{Η Ερωμενη Του Βασιλιά} The Mistress Of The King

{ ενοχές }

Αρκετές ώρες αργότερα, βρισκόταν ακόμη τοποθετημένη πάνω σε εκείνον τον καναπέ ,αυτήν την φορά όμως , με το χέρι περασμενο πίσω από το κεφάλι της ,και το κορμί της σε μια πολυπόθητη καμπύλη,η οποία του προκαλούσε νευρικότητα σε κάθε πεταχτή μάτια που της έριχνε πίσω από τον καμβά.
<< Μπορώ να σηκωθώ για λίγο;
<< ΜΕΊΝΕ ΑΚΊΝΗΤΗ ΔΙΆΒΟΛΕ.
έντρομη από την δυναμική του φωνή έμεινε παγωμένη στην ίδια στάση, με το χέρι της να εκλιπαρεί από τον πόνο.
Τούτη η μανία για τελειότητα της προκαλούσε τρόμο ,κι ανασφαλεια,είχε ζωγραφιστεί γυμνή από έναν άντρα ,και τώρα ήταν μόνη μαζί του σε εκείνο το ατελιέ με τον κόσμο από εξω να πιστεύει τα καλύτερα για εκείνην.
Δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της,εκείνα με δική τους βούληση κύλησαν πάνω από το πρόσωπο της κάνοντας τα μάγουλα της να καίνε.
Τώρα πλέον ήταν σίγουρη πως η καλή της μητέρα θα έπαυε να ήταν περιφανή για εκείνην.
Και μόνο στην σκέψη δεν άντεξε , κλαψουρισε τόσο δυνατά που ο λυπητερος ήχος έφτασε στα αυτιά του και τον ανάγκασε να την κοιτάξει. Το κορμί της είχε πέσει πάνω στον καναπέ ,την στιγμή που κρατούσε σφιχτά το μουδιασμενο της χέρι.
Πόσο άκαρδος μπορούσε να είναι τελικά; Ήταν τόσο αφοσιωμένος στο να την ζωγραφίσει που είχε ξεχάσει τις δικές της ανάγκες.
≤≤ Ασία;
Πλησιάζοντας την έπεσε στα γόνατα μπροστά της ,και παραμερισε τις σκοτεινές μπούκλες των ευωδιαστων μαλλιών της.
<< Μοιάζω με ανήθικη,κανένας άντρας δεν με έχει αντικρίσει γυμνή. εσύ γιατι έπρεπε ; Γιατί σε άφησα; Τι θα πω εγώ στον πατέρα μου τώρα;
<< Σςςς.
Υψώνοντας της το πρόσωπο με τα μακριά του δάχτυλα, κοίταξε τα λυπημένα της μάτια κι αμέσως η καρδιά του πόνεσε.
<< Στ αλήθεια είσαι αληθινή; Στ αλήθεια η καρδιά σου κρύβει αυτό το παιδί το οποίο βλέπω μπροστά μου τουτη την στιγμή;
Τα δάκρυα της στερεψαν όμως οι εκφράσεις ακόμη εσπαγαν σαν γυαλί.
<< Πως μπόρεσα να σε κάνω να νιώσεις βρώμικη; εσύ που λάμπεις σαν αστέρι . ήτανε δικό μου το λάθος όχι δικό σου ,πίστεψα πως θα το έβλεπες σαν τέχνη,όμως έχεις δίκιο ,είμαι άντρας ,και σε γυμνωσα μπροστά από τα μάτια μου , θίγοντας σε. αυτό όμως δεν ορίζει εσενα βρώμικη  ,αλλά εμενα .
Τραβώντας ένα απαλό σεντόνι από το πίσω μερος του κορμιού της ,την σκέπασε με προσεκτικές κινήσεις , κρύβοντας τα γυμνά της μέλη.
<< Δεν ήθελα ποτέ μου να σε πληγώσω κι όμως το έχω κάνει είδη δύο φορές.
Δεν τον κοιτούσε ,δεν ήθελε να τον κοιτάξει. Όμως του απάντησε.
<< Δεν ξέρω να διαβάζω,εάν γνώριζα δεν θα είχα υπογράψει ποτέ για κάτι τέτοιο.
Κόμπος δέθηκε στον λαιμό του πνίγοντας τον.
<< Δεν είχα τα απαραίτητα χρήματα για να μάθω γράμματα, δούλευα από νεαρή ηλικία, ποτέ μου δεν έμαθα.
<< Γιατί δεν μου ζητησες να σου διαβάσω;
Μονάχα τότε τον κοίταξε στα μάτια.
≤≤ γιατί θα γελουσες όπως θα γελούσε και κάθε ένας στην δική σου θέση.
<<Ποτέ δεν θα μπορούσα να γελάσω με κάτι σαν αυτό! Μακάρι να μην είχες τέτοια εικόνα για εμένα ,μακάρι να.
<< Να τι; Να σε είχα πιο κοντά μου ; Να ανεπνεα μέσα από εσένα; Ανοησίες.
