You're Mine

EPILOGUE

[John Scott's POV]

Siya 'yung babaeng gusto ko. Siya 'yung babaeng alam kong sasaya ako. Siya 'yung babaeng hindi dapat sinasaktan pero minsan ko nang nasaktan. Hmmm! It's funny because destiny playing us, Mr. cupid also playing with us. When you ask me what is love? My always answer is my Ms. Janna Mae Darangal.

Love is undefindable, the destiny is. You can't predict your life because of that fucking destiny. All happenings in our life is all about destiny. Ms. Janna Mae Darangal is Mine until forever I promised that to myself matagal na. Bakit at paano mo siya nagustuhan? 'Yan ang kadalasang itanong sa isang relasyon, kung ang isasagot mo lang eh dahil maganda, makinis o maputi? Well you're right, it's about the word 'like' not 'love'. If you only like the personality of someone, it's not love it's just a physical attraction. Mag ka-crush ka sa isang tao is okay, it's normal pero 'yung liligawan mo siya because of her good sides only, that was wrong. Hindi ko alam kung paano o bakit nga ba si Janna, because that is the real meaning of love. Kahit na malaman mo ang lahat ng mali sa kanya eh mahal mo pa rin, kapag nasaktan siya eh doble ang mararamdaman mo, lalo na kung ikaw ang dahilan.

Nakita ko siya naka upo sa isang bench sa school namin, lagi ko siyang inaantay ng hindi niya alam. Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit; kung bakit hindi ko manlang siya malapitan. Namalayan ko ang sarili ko na palapit na ako sa kanya at saktong pagka-tayo niya ay naroon na ako kaya, bahagya niya akong nabangga. 'shit anong sasabihin ko? anong gagawin ko?' tanging nasa isip ko. Kinakabahan ako, laking pagtataka niya at bakas ang gulat sa mukha niya. Wala akong masabi kaya inaya ko nalanglumabas, it's really funny because ngayon palang kami nagkaharap pero ang kapal ng mukha ko mag aya ng ganoon.

Hindi ko inaasahang papayag siya. Nahiya siguro. At noong time na nasa restaurant na kami ay may biglang tumawag sa kanya, napatingin na lamang ito sa akin at nag paalam nalang na may pupuntahan. Tangina pagkakataon ko na 'yon eh, sino kaya 'yung tumawag na 'yon. Sa sobrang badtrip ko, na suntok ko yung sasakyan ko kaya nagkaroon ng yupi 'yung bandang harap, yung parteng sinuntok ko. Dahil sa sobrang baliw ko kay Janna that time nagawa ko siyang ipa-kidnapped, ang corny ng part na 'yon. Pinadala ko siya sa isang rooftop ng isang five star hotel, doon ko sinet-up lahat. Inamin ko na ang lahat na matagal ko na siyang gusto kaya matagal ko na siyang kilala, since high school pa at matagal ko na rin siyang sinusundan

.Naging maayos 'yung pakikutungo namin sa isa't-isa, pero dumating ang isang araw na bakit niya ako biglang iniiwasan sa hindi ko malamang dahilan, niyaya ko kasi siyang mag dinner pero tumanggi siya kaya nag taka ako. Siguro pagod lang. Pauwi na siya kaya sinundan ko 'yung sinasakyan niya. pero nag taka ako kung bakit ibang ruta yung tinatahak ng sasakyan niya, kaya nag porsigi talaga akong sundan, nag aalala ako. Bumaba siya sa parang isang team park, matapos kong mag park ng sasakyan ay pinapanood ko lang siya habang naka pila sa isang ferish wheel. Mag isa lang siya tapos sasakay siya sa ferish wheel na pang couple? Nang napansin kong nakikipag bangayan siya sa ticket booth at nang palapit na sana ako ay biglang sumulpot na lalaki na hindi ko akalaing si Lorie pala 'yon, Iyong bestfriend niya.

Nag punta rin ako sa bahay nila para personal na manligaw na kanya namang ikinabigla. That day ko rin nalaman na narinig niya pala 'yung usapan namin ni Denvier, pahamak talaga 'yung lalaking 'yon. Agad naman akong nag paliwanag na hindi lahat ay narinig niya. 'Yon pala 'yung dahilan kung bakit siya ganon saakin.

Habang papunta ako sa library kung nasaan siya ay bigla akong may nakitang lalaki na kausap niya, medyo nandilim 'yung paningin ko no'n kaya hinila ko si Janna palayo doon na ikinainis niya, "'Wag ka mag selos kasi wala namang tayo."

Mga salitang dumurog sa puso ko kaya umiyak nalang ako sa harap niya. How Ironic a guy crying for his girl because of obsession. Doon na akong nagsimulang angkinin siya magpakailanman.