Wiem, że na naszej łące jest blask,
Że małe drzewka ku niebu się pną,
Żołędzie zakładają tam drewniany kask,
Na wilgotnej ziemi małe kwiatki są.
Lecz czym ta łąka bez nas będzie?
Bez naszej przyjaźni, która trwała,
Była piękna jak smukłe łabędzie,
A ja nie chcę bym o niej zapomniała.
Proszę bardzo mocno o to cię,
Byś w chwilach smutku i samotności,
Byś dostrzegła małe, dwa ogonki lisie,
I przypomniała sobie o dawnej radości.
Ja byłam wtedy maleńkim liskiem Leą,
Pełnym marzeń i wiecznej nadziei,
Ty zaś byłaś śliczną i słodziutką Teą,
I biegałyśmy wtedy po cudownej kniei.
Bardzo za tobą tęsknie i nigdy nie zapomnę,
O wspólnej przyjaźni i pięknych chwilach,
Czasem przysiądę i sobie przypomnę,
I o naszej przyjaźni długich milach.
-------------------------------------------------------------------------
To jest wiersz dla Koni29 ^^
Lex
CZYTASZ
Ziarna Kawy
PoetryRozsypane niczym mak, Piękne, pachnące. Czując ich smak. Siedząc na łące. Maleńkie jak groch, Delikatne kruche, Obrócą się w proch. Ziarenka półsuche. Lekki smak ten gorzkawy, Zapach rozrzedzany, Tak, to właśnie ziarna kawy. ...
