Mind Games 2 :Her Turn

Χάνεις, κερδίζω...

Τρεις μήνες αργότερα...

Ο Ίαν έβγαλε το όπλο και άρχισε να ρίχνει με μανία στον ουρανό βρίζοντας.

"Θα ηρεμήσεις;;" τον επέπληξε ο Ράιαν.

"Φέρτε μου τον μαλακά μου εφηύρε τη λέξη ηρεμία!!!" Του απάντησε και βγάζοντας έναν ακόμα γεμιστηρα τον κουμπωσε στο όπλο και έριξε ξανά.

"Εκείνη η σκύλα φταίει για όλα! Κάθε φορά που χαλάει η αποστολή, τα αρχικά της είναι γραμμένα σε κάποιο σημείο!" Τσιριξε έξαλλη και η Βανέσα βγαίνοντας από το αυτοκίνητο.
"Είναι η έκτη αποστολή που πάει στραβά και γινόμαστε ξεφτίλα στα μάτια των αγοραστών! Δεν το ανέχομαι άλλο ! Αν ο Κρίστιαν δεν μπορεί να την εντοπίσει προτιμώ να βρω στους δρόμους και να μην αφήσω σπίτι για σπίτι που να μην ανατιναξω!" Συνέχισε θυμωμένη και κοπανωντας την πόρτα δυνατά μπήκε στην έπαυλη μαζί με τις φίλες της.

Μόλις ο Ράιαν έμεινε μόνος με τον Ίαν , πήγε κοντά. Του πήρε το όπλο και τον χτύπησε μια φορά στη πλάτη.

"Το ξέραμε πως από τη στιγμή που ήταν ζωντανή θα φτάναμε σε αυτό το σημείο... Έλα, πάμε μέσα... Μην ξεχνάς πως σε δύο μέρες έχουμε τη συνάντηση με τον Αλεξεγιεφ. Αυτοί οι Ρώσοι πρέπει να μας εμπιστευτούν. Αν καταφέρουμε να πάρουμε με τον μέρος μας τη μαφία τους , οι αποστολές μας θα εκτοξευθουν. Θα φύγουμε εκτός Αμερικής και θα επεκταθούμε. Τα φράγκα είναι τεράστια και μόνος σου είπες πως η "Ελπίδα" είναι υπό κατάρρευση. Με τόσες αποστολές που χάσαμε, το ίδρυμα θα κλείσει και τα παιδιά  θα μείνουν στο δρόμο...Τη χρειαζόμαστε τη συμφωνία! Όπως χρειαζόμαστε και το καθαρό σου το μυαλό..." Ο Ίαν αναστέναξε

"Λες να μη το ξέρω; Χάνουμε συνεχώς έδαφος. Δεν είναι μόνο οι αποστολές που μας πήραν αλλά κι εκείνες που αναλαμβάνουν πριν φτάσουν στα χέρια μας. Η "Ελπίδα" είναι το μεγαλύτερο ίδρυμα στη χώρα και τους υποσχέθηκα βοήθεια. Πώς διάολο όμως να καταφέρω να πείσω τον Αλεξέγιεφ; τον απέφευγα χρόνια γαμωτο και ξέρεις πολύ καλά το λόγο!" Ξέσπασε βγάζοντας ένα τσιγάρο

"Τον ξέρω. Κι αυτό είναι η αλήθεια πως με τρομάζει. Θυμάσαι τη φάτσα της όταν ήταν ακόμα εδώ;" είπε αναφερόμενος προς τη Καταλινα και ο Ίαν γέλασε αχνά

"Λες να μη τη θυμάμαι; Ήταν ακόμα με τον άλλο το μαλάκα... Κάτσε όμως να τον πιάσω στα χέρια μου... Άλλαξε στρατόπεδο. Τόλμησε να δείξει ανυπακοή και έξι μήνες τώρα έχει χαθεί!!! Ο τελευταίος άσσος μου,  μου γύρισε τη πλάτη!!!"