16.bölüm

230 22 1
                                    


Gözlerimde ki yaşları silerek indim merdivenleri elimde ki bavulla. Aşağı inmem ile tahirin sinir ile arkadını dönüp konuşacağı sırada elimde ki bavulu görmesiyle sustu.

Nefes:meraklanma gidiyorum.

Demem ile birşey demedi. Gitme de git te demedi.

Bavulu merdivenin başında bırakıp bir kaç adım atıp tahire yaklaştım.

Nefes:bunca zaman bana yardım ettin. İyileşmemde en büyük katkı da sensin.  Eğer etmek istersen hakkını h helal eder misin?

Gözlerimde ki yaşlar durmaksızın akarken tahirin konuşmamasıyla cevabımı almıştım. Ona son kez bakıp bavulun yanına gittim. 

Tahir:helal olsun.

Demesiyle ona dönüp baktım. Yüzümde bir mimik belirtisi yoktu. Bavulu alıp kapıya ulaştım. Tahirde arkamdan gelip kapıda bekledi.

Ayakkabılarımı giyerken içeri alinin arabası girmesiyle gözlerim orayla buluştu. Bavulu çekip dışarı çıktım. Ali arabadan çıkar çıkmaz çatık kaşlar ile tahir ve bana baktı.

Ali:oha. Ne oluyor lan?
Nefes:gidiyorum.
Ali:ne? Şakamı bu? Nereye?
Nefes:b bilmiyorum.
Ali:tahir birşey desene!

Demesiyle tahir içeri girdi.

Nefes:hakkını helal et ali görüşmek üzere.

Deyip yanından hızlıca gittim.

Yazar

Ali şokla ne yapacağını şaşırmıştı. Koşarak içeri girip tahirin yanına oturdu.

Ali:nefes neden gitti?
Tahir:nefes beni seviyor ali!
Ali:n ne?
Tahir:melek bana ihanet etmiş olabilir ama ben yapamam. Ben nefese umut veremem.
Ali:bu mu? Tek geçerli sebep bu mu?
Tahir:kendisi gitmek istedi.
Ali:kim bilir ne demişsindir de o yüzden gitmek istemiştir.

Deyip sinir ile ayağa kalkar.

Ali:ben nefesi bulup getiriyorum ve adam akıllı konuşuyoruz.

Deyip kapıya yönelir. Tahir arkasından ne kadar bağırsada umursamaz.

Nefes zorlu

Elimde bavulla çarşıda iş ilanı olan yerlere bakıyordum. İlk önce burdan gitmek için yeterli bir paraya ihtiyacım vardı.o güne kadar mecburen sokakta kalıcaktım. Ama burdan gitmem gerekliydi.

Biraz ilerde gördüğüm restorana girip çalışanın yanına gittim.

Nefes:bakar mısınız?
X:buyur?
Nefes:ee şey acaba elaman lazım mı?
X:lazım olsaydı ilanını asardık.
Nefes:anladım.

Deyip çıktım restorandan. Ne yapacaktım ben?

Allahım sen bana yardım et.

Kolumda bir el his etmem ile hızla arkamı döndüm.

Nefes:ali?
Ali:yürü

Deyip beni arabaya çekerken canımın acısından bağırmaya başladım.

Nefes:ne yapıyorsun ya? Bıraksana?
Ali:konuşucaz!
Nefes:benim konuşacak bir şeyim yok.

Ne kadar uğraşsamda elimde ki bavulu alıp yerleştirdi bagaja. Beni de arabaya.

Arabayı sürmeye başlayınca sinirli bir şekilde konuşmaya başladım

Nefes:nereye götürüyorsun beni? Ali sana diyorum! Ya nereye gidiyoruz?
Ali:tahirin evine.
Nefes:ne. Olmaz. Durdur arabayı. Gitmem ben oraya. Ali durdur dedim sana.
Ali:bana bak nefes biz senin hayatını daha yeni kurtardık ve tekrar yıkılıp gidemessin.
Nefes:beni yıkan tahir zaten ali!

Kimse'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin