4 ~ Am I Still Dreaming?!

49 15 1
                                    

Alexandra POV

Nasa labas ako ng ospital. Kaka discharge lang sakin kanina.
Simula nung araw na yun di ko na nakita si Kenneth..3 days lang naman ako naconfine...pero parang sobrang tagal ng oras.

Di pa din ako maka move on...ANO BANG NANGYARE?! DI KO PA DIN MAEXPLAIN HANGGANG NGAYON..NAGUGULUHAN PA DIN AKO..

BAKIT IBA MUKHA AT KATAWAN KO?...
BAKIT IBA YUNG MGA TAONG NASA PALIGID KO?...
BAKIT AVIA TAWAG NILA SAKIN?...
BAKIT PAREHONG PAREHO MGA PANGALAN NG TAONG NASA PALIGID KO NGAYON SA MGA PANGALAN NG GINAGAWA KONG STORYA?...

ANO BA TALAGANG NANGYAYARE?!
____
Habang nag iisip ako.. Biglang may tumigil na sasakyang sa harapan ko..

May bumabang isang medyo nasa mid 50 na babae at lalake. Mukhang mayaman.. Todo yung alahas pati mga damit eh...
May umalalay pang naka black suit nung bumababa sila sa kotse nila...

Medyo gumilid ako...baka makaharang ako sa dinadaanan nila, pa salvage pa ko nito eh..

"MY DAUGHTER!! ARE YOU OKAY? SORRY DI KAMI NAKAPUNTA AGAD NG DADDY MO...ALAM MO NAMANG NASA STATES KAMI NG DADDY MO DIBA?! SORRY TALAGA ANAK...OKAY KA LANG BA? MAY MASAKIT BA SAYO?"sabi sakin nung matandang babae.

"Nagulat kami anak..nung nalaman naming naaksidente ka daw at nahulog ka sa bangin.. PANO KA BA NAMAN KASE NAHULOG SA BANGIN HA?! ANAK?!"sabi naman nung matandang lalaking kasama nya.

Oo tama, pumunta sa states pamilya ko at nahulog yung kotse ko sa bangin. Alam nila tungkol sakin.. Pero... DI KO SILA KILALA...DI SILA ANG PAMILYA KO!

"S-sino po kayo?"nauutal na sabi ko kase ang higpit ng hawak nila sa balikat ko eh..

Napaluwag bigla hawak sakin nung babae at sabay silang nagkatinginan ng kasama nyang lalaki.. Mukhang asawa nya yata..

"MAY AMNESIA KA?!"sabay nilang sabi.

Sumasakit nanaman ulo ko...

"K-kilala ko po ba kayo?"sabi ko ulit sakanila.

"I am Beatrix Liechstein. Your mother, remember?"sabi nya sabay hawak ulit sa balikat ko.

"I am Evan Liechstein. Beatrix' husband and your father.."sabi naman nung lalaking kasama nya.

Fudge. Seryoso sila.. And what more?! Kapangalan nila ang mga magulang ni Avia sa story ko.. O baka nagsasabi lang talaga sila ng totoo..

MAS LALO NANAMAN AKONG NAGUGULUHAN... DI KO NA KAYA..

Di ko alam mga sinasabi nyo..

Inalis ko agad yung kamay nung babaeng yun sa kamay ko at agad tumakbo..

Naiiyak nako..sa sobrang gulo ng utak ko..
Takbo lang ako ng takbo..kahit di ko alam kung saan ako papunta..

Nung napagod na ko kakatakbo..tumigil ako habang hinahabol ang hininga ko...
Tuloy tuloy pa din pag agos ng luha...
Di ko alam kung ano gagawin ko...di ko alam kung san ako pupunta

Ayaw ko namang pumunta sa bahay namin ni Caliber...

Mas lalo nanaman akong naiyak....nung naalala ko nanaman lahat ng nangyari...
Napaupo na lang ako sa daan habang umiiyak pa din...

Ng biglang parang bumagal yung mundo ko...

Parang nag slow motion lahat ng bagay...

