahir yapma tahir kendine zarar verme.
Tahir:nefes yukarı çık. Sana zarar vermek istemiyorum nefes.

Deyip bir çerçeveyi daha yere attı.

Nefes:hayır. Sen beni yalnız bırakmadın bende seni yalnız bırakmayacağım. Bu fotoğrafları yere atarak mı sinirin geçecek. Bunlar sadece hıncını aldırır sana ama

Elimi kaldırıp kalbine koydum.

Nefes:burayı iyileştirmez.
Tahir:ne yapacak o zaman bu tahir?

Ağlayarak bilmiyorum dedim. O da elinde ki resmi yere atarak koltuğa oturdu.

Bende gidip yanına oturdum.

Nefes:ben kriz geçirdiğimde senin sarılman ile sakinleşiyordum.

Demem ile bana bakmasıyla yanlış anladığını anladım.

Nefes:yani tek sana özel birşey değil milyonlarca insan sarılmayla kendini sakinleştiriyor. Yani bu kim olursa olsun. İstersen bana sarılabilirsin.

Dedim ona gülümseyerek. O da itiraz etmeden bana sarıldı.

Tahir:rollerin değişti dünya.

Demesiyle sırıttım. Doğruydu. O bana destek olmuştu bu zamana kadar. Sıra bendeydi.

Nefes:sıra bende.

Deyip kafamı omzuna koydum.

Nefes:uyumak ister misin?
Tahir:hayır!

Deyince ondan ayrılıp gözlerinin içine baktım.

Nefes:tahir çok yıprattın kendini dinlenmen gerek.
Tahir:uyuyabileceği mi mi sanıyorsun nefes?
Nefes:denesen. Hadi.

Dedim onu kaldırmaya çalışarak. O da pes edip yukarı çıkmaya başladı. Arkasından baktım odaya girene kadar. Odaya girince derin bir nefes çekip etrafı toplamaya koyuldum.

Cam kırıklarını toplarken meleğin resimlerini gördükçe gözlerim doluyordu.

Tek merak ettiğim neden gittiği. Hiçbir şey yoktu aslında.

Cam kırıkları çöpe attığımda resimleri de toplayıp çöpe atacağım sırada tahire sormam gerektiği aklıma geldi.

Odasına çıkıp kapıyı açtığımda yatakta bükülmüş bir şekilde uyuduğunu gördüm.

Yavaşça içeri girip yanına ulaştım. Resimleri şifoniyerin üstüne bırakıp yatağa oturdum.

Elim yanaklarına giderken bunun çok yanlış olduğunu biliyordum. Bu onun acısından faydalanmaktı. Elimi yanağından çekip düz oturdum.

Böyle olmasaydı. İkimizde acı çekmeden derman olsaydık birbirimize.

Tahirin haraket etmesi ile ona döndüm. Gözleri kapalı şekilde dudaklarını oynatıyordu. Ne sayıkladığını duymak çok zordu.

Tabi bir kaç saniye sonra "melek" dediğini duymak kalbimi acıtmıştı.

Gözümden akan bir damla yaşı hızlıca silip odayı terk ettim.

Sabah

Tahir:NEFES

Kapının açılmasıyla yerimden sıçrayarak uyandım. Tahirin gözlerinden ateş çıkıyordu.

Nefes:t tahir?
Tahir:ne bu?

Elindekileri sertçe yatağa atınca iyice korkmaya başladım.

Yatağa bakınca bunun dün tahirin iznini almak için götürdüğüm serimler olduğunu görünce korkum gittikçe artmıştı. Kesin yanlış anlamıştı.

Nefes:ben dün etrafı temizlerken bunları çöpe-
Tahir:canım daha çok yansın diye koymadın mı? Kimi kekliyorsun nefes.
Nefes:tahir ben n niye öyle birşey yapayım?
Tahir:doğruyu söyle nefes beni mi seviyorsun?
Nefes:tahir sen iyice s saçmalıyorsun.
Tahir:saçmalıyorum öyle mi o yüzden mi dün gece yanıma gelip yanağımı okşadın nefes? Ben meleğin ismini söyleyince ağlayarak terk ettin odayı. Ha nefes?
Nefes:s sen bilerek-
Tahir:evet. Bilerek yaptım. Aşağıda bana sarılman, odada yanağımı okşaman meleğin ismini bilerek söyledim.
Nefes:sen sen bu değilsin.
Tahir:evet. Ben bu değilim ben bu değilim nefes. Ama sende sen değilsin. Benim tanıdığım nefes değilsin. Hele benim acımdan faydalanacak bir kadın hiç.
Nefes:tahir yeter. Tamam acın var ama bir dinle.
Tahir:ben diyeceğimi dedim nefes.     

Deyip kapıyı çarpıp çıkmıştı.