"Hey, Taeri! Artık bana yüz versen diyorum yüzsüz şey!"
Genç kız arkadaşının sesini duymasıyla çantasının kolunu daha da kavradı ve hızla arkasına döndü. Arkadaşı kollarını dolamış ona çocuksu bakışlar atıyordu. Birbirlerine yakınlaşarak insanların tuhaf bakışlarından soyutlanmak adına gülümsediler.
"Teşekkür ederim yüzsüz şey"
Arkadaşının girişi ardından güldü ve başını eğdi. Arkadaşı JungHo'dan hoşlandığı için yardımda bulunmak istemişti.
"Önemli bir şey mi var Rita? Kardeşim evde beni bekliyor."
Kızın arkadaşı dudaklarını birbirine bastırarak genç kıza bakmayı sürdürdü. Yavaşça pembeleşen yanakları ile arkadaşına gülümsedi.
"Bana teşekkür etti."
Bununla sınırlı kalmadığı apaçık ortadaydı.
"Ve ben korkudan ona vurdum."
Söylediği ile sessizce gülerek yere eğildi genç kız. O kahkahalarla merhaba diyecekken kafasına yediği darbe ile daha fazla güldü. Abartı olmaması adına eğildiği yerden kalktı ve elini arkadaşının omzuna koydu.
"Sana yardım edeceğim. En azından şimdi bir bahanen var. Özür dilemek adına.. onu bir kafeye çağır."
Elini arkadaşının omzundan çekti ve yanaklarını kavradı. Daha sonra o pembelikleri çekiştirerek gülümsedi.
"Şimdi gidiyorum. Kendine iyi bak"
Son bir kez yanaklarını sıkarak bıraktı ve arkasını dönerek kulaklığındaki müzik eşliğinde eve ilerlemeye başladı. Yere bakarak yürüdü. Ellerini beyaz sweatinin ceplerine yerleştirerek Adımlarını izlemeye devam etti. Bir anda omzuna yediği darbe ile telefonu yere savrulurken kaşlarını çattı ve bakışlarını yerden çekerek ilerlemeye devam eden bedene döndü Taeri. Hızla yerdeki telefonu alarak arkasını döndü. Daha sonra çatık kaşlar ile koşmaya başladı. Siyah sweatli bedene yaklaşarak bir anda önüne geçti ve adamın durmasını sağladı.
"Özür dilemeyi bilmez misin ?"
Genç kız karşısındaki bedene en sert bakışlarını yollarken genç onu tınlamadan yanından sıyrıldı ve yoluna devam etti. Taeri şaşkınlıkla arkasını dönerken gördüğü şey ile donup kalarak uzaklaşan bedeni izlemeye devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD BOY/ Kim Namjoon/ Tamamlandı✓
Hayran Kurgu"Aç şu lanet gözlerini!" Dolabının yanına kıvrılmış küçük çocuk gözlerini daha sıkı yumdu. İstemiyordu karşısındaki kötü çocuğa bakmak. Biliyordu ki bakarsa canı yanacaktı. Her zaman olduğu gibi... "Sana diyorum lanet olasıca! Ne hakla benim kitapla...
