At Ease

896 52 12
                                    



10 pm. Kanina pa ako pabalik balik ng lakad dito sa sala. Hindi ako mapakali.

"Hoy! Kisses! Umupo ka nga! Ako nahihilo sayo eh!"

Napalingon ako kay Jerome na hinihimas himas ang tiyan nya. Kakatapos nya lang kumain. Galing na din dito sila Kiko, Elmo at Marcus kanina. Nalate lang tong isa dumating dahil nakatulog daw sya.

Magsasalita pa sana sya kaso tinulak ko sya palabas ng pinto. Pinanlakihan ko sya ng mata. Gets nya na yon kaya hindi nya na ako ginambala pa.

Hindi pa rin umuuwi si Donny. Kanina pa sya umalis  at hindi pa rin nakakabalik ngayon. I texted Hannah pero hindi nya din daw alam kung nasaan Kuya nya. Nagaalala na ako. Hindi ko alam kung pano sya macocontact.

Napaupo ako sa sahig. I started crying until someone knocked at the door.

Niyakap ko agad yung dumating kahit hindi pa sya nakakapasok. Ngayon lang ako ulit nakaramdam ng takot, yung sobrang takot na may mawawala sayo pero nawala yon nang yakapin nya ako pabalik.

Kakalas sana sya agad sa pagyakap pero pinigilan ko ito. Ibinaon ko ang mukha ko sa dibdib nya at mas lalo akong napahagulgol sa pagiyak. Naramdaman kong mas hinigpitan nya pa ang pagyakap sakin at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.

"Shhh. It's okay" He said.

Hinarap nya ako sakanya at tumingin sa aking mga mata. "Tell me...what happened?" He asked.

Umiling iling ako habang umiiyak. Pinunasan nya ang mga luha ko at hinawakan ang mukha. "Tell me." Sabi nyang muli. Puno ng pagaalala ang kanyang mga mata.

"I...I just thought..you..left me again." Napatakip ako sa mukha at napahagulgol ulit.

Hinawakan nya ang magkabilang braso ko at pinatingala ako sakanya. "Hey...I'm here okay? Shh stop crying. I'm right here" He hugged me tight. "I'm sorry."

"Come with me." He said. Pinunasan nya ang luha ko at hinila palabas. Dinala nya ako sa parking lot kung saan naghihintay ang kanyang pulang sasakyan. Napakunot noo ako. "I went home to Laguna. I heard na andun pa yung mga katulong namin so I took this. Sorry for making you wait, medyo natraffic kasi. I also bought a new phone and sim card, you can text me or call me now kung sakaling hindi tayo magkasama."

Pinapasok nya ako sa sasakyan nya at umalis doon. He bought takeaways from a fast food. Akala ko uuwi lang din kami agad after bumili ng pagkain pero hindi.

Nakaidlip ako sa byahe. Bukod sa traffic, medyo malayo layo din ang pinuntahan namin. Nang magising ako, nakatigil na ang sasakyan. Napalingon ako kay Donny. He was just staring at me. "We're here." Sabi nya. "Kanina pa?" I asked, he just smiled. I looked around. It was a familiar place.

We're in Antipolo. The spot where he used to bring me for stargazing. The same spot where I cried when I found out about his engagement. "How did you know?" I asked him.

May kinuha sya sa likod ng sasakyan nya. It was a box. No, it wasn't just any box. It was the box I left for him in San Francisco. It was the box full of my letters in it. Kinuha nya ang isang letter. He read few lines from it. "I'm right here sitting on our special bench in Antipolo where we used to stargaze. Flowers are starting to bloom again around it. It's beautiful. We may not be in each others arms today but I know one day, you'll come back to me. When that time comes, you'll always find me here. I will wait. Love, Kisses"

Love, KissesWhere stories live. Discover now