May biglang humawak sa kamay ko.. At inangat ako papunta sakanya..

Kenneth Mendoza...

Kaya naman magkayakap kami ngayon...bibitaw sana ako pero mas lalo nyang hinigpitan.

"Shh...Nandito na ko"di ko alam pero pakiramdam ko safe ako sakanya...

Napayuko nalang ako habang nakayakap pa din sakanya habang umiiyak...

____

Maya maya nung medyo kumalma nako. Inagat ko na ulo ko at medyo lumayo sakanya..

"A-ahh t-thank you nga p-pala"sabi ko sakanya habang humihikbi pa din ako ng konti...

"Di ko alam kung sino ka...o kung san ka galing..Basta alam kong hindi ka si Avia"seryoso nyang sabi sakin.

"P-pano mo naman nasabi."sabi ko naman sakanya...kasi nung una naming pagkikita ayaw nya din ako paniwalaan.

"Hindi ganyan kumilos at magsalita si Avia. Ang Avia na kilala ko ay matapang at hinding hindi sya iiyak.Si Avia ay malakas at matatag na babae."medyo na offend ako sa sinabi nya..so ang ibig nyang sabihin mahina ako iyakin..GANON?!

"Hindi ganun ang ibig kong sabihin. Tanga"bigla nyang sabi sakin.

Huh?! Pano nya nabasa iniisip ko?!

"Tanga Halata ka kaya"sabi nya ulit.

"G-grabe ka naman maka tanga! Close ba tayo?!"

"Kami ni Avia close kami"nakangising sabi nya. Iniinis yata ako ng lalaking to ah.

Di ko na sya pinansin..at padabog na umalis ako sa harap nya.

"San ka pupunta?"-kenneth

"Uuwi na!"

"Tanga! Sa kabila yung daan papunta ng bahay nyo."-kenneth.

"Di ako tanga! Alam ko bahay namin!"malakas na sabi ko sakanya sabay takbo.

_____
Nasa tapat na ko ng bahay namin ni Caliber. Kukunin ko lang naman mga gamit ko saka ko aalis. Paniguradong alam nyang naaksidente ako...DI NYA MAN LANG AKO PINUNTAHAN...WALA KA NA NGA TALAGANG PAKE SAKEN CALIBER?!

Dirediretso ako ng pasok ng bahay. Nagulat ako na may babae at lalaking naglalampungan dun sa sofa.

Yucks!!

Agad din naman silang tumigil. Pumunta sakin yung babae

"Sino ka ba mis?"nakataas na kilay na tanong ng babae sakin.

"Alam mo bang naistorbo mo kami?!"dagdag nya pa.

Wala akong pake sainyo.

"Eh bahay namin to eh?! At saka sino ba kayo?! Bat nasa bahay ko kayo?!"Nakataas na din na kilay na sabi ko sakanya.

Pataasan pala ng kilay ah. EXCUSE ME NATURAL YUNG AKIN..EH HALATA NAMANG AHIT LANG YUNG SAYO-_-

"Baliw ka ba mis? Bahay ko to 10 years na..ikaw ang sino ba."-sabi nung lalaki sakin.

"H-huh? A-amin to eh! Matagal na din"
Sabi ko na naguguluhan sakanya.

"Ewan ko sayo mis! Nakashabu ka ata eh!"sabi sakin nung lalaki sabay sarado ng pinto...

Huh?! Ano bang mga nangyayari...tinignan ko din yung mga bahay ng kapitbahay namin..Pero ibang tao lahat nakatira..

PARA AKONG NASA IBANG PLANETA..ANO BA TALAGANG NANGYAYARE?!

AM I STILL DREAMING?!

To Be Continued....

_____

Plagiarism is a form of cheating. Copying the ideas or writings of others and presenting them as our own ideas and writings amounts to stealing some of the credit for another person's work and dishonestly obtaining credit for ourselves.

THANKS FOR READING.
VOTE, COMMENT, AND SHARE^_^









      

The Story Of My Story (The Other Me)#wattys2019Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon