Piosenka- Jest wśród nas smutek nikłej radości
---------------------------------------------------------------
Po policzkach spływają lekkie łzy,
Jak strumienie pośród ostrych skał,
Z moich łez wyrastają piękne bzy,
Tak właśnie smutek koc z łez tkał.
Jest wśród nas smutek nikłej radości,
Który rozprzestrzeniał się wśród fal,
Teraz przymknij oczy pomimo swojej złości,
I razem z samotnością pobiegnij w dal.
Czasami musimy pogrążyć się w smutku,
Przeżyć najtrudniejsze serca cierpienia,
Pomimo, że będą wołali do ciebie wyrzutku,
Smutek bardzo twoją duszę zmienia.
Jest wśród nas smutek nikłej radości,
Który rozprzestrzeniał się wśród fal,
Teraz przymknij oczy pomimo swojej złości,
I razem z samotnością pobiegnij w dal.
Gdy gwiazdy zaczynają się przygaszać,
Gdy płomień twojego serca nie chce płonąć,
Ty chciałbyś teraz swą nadzieję zgaszać,
Lecz nie zdziałasz nic w pustce tonąc.
Jest wśród nas smutek nikłej radości,
Który rozprzestrzeniał się wśród fal,
Teraz przymknij oczy pomimo swojej złości,
I razem z samotnością pobiegnij w dal.
Przymknij oczy i wyobraź sobie bez żalu świat,
Taki, który jest tylko w szczęśliwości,
Podobno byś chciał spędzić tam milion lat,
On nie istnieje, a na twej twarzy smutek gości.
Jest wśród nas smutek nikłej radości,
Który rozprzestrzeniał się wśród fal,
Teraz przymknij oczy pomimo swojej złości,
I razem z samotnością pobiegnij w dal.
Jest wśród nas smutek nikłej radości,
Który rozprzestrzeniał się wśród fal,
Ta melodia teraz w twoim sercu gości,
I razem z tą piosenką odbiegnij w dal...
CZYTASZ
Ziarna Kawy
PoetryRozsypane niczym mak, Piękne, pachnące. Czując ich smak. Siedząc na łące. Maleńkie jak groch, Delikatne kruche, Obrócą się w proch. Ziarenka półsuche. Lekki smak ten gorzkawy, Zapach rozrzedzany, Tak, to właśnie ziarna kawy. ...