Reakcje TxT [ZAKOŃCZONE]

36.

[I.B] - imię biasa

Gdy chce zwrócić na siebie twoją uwagę:

Dla wszystkich:

Z racji, iż rozpoczął się już rok szkolny, nie miałaś zbyt wiele czasu dla swojego chłopaka, co szczerze mówiąc trochę go przybiło, ale co zrobić, skoro do piętnastej siedzisz w szkole, a po powrocie do domu musisz odrabiać lekcje, uczyć się na kartkówki i sprawdziany oraz przy okazji czytać lekturę. Dzisiejszy dzień należał do tych, które całkowicie poświęcasz na naukę i nie dajesz rozproszyć się niczemu i nikomu, więc mimo wielu zaczepek [I.B] nie zwracałaś na niego uwagi. Chłopak zdecydował się zatem na coś, dzięki czemu dostanie choć odrobinę twojej atencji. 

Yeonjun 

Chłopak usiadł za tobą, jedną ręką obejmując Cię w talii, a drugą kreśląc szlaczki na odkrytym kawałku twojego uda. Nawet przez tak mały, lecz znaczący, gest chłopaka po twoim ciele przeszły ciarki, co połowicznie usatysfakcjonowało starszego, ale to mu nie wystarczyło, on chciał abyś chociaż przez piętnaście minut zajęła się nim, a nie nauką. Do swojego dotyku Yeonjun dołożył szept, poprzez który wyraźnie zasygnalizował Ci, co dla niego znaczy odrobina twojej uwagi (if you know what I mean 😏), ciepłe powietrze, które z każdym słowem wydostawało się z ust chłopaka, drażniło twoją skórę, więc całe twoje skupienie przeznaczone na naukę zniknęło, a ty odwróciłaś się do chłopaka, a ten energicznie wstał z kanapy, przerzucił Cię sobie przez ramię, przy okazji klepiąc Cię w tyłek, a następnie ruszył w stronę waszej sypialni.   

Soobin

On w przeciwieństwie do swojego hyung'a potrzebował tylko rozmowy. Użył więc swojej ulubionej metody zwracania na siebie uwagi, położył swoją głowę, na twoje kolana, a ty widząc to zachowanie mimowolnie zaczęłaś smyrać go po głowie, kiedy zdał sobie sprawę z tego, że póki co nie zamierzasz z nim rozmawiać, dźgnął Cię palcem w brzuch, a gdy ty z przerażenia wypuściłaś książkę z rąk zabrał ją i powiedział:

- [T.I], ja chcę z tobą porozmawiać, a ty cały czas siedzisz z nosem w książkach. - powiedział z lekkim grymasem na twarzy

- Ale oppa, muszę się uczyć... - powiedziałaś

- Czy nauka jest ważniejsza ode mnie?! - podniósł głos

- Nie, ale...

- Nie ma żadnych ale, obiecuję zajmę Ci tylko dziesięć minut.

- No niech Ci będzie...

Beomgyu

On wiedział, że jedyną rzeczą, która odciągnie Cię od nauki jest jedzenie, przygotował więc dla Ciebie pożywny posiłek. Kiedy tylko poczułaś zapach twojej ulubionej potrawy momentalnie oderwałaś się od książek i zeszytów, i czym prędzej udałaś się do miejsca, z którego dochodzi niesamowity aromat. Na miejscu zastałaś Beomgyu z talerzem w ręku. Usiadłaś przy kuchennym stole, a chłopak podstawił Ci jedzenie pod nos i dotrzymał Ci towarzystwa.

Taehyun

On i Yeonjun mają ze sobą jedną wspólną cechę, są wiecznie niewyżyci. On próbował zwrócić twoją uwagę różnymi sposobami, zaczynając od zwykłego szturchania w ramię, kończąc na aegyo. Kiedy wszystkie próby zakończyły się fiaskiem, Taehyun zdecydował się wyrwać Ci z rąk książki, a następnie zaciągnął Cię do sypialni.

HueningKai 

On jako jedyny miał na tyle poważny powód, aby mógł zakłócić święty spokój, a mianowicie trudną pracę domową, oczywiście z matematyki. Kai położył swoją głowę na twoim ramieniu i w uroczy sposób zaczął marudzić jaka to baba od matmy jest wredna.

- [T.I], pomożesz mi z tym zadaniem? - zapytał maknae,  aczkolwiek odpowiedziała mu cisza

- [T.I] proszę... 

- .....

- Błagam... 

- No niech Ci będzie! - powiedziałaś zdenerwowana