Chce zacząć krzyczeć,
Ale to nic nie daje,
Chce zacząć płakać,
Ale łzy wylewają się same.
Chce zrobić krok,
Ale znowu potykam się,
Chce odnaleźć nadzieję,
Ale wszędzie jest tylko mrok.
Chce zacząć marzyć,
Ale me skrzydła są podcinane,
Chce odnaleźć ciepło,
Ale moje serce chłodem jest okalane.
Chce znaleźć schronienie,
Ale nic nie mogę nazwać domem,
Chce wiedzieć kim jestem,
Ale prawda jest zakryta smutku tomem.
CZYTASZ
Ziarna Kawy
PoetryRozsypane niczym mak, Piękne, pachnące. Czując ich smak. Siedząc na łące. Maleńkie jak groch, Delikatne kruche, Obrócą się w proch. Ziarenka półsuche. Lekki smak ten gorzkawy, Zapach rozrzedzany, Tak, to właśnie ziarna kawy. ...