Τα μάτια του είχαν κοκκινησει,όμως εκείνος ήταν ο μοναδικός που δεν το είχε προσέξει.
<< εσείς κύριε παίρνετε ότι θέλετε οποτε το θέλετε,δεν έχω εγώ την δύναμη να σας σταματήσω,και τώρα με συγχωρείτε,θέλω να φύγω από αυτό το δωμάτιο.
Έτοιμη να αποχωρήσει τυλιγμένη στο σεντόνι,ένιωσε το δυναμικο του χέρι να την τραβάει προς τα πίσω.
<< Μη φεύγεις,είναι νωρίς ακόμα.
<< Εάν δεν σβήσεις από τους κανόνες σου ,το να με ζωγραφίζεις γυμνή, υπόσχομαι να μην σε έχω πια ανάγκη. Θα πάρω τον πατέρα μου και.
<< Σύμφωνοι! Πες πως το έχω κιόλας σβήσει,μείνε λίγο ακόμη όμως.
Τραβώντας το χέρι της μακριά του ,έκλεισε το σεντόνι επάνω της,κανοντας ένα μεγάλο βήμα μακριά του.
<< Θα βρίσκομαι μόνη μαζί σας ,μονάχα όταν αυτό είναι απαραίτητο,εφόσον έχουμε τελειώσει για σήμερα,δεν υπάρχει κανένας λόγος να μείνω.
Το χέρι του έπεσε πάνω από το κορμί του ,θαρρείς και δεν είχε άλλη δύναμη να σταθεί.
<< Δεν μπορώ να σε αναγκάσω να μείνεις.
<< Όχι ,όμως μπορούσες να Με αναγκάσεις να εγκαταλείψω τα όνειρα μου ! Είτε να σταθώ μπροστά σου γυμνή, ποιος ξέρει αύριο ίσως με αναγκάσεις και να πέσω και στο κρεβάτι σου.
<< Ίσως πέσεις με την θέληση σου .
Τα μάτια της έπεσαν επάνω του σαν ξυράφια.
<< Ποτέ! Το άκουσες; Ποτέ!
Του γύρισε την πλάτη φεύγοντας αδιαφιλονίκητη,και με ψηλά το κεφάλι.
Πριν μερικά δευτερόλεπτα πίστευε πως οι πράξεις του ήταν για καλό ,τώρα όμως έκανε λάθος. Είχε κοιτάξει μονάχα τον εαυτό του ,και όχι τον δικό της. Με το μοναδικό αποτέλεσμα να τον μισεί ακόμη περισσότερο τώρα.
Αναστεναζοντας ηττημένος,πλησίασε το πορτρέτο της , και το κοίταξε με προσοχή.
Τέτοια ομορφιά έπρεπε να την πληρώσει με αίμα ,και ο Τζέιμς γνώριζε πως αυτή θα ήταν η κατάληξη τους.
Τείνοντας το χέρι πάνω στον καμβά ψιλαφισε την ομορφιά του,κι ύστερα το άφησε να πέσει και πάλι πάνω στο κορμί του.
<< Σε εσένα έβαλε ο θεός ολόκληρη την τέχνη,με αποτέλεσμα να μη μπορώ ούτε μια τρίχα απ' τα μαλλιά σου να αποκτήσω.
Κλείνοντας με σκληρότητα τα κουρασμένα του μάτια,έπιασε ξανά το πινέλο στα χέρια του και ξεκινησε αυτό το οποίο δεν τον είχε αφήσει να τελειώσει.
Για τον Τζέιμς ήταν πολύ εύκολο να την ζωγραφίσει ακόμη και με την φανερή της απουσία,διότι όταν τα μάτια του έπεφταν σε εκείνον τον καναπέ ,την έβλεπαν ακόμη εκεί . Ήταν ένα παιχνίδι του μυαλού στο οποίο ο Τζέιμς ήταν παγιδευμένος. Όμως αυτό δεν μπορούσε να της το πει ,διότι τότε εκείνη θα του πετούσε στο προσκήνιο ότι δεν χρειαζόταν να βρίσκεται κοντά του ώστε να την τοποθετήσει στον καμβά. Και για τον Τζέιμς ήταν σημαντικό να βρίσκεται κοντά του.
Σμίγοντας τα φρύδια του πνιγμένος από τις σκέψεις, γέμισε το εσωτερικό του κορμιου της με ένα αχνό χρώμα,κι ύστερα με μια μικρή κόψη από ένα κοφτερό μαχαίρι ξεκίνησε να σβήνει το περίγραμμα του κορμιού της.
Κάθε βήμα που έκανε , κάθε χρώμα που έριχνε ..η καρδιά του ασφυκτιούσε,και τίποτα δεν ήταν δυνατόν να την κάνει να αναπνεύσει ξανα.
Εάν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω,θα είχε φροντίσει να μάθει το πως να φέρεται σε μια τίμια γυναίκα ,κι όχι να ελπίζει πως κοντά του θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα,διότι για εκεινη δεν ήταν.