Mind Games 2 :Her Turn

Για να σε συναντήσω... (Τέλος)

Κάθισε εδώ κοντά μου
Μου 'λειψες ξαφνικά
Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος
Χτυπάει η μοναξιά
Μείνε λιγάκι ακόμα
Κάτι έχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα

Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω

Εξι   χρόνια  μετά...

"Είσαι σοβαρή;;;" της είπε έξαλλος αλλά εκείνη του χάρισε ένα βλέμμα απαξίωσης "Καταλινα σου μιλάω γαμω το !"

"Αμάν μωρέ Ίαν! Πώς κάνεις έτσι;" του είπε και σηκώθηκε από την αιωρα που ξάπλωνε. Δεν είναι γλυκός;"

"Γλυκός;;Ο γιος μου με ένα μαχαίρι στα χέρια γλυκός;;" αποκρίθηκε και την αγριοκοιταξε

"Καταβαθος ζηλεύεις! Ζηλεύεις γιατί έχει κλίση το παιδί σαν τη μαμά! Παραδέξου το !"

"Ε τι να σου πω τώρα!"  της έριξε ένα άγριο βλέμμα και πλησίασε το μικρό "Λόγκαν! πόσες φορές σου έχω πει να μην παίζεις με τα πράγματα της μαμάς;; Δεν είναι για σένα αυτά!" Είπε μα σαν χαμήλωσε για να του πάρει το μαχαίρι εκείνο τον αγριοκοιταξε σοβαρό.

Η Καταλινα έβαλε τα γέλια τα οποία δεν άργησαν να ενωθούν με του Λιαμ.

"Με τρελή μάνα και τρελό νονό τι περίμενες ρε ;;" τους είπε πλησιάζοντας τους

"Είσαι σοβαρός κι εσύ τώρα;;"

"Απόλυτα! Ασε το παιδί να εκφραστεί..!"

Ο Ίαν ξεφυσησε . Φίλησε το μικρό του στο κεφάλι και πήγε κοντά τους.

"Έχω την εντύπωση, πως αυτή θα βγει χειρότερη..." Της είπε χαιδευοντας τρυφερά την φουσκωμένη της κοιλίτσα.

"Όλα κι όλα! Τη μικρή θα την αναλάβουμε εμείς με το Λουκ ! Θα την κάνω εγώ... "

"Σαν τα μούτρα σου;;" τον διέκοψε γελώντας

"Γιατί ρε μαλακά τι έχουν τα μούτρα μου;;;" έσπευσε να γκρινιαξει  ο Λιαμ και η Καταλινα έβαλε ξανά τα γέλια..."Εσύ τώρα τι γελάς;;"τη ρώτησε μα πριν απαντήσει ένιωσε μια φάπα στο κεφάλι από πίσω. Γύρισε έξαλλος και είδε τον Λαντον.

"ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΑΡΑΤΕ ΌΛΟΙ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ;" είπε ενοχλημένος

"Ίσως... Αν σταματήσεις να λες βλακείες!" Του απάντησε και έπειτα τους κοίταξε με περηφάνια "Γιατρός θα βγει η μικρή! Δεν είσαι μόνο εσύ νονός!" Τοποθετήθηκε και ο Ίαν έπιασε το κεφάλι του.