Saçlarımdan Bileğine

39- Görmeli mi?

Korku içerisinde kulağını kapıya yaslamış sesleri dinliyordu Okan. Kilitli kapının ardında Uğur'un bu gürültülü müzik eşliğinde ne yaptığı hakkında hiçbir tahmin yürütemiyordu. Kapının önünde duran boş içki şişelerine eğildi yavaşça. Günlerdir yalnızca içki almak için odadan çıkan Uğur'un yine içtiğini düşünmüştü şimdi. Gürültülü müziğin ise yalnızca sarhoşluğun etkisinden kaynaklanan bir şey olduğunu düşünmeye başlamıştı fakat apartman sakinlerinin şikayete geleceğinden şüphesi yoktu.

Müziğin sesi iki sokak ötede ki mahalleye ulaşacak kadar yüksekti. Sesleniyordu, kapıya vurup, durması için bağırıyordu fakat bu gürültünün içerisinde kendi sesini bile duymakta zorlanıyordu Okan.

Çalan zile gözlerini devirerek kapıya doğru ilerledi. Üst komşusu öfkeyle bakmıştı aralanan kapının ardından ve ''Ne bu böyle yahu! Saat sabahın dokuzu!'' diye çemkirdi.

Okan, mahcup ifadesiyle başını eğerken ''Kapatacağım şimdi'' dedi ama fayda etmedi. Öfkeli kadın bir an evvel müziğin kapatılması için bekliyordu ve telefonunu göstererek ''Polisi aramamı mı istiyorsun!'' dedi.

''Yok yok, aramayın. Kapatıyorum şimdi valla''

''Kapat madem bekliyorum?''

Uğur'un bulunduğu odaya ürkek bir bakış attı. Öfkeli komşusuna uyduracak bir yalan bulamamıştı bu kısa süre içerisinde ve doğrulara sığınarak, ''Arkadaşım kötü günler geçiriyor. Odaya girebilsem kapatacağım ama kapıyı kilitlemiş. Ne olur polisi aramayın, halledeceğim söz veriyorum'' açıklamasında bulundu.

Müziğin sesi daha net gelince Uğur'un kapıyı açtığını anlamıştı Okan ve komşusuna mahcup bir gülümseme atmasının ardından ''Kapatıyorum hemen!'' deyip odaya koştu.

Elinde içki şişesiyle odadan çıkan Uğur, hiçbir duygu taşımayan ifadesiyle Okan'a boş bir bakış atıp mutfağa ilerlemeye başladı. Bu sırada hızlıca müziği kapattı Okan ve odanın anahtarını cebine sıkıştırdı.

Mutfağa geçmeden evvel kapıda bekleyen kadını görmüştü Uğur. Elinde şişeyle kapıya yaklaşırken Okan geçmişti önüne ve ''Kapattım'' dedi kadına bakarak. Öfkeli kadın, merakla Uğur'a süzmeye başladığında Uğur şişeyi selam verircesine havaya kaldırdı ve ''Günaydın teyze!'' diye seslendi.

''Lan geç içeri sen!''

''Sana da günaydın Okan sana da günaydın. Herkese günaydın!''

Kadın, Uğur'a eyvahlar olsun dercesine attığı bakışına devam ederken Okan kapıyı sertçe kapatıp salona geçti ve Uğur'u omuzlarından ittirdiği gibi elindeki şişeyi aldı.

''Sabahın dokuzu lan daha! Şu haline bak, bok mu var içiyorsun?!''

''Konuşma.''

Kelimeleri sarhoş olmasına rağmen oldukça net biçimde söyleyebiliyordu Uğur. Umursamaz bir tavırla şişeyi geri almak istemişti ama Okan şişeyi yere fırlattığı gibi Uğur'un yakasına yapıştı.

''Kendine geleceksin anladın mı! Lan günlerdir yaptığın tek şey içmek! Aptal mısın sen!''

''Bırak''

''Bana bak Uğur! Lan gözünün feri kaymış amına koyayım! Salak salak tribe girdiğin yeter! İçmeyeceksin!''

''Çekil şuradan.''

''Çekilmiyorum!''

''Çekil sikerim belanı.''

Yakasını sıkan elleri ufacık bir hamleyle çekmişti Uğur ve yerde parçalara ayrılmış şişeye baktıktan sonra aynı ifadesiz yüzüyle yanından geçip mutfağa girdi.