[[UNDER REVISION]]
Strauss Family is well-known for their talent and passion in classical music except Aurora, their youngest. She have no talent in music that is why she is considered as an outcast of her own family. Her family's cold treatment and...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(Aurora's POV)
This is the worst dinner ever. Wala kaming naging matinong usapan dahil *ssh*l* siya. Bukod doon hindi ako interesado sa kanya at mukhang wala rin naman siyang interes sa akin. Dawson? Parang pamilyar ang apelyidong iyon. Could it be??? Is he "The sole Heir" of the Dawson Empire?? Kung siya nga iyon, this *ssh*l*, is a f*ck*ng rich kid.
"By the way, thank you for the dinner, Aurora. I hope we'll never meet AGAIN. CIAO!!!" Bigla niya akong iniwan sa table namin. Napatawa nalang ako, "Sana nga hindi na tayo ulit magkita."
Pagkalipas ng ilang sandali lumapit sa akin yung waiter. "Ma'am here's your bill," sabay abot sa akin ng tray.
"WHAT?! HINDI PA BAYAD ANG MGA ITO?!"
WHAT THE F*CK!!! 3000 dollars? THAT'S QUITE EXPENSIVE. Wala pa naman akong dalang pera o kahit card man lang. Akala ko kasi siya ang magbabayad. Napasabunot ako sa sarili ko at muli akong tumingin sa waiter.
"Sabihin mo kay Xavier Strauss siya na ang magbayad."
"Ma'am you need to pay your bill. Kung hindi tatawag ako ng pulis."
"Restaurant ito ng kapatid ko!!!" reklamo ko. Pinagtitinginan na kami ng ibang tao.
"But ma'am-"
"I'm Aurora Strauss, kung ayaw mong mawalan ng trabaho better follow what I've said." Mataray na sambit ko.
"Pero ma'am hindi po talaga pwede. Kung gusto mo sa presinto ka na lang magpaliwanag."
"Fine! Can I at least borrow a phone?" iritadong tanong ko.
Buti may isang concerned citizen na nagpa-hiram sa akin ng phone kaya natawagan ko si Xavier. Kina-usap ni Xavier at ipinaliwanag ko sa kanya ang lahat pagkatapos ay hinayaan na nila ako.
"I'm very sorry, Ms. Aurora," paumanhin noong waiter.
"It's okay. Hindi mo naman kasalanan." Ngumiti ako.
Pagkalabas ko ay agad kong pinuntahan ang kotse ko sa parking lot. "Sa pagkakaalam ko dito ko iyon pinark?" Nanlaki ang mata ko nang mapansin kong wala sa bulsa ko ang susi ng kotse ko. "AAAAAAAARRRRRRRGGGGGGGHHHHHH!!! P*T*NG*NA, DAWSON!!!"
(Skyler's POV)
Kinuha ko yung kotse niya tapos nag-drive ako papunta sa academy nila. Nandoon din kasi yung kotse ko. Iniwan ko na lang sa valet yung kotse niya. Bahala siya sa buhay niya. Pagkatapos ay nag-maneho na ako pabalik sa academy namin.
"Sky? Ano nangyari?" Bungad sa akin ni Nathan.
"ANO NA NAMANG GINAGAWA NIYO DITO?!" gulat na tanong ko.
