Byun Baekhyun 🌙 Park Chaeyoung
*
On yıl önce aramıza yeni katılmış olan oyun arkadaşım Baekhyun'a da bir oyun ismi takmıştım. 'Gwang2'. Anlamı ise 'Kanca Ay' ıdı.
Ama bir gün bütün oyun arkadaşlarım ve beni, terk edip gitmişti ve bir daha onu göre...
Sabah gözlerime ışık vurunca, uyanmak zorunda kalmıştım. Kasıklarım çok ağrıyordu. Yüzlerimiz birbirine çok yakındı ve o çoktan uyanmış, çenemi okşuyordu.
Acıdan yüzümü buruşturdum. Hareket etmeye çalıştığımda, birden yanmıştı. Bu yüzden küçük çaplı bir çığlık attım. Beni belimden tutup, kendine çekti.
Çok istediğim için elimi onun yanağına koyup, okşamaya başladım. İlginç bir şekilde ne yaparsa yapsın, hep onu istiyordum. Sanırım onu gereğinden fazla seviyordum. Ya da aslında, hiç sevememem gereken birini seviyordum.
Göğüslerimin uçları, onun gövdesine değiyordu. Bu çok güzeldi ama canım çok yanıyordu. 'Seni oturamayacak hale getireceğim'
Dünkü birlikteliğimizden sonra bir çocuğun olma ihtimali %85'ti. Korkuyorum. Çocuk biraz fazla değil mi? Henüz evli bile değiliz...
Çekinerek, "Henüz evli değiliz." dedim. Sonra utançtan yüzümü, onun boyun girintisine soktum. Gülümsediğini hissetmiştim. Saçlarımı okşayarak, "Bir katil olduğum için, kanunlarla pek aram yok. Ayrıca benim olman için bir evliliğe ihtiyacımda yok. Sen zaten benimsin." dedi.
Bu konuyu fazla uzatmak istemiyordum. Başımı salladım ve kalkmaya çalıştım. Yine olmadı. Çaresizce ona dönüp, baktım.
Elini kendi tarafında ki komidine uzattı. Doğrulup, bana bir ilaç ve bir bardak su uzattı. Benimde doğrulmama yardımcı olarak, "İç bunu. Acın hemen hafifler. Rahat olman için aşağıya ineceğim. Duş al ve yanıma gel..." dedi ve ilaçla suyu elime tokuşturdu.
Yataktan çıktığında, pantolonu ve ayakkabısı giyiliydi. Sanırım ben uyurken, giyinmişti. Yerdeki sweatini kafasından geçirip, odadan çıktı. O çıkınca, hemen ilacı içtim.
Dediği gibi hemen etki etmişti. Acı azalınca, yatağın üzerinde ki ince pikeyi bedenime doladım ve hemen kendimi banyoya attım.
Kısa bir duştan sonra açılmıştım. Yatağı düzelttim ve etrafı toparladım. Yatakta ki kanlı çarşafı da değiştirdikten sonra işim bitmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çantayı saymayın.)
Şimdi yanına gidecektim. Yavaş adımlarla kapıdan çıktım. Tırabzanlara tutunarak aşağıya indim. Salonda, boydan bir camın önünde yine telefonla konuşuyordu.
Benim geldiğimi nasıl duyuyor, nasıl hissediyor bilmiyorum ama ben gelince telefonu hep kapatıyor. Sıkıntıyla nefes verip, yanına gittim. Telefonu cebine koyarken, "İyi misin?" diye sordu. Soğuktu.
Bende soğuk bir şekilde başımı 'evet' anlamında salladım. Olduğum yerde durdum ve başımı yere eğdim.
Beklemediğim bir anda, beni belimden tutup, kendine yapıştırdı. Ağzım 'o' şeklini alırken, cebinden birşey çıkarıp bana uzattı.
Evlilik cüzdanı.
İçinde ikimizinde vesikalık fotoğrafları.
Ama nasıl?
Şaşkınca ona bakarken, o ise benim aksime gülümseyerek "Buna ihtiyacımız yoktu ama senin o küçük beynin bu olmadan kendini bir 'sürtük' gibi hissedeceği için aldırdım. Merak etme, tamamen resmî. Bunu herhangi bir kuruluşa götürürsen, muhtemelen açığa çıkarım. Bu da bütün Güney Kore polislerini öldüreceğim anlamına gelir." dedi soğukkanlılıkla.
Bu halleri korkutucuydu. Bir evlilik cüzdanımızın oluşu beni iyi hissettiriyordu. Çünkü her birlikteliğimizde kendimi kötü hissediyordum. Haklıydı. Bu sabah kendi kendime 'SÜRTÜK' demiştim.
Aklımı nasıl okuyor? Bilmiyorum ama bu konuda çok başarılı. İlk defa ona gülümsemiştim. Yani çocukluğumuzdakiler hariç.
Buna şaşırsada sevinmişti. Gülümsedim ve sonra boynuna sarıldım. Teşekkür ederdim ama utanıyordum. Bu yüzden sadece sarıldım. O da belime sarılmıştı. İlk defa onun yanındayken, kendimi huzurlu hissetmiştim. Çocukluğumuzda ki huzurlar hariç, ilk defa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙
Kitabım henüz final yapmadı. Final olursa ben söylerim. Kendi kendinize kafanızı karıştırmayın...
Finale az kaldı ama daha bölümler var. Ayrıca mutlu mu mutsuz mu henüz karar vermedim...
