She will do everything to be back from where she is from, but will she be able to risk everything?
Nag lakbay labalik si Amira sa taong hindi niya aakalain, after figuring out where the hell she is. She finally realize that she's not in the present...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Amira's POV
"HINDI ako makaka siguro kung matutupad ko ang iyong kahilingan datu angod, dahil hindi ko nais na mag pasya para sa aking kapid." saad ko kay datu angod.
"Madali lamang akong kausap arami, kung hindi niyo masunod ang aking nais hindi niyo makukuha ang aking panig." saag nito.
Napa pakit na lamang ako ng mariin, hindi ko nais na mag dusa ang aking kapid dahil lamang sa aking nais.
"Hindi maari ang iyong kahilingan, dahil hindi ka naman nais ng kapid ni arami datu angod." saad ni maisog.
"Nariyan ka pala ginoong maisog, ang buong akala ko ay guni guni lamang kita. Hindi kona kayo pipilitin hindi naman ako ang nangangailangan, maari akong mag asa ng mga binukot at hindi uripon lamang. Nagandahan lamang talaga ako sa iyong kapid arami, ngunit kung hindi niyo nais ay hindi ko na din naaising maka sama ang anak ng taksil." ngising saad ng datu, unti na lang masasapak kona ito. Napaka presko ang buong akala niya ay napaka laki niyang kawalan at may lakas na loob pa itong tawagin ulit kaming anak ng taksil. Napa kuyom ang kamao ko at pilit na pinapa kalma ang aking sarili. Tumayo ako sa pag kakaupo habang masama ang tingin kay datu angod.
"Hindi namin kailangan ng isang katulad mo sa aming panig, hindi ka nanamin pipilit datu angod. Mas mabuti pang mag pakasal ang aking kapatid sa isang uripon kung may pag uugali naman itong katulad ng bulawan puro at mabuti." mahabang litana ko, umikot ako at hinila ko ang kamay ng aking kapid.
"Andira lisanin na natin ang lugar na ito, ganda patawad ngunit mauna na kami. Wala dapat kaming aaksayahing panahon." saad ko kay ganda, tinignan naman ako ni ganda ng pag aalala.
"Arami, pag usapan pa natin ito. Ang kapid baka naman may iba kapang nais."
"Oh sige ikaw arami ang mag pakasal sa akin." nanlaki ang mata ko sa sinaad nito.
"Hinding hindi ako mag papakasal sa katulad mo! Mamatay man lahat ng lalaki sa mundo." saad ko at inirapan ito.
"Ako'y nag bibiro lamang arami, dahil hindi maaring ang isang babae ay may dalawang asawa. Pinag babawal iyon ayon sa ating tradisyon. Nais ko parin ang iyong kapid na si andira." anong pinag sasaad nito? Ey wala naman akong asawa pa. Ang ibig kong sabihin hiwalay na ako sa aking asawa kaya maari na akong mag asawa. Sinong tinutukoy nitong asawa ko ngayon?
"Lilisanin na natin ang banwang ito, halikana andira." saad ko, at hinila parin ang kamay nito. Ngunit napa kunot noo na lamang ako ng hindi pa ito tumatayo at kinuha ang kamay na hawak hawak ko.
"Umbo.... Nakapag pasya na ako. Mananatili ako rito sa banwa ni datu angod at pakakasalan siya." saad nito, nag angat siya ng tingin sa akin at nag tagpo ang aming mga mata.
"Ngunit andira---" hindi ko natapos ang aking sasabihin ng pinutol niya iyon.
"Nasa wastong gulang na ako aking mahal na kapid, kaya naman nais kong mag desesyon sa sarili ko. At nais kitang tulongan na linisin ang ngalan ng ating ama aking kapid kaya naman mag papakasal ako kay datu angod." saad niya at tinignan si datu angod, ang mapangahas na angod at hinila ang kapatid ko papalapit pa sa kanya at binilingkis ang kamay niya sa bewang ng aking kapid.
