17.bölüm

265 22 5
                                    


Nefes:beni umutsuz bırakma.
Tahir:olmaz nefes. Olmaz.

Deyip geri çekilir. Nefesin bunun üzere kalbi kırılsada birşey yapamaz.

Nefes:meleği unutmayacaksın demi?

Tahir ağlayarak başını olumsuz anlamda salladı.

Nefes:onu hala çok seviyorsun.
Tahir:nefes amacın ne?

Der ciddileşerek.

Nefes:amacım falan yok ve bir daha tahir bana saçma saçma soru sorma. Ben bu zamana kadar kimseyi sevmedim. Sevmeyeceğimde.

Deyip kapıya yöneldim. Evden çıkamam ile ali ile karşılaşmam bir oldu.

Ali:konuştunuz mu?
Nefes:evet. Şimdi gidebilir miyim?
Ali:gidebilir miyim derken? Arabadan valizini alıp yukarı getireceksen anahtarı vereyim.
Nefes:hayır ali. Bundan sonra burda felan kalmayacağım.
Ali:seni hiç bir yere göndermem. O zaman bende kalıcaksın.
Nefes:kendi başımın çaresine bakmaya ihtiyacım var ali.
Ali:olmaz nefes. Hadi bin arabaya bana gidiyoruz.
Nefes:ali olm-
Ali:nefes hadi.

Deyip arabaya binince nefeste oflayarak arabaya bindi.

Alinin evi

Ali:geç içeride üşütme.

Deyince nefeste içeri girdi.

Ali:Valizini yukarı çıkarıyorum. İstersen üstünü değiştirirsin.

Deyip valizi yukarı çıkarmaya başladı. Nefeste oturma odasına gidip koltuğa oturdu.

Merdivenlerden duyduğu ayak sesiyle alinin yanına oturmasını bekledi.

Ali:karnın aç mı?
Nefes:hayır. Ali!
Ali:efendim?
Nefes:ben burda ne zamana kadar kalıcam. Yani benim kendi işimin kendi evimin olması gerekiyor. Ben hep sizin ile yaşarsam bu doğru olmaz.
Ali:nefes seni bir yöntem ile burdan çıkarabilirim.
Nefes:ney o?
Ali:senin iş yerini birlikte bulucaz ve evini de ben alıcam.
Nefes:hayır ben bulu-
Ali:o zaman ömrünün sonuna kadar burdasınız nefes hanım.
Nefes:iyi be tamam ama borcum olsun.
Ali:ya hehe.

Deyip mutfağa gitmesiyle nefes sinir ile baktı aliye.

Nefes:yukarı çıkıyorum ben.
Ali:iyi.
Nefes:bağırma bana.
Ali:iyi

Deyip tekrar bağırması ile gülmeye başladım.

Nefes:oda-
Ali:merdivenden çıkınca tam solundaki oda.
Nefes:tamam.

Deyip nefes yukarı çıkınca ali de telefonunu çıkartıp tahiri aradı

Ali:alo.
Tahir:ne var ali?
Ali:dövseydin.
Tahir:niye aradın?
Ali:bana gelsene. Senin ile birşey konuşucam. 
Tahir:yorgunum ali. Sonra.
Ali:nefes ile ilgili.
Tahir:off tamam

Deyip telefonu kapatınca tahir, ali istemsizce yüzünde sırıtış olmuştu. Nefes ile tahirin olamayacağını biliyordu ama elinden geleni yapmaya çalışıyordu.

Yarım saat sonra

Saat 05:00 i gösteriyordu. Ali tahirin gelmekten vazgeçtiğini düşünmeye başlamıştı. Ama bu düşüncesi bölen tahirin arabasının olduğunu düşünen ses bozmuştu.

Koşarak kapıyı açıp tahiri içeri aldı.

Tahir:ne anlatıcaksın.
Ali:koltuğa oturda konuşalım.

Deyince tahir derin bir nefes alarak koltuğa oturdu.

Ali de yanına oturarak konuşmaya başladı.

Ali:meleğin gitmesinin suçu ne sensin ne de nefes tahir. Ayrılık acısı çekiyorsun çekerken bunu başkalarınada yaşatıyorsun.
Tahir:amacın ne ali. Hem artık nefes yok. O iyileşti. Özgür o. Kendi başının çaresine bakmaya gitti işte.
Ali:hayır.
Tahir:ne hayır?
Ali:nefes burda tahir. Gitmedi.
Tahir:ne?
Ali:izin vermedim gitmesine.
Tahir:niye?
Ali:çünkü sana şuan tek merhem olabilecek kişi nefes,tahir. Anla şunu. Ne kadar inkar edersen et. Nefes senin sende onun dermanısın. Belki beynin meleği asla unutmıycak ama kalbin nefes için çarpıcak. Ben buna eminim.
Tahir:çarpmıycak ali. Bu kalp sadece melek için atıyordu. Ve iki gün önce atmayı bıraktı. Hem nefesi iyileştirmem ona aşık olmam anlamına mı geliyor.
Ali:ona bakışların onu önemsemen her ne yaparsan yap sen nefesten uzak duramasın tahir.

Ve o sırada merdivenlerden duyulan bir ses. Ardından nefesin sesi.

Nefes:ali banyonu kul-

Nefesin sözünün yarıda kalmasının nedeni tahiri görmesiydi. Ondan uzak durmak için gidecekti. Ali sayesinde gidemedi. Onu her gördüğünde canı yanıyordu. Ne kadar inkar etsede kendiside anlamıştı. Tahiri seviyordu. Ama kabul etmek zor geliyordu.

Nefes tahiri görmesiyle gözünün dolmasına engel olamamıştı. Burda ağlamamak için koşarak merdivenlerden geri odasına çıktı.

Kapıyı kapatıp yere çöküp ağlıyordu. Bunca zaman hep dayak yüzünden ağlamıştı. Nerden bilebilirdi ki bir kaç yıl sonra bir adamı sevdiği için ağlıyacağını.

Nefes:yeter artık.ok yoruldum ağlamaktan. Her geçen gün yıpranmaktan incinmekten çok yoruldum.

Dedi kendisinin bile duyamayacağı bir ses ile.

Etrafı yavaş yavaş bulanık görmeye başlamıştı.dengesi bozulurken göz kapakları yavaş yavaş kapanıyordu.

Ve tamamen kapanınca kendisini bırakmıştı.bu sadece geçici uykuydu. Ama nefes artık gerçek uykuyu tatmak istiyordu.

Kimse'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin