Magnum Opus +18

ATEŞTEN KORKMAYAN

Oylum, Dora'dan aldığı dosyayı karıştırarak şehre doğru yola koyulmuştu. Dora tüm denek çocukların özgürlüğe karıştıktan sonraki yaşamlarını takip etmiş ve bununla da kalmayarak hepsi için notlar tutarak, fotoğraflar çekmişti. Dosyada bulunan herkesin, nerede nasıl yaşadığı, ne iş yaptığı, ne içmeyi sevdiği, hangi bakkaldan alışveriş yaptığı, hangi mekanlarda takıldığına varan geniş bilgi ağı mevcuttu.

Oylum ilk önce hangisine gitmesi gerektiğine karar verememişti, bir süre seçim yapmak için uğraştı. Hangisini seçeneğine karar veremeyince dosyaları karıştırmaya başlayarak rastgele bir tanesini seçti. Seçtiği kişiden oldukça memnun kalmıştı, gülümseyerek arabayı hızlandırdı. Adı Celal olan bu kişi sabıkalı bir gaspçıydı. Haliç civarında eski bir evin tek odasını kiralamış orada yaşıyordu. Aslında pek yaşamak sayılmazdı, Celal aslında kuryelik yapıyordu, tabi bildiğimiz türden paket servise çıkan bir kurye değildi. Genellikle şehirler arası paketler taşıyor ve bu paketlerin sahipleri yeraltı dünyasının önemli insanları oluyordu. İşi gereği Celal haftada bir belki iki defa geldiği odasında sadece uyuyor, çoğu zaman uyku şöyle dursun hızlıca üzerini değiştirip hemen geri çıkıyordu.

Oylum, Celal'i evinde aramanın aptallık olacağını düşünerek sürekli gittiği bara gitmeye karar verdi. Bir iş üzerinde çalışmıyorsa muhakkak onu barda bulacaktı, haklı da çıktı. Oylum genel olarak canlı ve parlak renklerde dar deri kıyafetler giyerdi, bir seksen boyuyla bu kıyafetler birleşince girdiği ortamlarda dikkatleri üzerinde toplamayı başarırdı. Bara girdiğinde kendine bir içki aldıktan sonra hızla içkisini içerek kendisini dans pistine attı. Oylum pistin üzerinde vücudunun ne kadar esnek olabileceğini ve aynı zamanda dansta ne kadar yetenekli olduğunu insanlara kanıtlarken çoktan etrafını erkekler çevrelemişti. Kendisine yaklaşmaya çalışan erkeklere ne izin veriyor nede kesin bir şekilde onları geri çeviriyordu. Çevresi yırtıcılarla sarılmış ceylan gibiydi fakat ürkmüşe benzer bir yanı yoktu, aksine kendinden emin bir şekilde yırtıcıların yanına biraz yaklaşıyor sonra kendini geriye çekiyordu. Bu oyunu bir kaç saat oynadıktan sonra sonunda asıl hedefinin kapıdan içeriye girdiğini fark etti.

Celal mavi kot pantolon ve siyah gömlek giymiş, sarı saçları kısa kesilmişti. Sol kaşında dikey çizgi şeklinde serçe parmak ucu kadar kesik izi vardı. Celal kendinden emin yürüyor pek etrafla ilgilenmiyor gibiydi. Oylum pistten inerek, Celal'e doğru yaklaşmak için çabalasa dahi etrafını saran yırtıcılardan kurtulmak için çirkin yüzünü göstermek zorunda kaldı. Celal'e doğru attığı ilk adımda iki sarhoş önünde bitiverdi. Sarhoşların karşısında kısa bir an duraksayan Oylum, içlerinden birinin elini sol göğsünde hissettiğinde adamın elini tutarak bileğinden bükmeye başladı. Adam hissettiği acıyla nidalar savurarak dizleri üzerine istemsizce çöktü. Adamın attığı nida gürültü nedeniyle kimse tarafından fark edilmemişti fakat diğer sarhoş, adamın yüzündeki acıya şahit olarak içinde bulunduğu sarhoşluktan sıyrılıp kendine gelmiş, kendini geriye çekmişti. Kaşlarını çatmış, gözlerini belertmiş bir şekilde kendini geriye çeken sarhoşa bakarak pistten indiğinde etrafına bakınmaya başladı fakat Celal ortalıktan kaybolmuştu. Telaşlanarak etrafa bakınıyor kalabalıkları yararak ilerliyordu ki sırtı dönük birine çarparak içkisinin dökülmesine sebep oldu.

Adam hışımla ''Ne oluyor yahu!''

Adam söylenerek arkasını döndüğünde Oylum, adamın Celal olduğunu fark etti büsbütün şaşmış kalmıştı.

''Özür dilerim ben, ben bilerek yapmadım.''

Adam, ''Önüne baksana yahu, kendinizi kaybedene kadar içiyorsunuz sonra sağa sola saldırıyorsunuz.''

''Özür dilerim, birine bakıyordum bilerek olmadı.''

''Bir de bilerek yapsaydın, Hey Allah'ım ya hadi işine git kimi arıyorsan git ara. Gece gece çattık yahu!''