Byun Baekhyun 🌙 Park Chaeyoung
*
On yıl önce aramıza yeni katılmış olan oyun arkadaşım Baekhyun'a da bir oyun ismi takmıştım. 'Gwang2'. Anlamı ise 'Kanca Ay' ıdı.
Ama bir gün bütün oyun arkadaşlarım ve beni, terk edip gitmişti ve bir daha onu göre...
Okul çıkışı koşa koşa durağa gittim. Akşam olduğu için tek tük kişi vardı. Bindim ve cam kenarında ki yerimi aldım. Telefonumdan saate baktığımda saat 19.30'du. Sadece yarım saatim kalmıştı. Kaygıyla içimden 'umarım yetişebilirim' diye geçiriyordum.
15 dakika sonra özel davetin yapılacağı mekanın tam önündeydim. Seri adımlarla kapının önünde ki görevlilerin yanına gittim ve bugün hizmet yapacağıma dair giriş kartımı gösterdim.
Şaşırarak birbirlerine baktılar ve sonra geçmem için yol verdiler. Birkaç adım atıp içeri girdiğimde arkamdan konuştuklarını duydum. 1. Koruma fısıltıyla "Bu güzelliğiyle bir de garsonluk mu yapacak?" diye sordu hayretle, 2. Korumaya. Bunu duyunca korkarak içeri koşmuştum.
Baş hizmetçiyi aramaya başladım. Çok geçmeden onu mutfakta buldum. Burası lüks bir villaydı ve baya büyüktü. Davette burada yapılacaktı zaten. Mutfak bizim ev kadardı. Gözlerimi parlak ve gösterişli ışıklardan çekip, korkudan ismini bile soramadığım baş hizmetçiye çevirdim.
Tam ağzımı açıp, durumu açıklayacaktım ki buna engel olup bana aceleyle bir odayı gösterdi. "Orada giyineceksin.!." dedi ve işinin başına gitti. Derin bir nefes alarak, kalabalıktan sıyrıldım ve gösterdiği odaya gittim.
Oda dışarının aksine baya sadeydi ve bomboştu. Odada küçük bir pencere ve birde sandalye vardı sadece. Baya da küçüktü. Zaten böyle bir ortamda olmaktan baya gergindim. O da yetmiyormuş telefonumun sesiyle sıçramıştım.
Sadece bir mesajdı. Belki ablamdandır diye hemen açtım ama bilinmeyen bir numaraydı.
O eteği giymeyi aklından bile geçirme.!.
Mesajı okuduğum gibi telefonum yere düşmüştü. Korkudan titriyordum. Bakışlarımı pencereye çevirdim. Ordaydı. Yine beni izliyordu.
Korkuyla bir çığlık attım. Davetin şaşaalı ışıklarından görebildiğim kadar yüzü baya öfkeliydi. Nedense ikidir, etek giymeme kızıyordu ama bu sefer bu işe çok ihtiyacım vardı ve o bunu mahvedemezdi. Daha buradan alacağım parayla yeğenime kamyon alma sözüm vardı. Sırf o istiyor diye yeğenimi üzecek değilim...
Sinirle pencereye yaklaştım ve camı kapattım. Perdeyide kapatınca, ne o beni ne de ben onu görebiliyordum. Hemen üzerimi giyinip, dışarı çıktım. Telefonumu ve kıyafetlerimi de içeride bırakmıştım. Saçımı toplayıp, baş hizmetçinin yanına gittim.
Beni ittirerek, aynı odaya soktu ve elinde ki poşeti uzattı. "Kıyafetleri değiştirdik. Hemen bunları giy!" dedi ve gitti. Ciddi mi bu kadın. Oflayarak kıyafeti poşetten çıkardım. Önceki etekten daha kısa bir etekti ve bir de topuklu siyah ayakkabısı vardı. İyice gerilmiştim. Alt tarafı garsonluk yapacağım bu kıyafetlerde neyin nesi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
