Ufuktaki Şafak 🏳️‍🌈

yok biz sadece düşmanız

Media:Şafak🖤
İyi okumalar:*

dawn on the horizon🖤

"Noluyor ya burada"
Dedi şaşkınlıktan dilini yutmak uzere olan zavallı adam. Şafak gerginlikten kafayı yemek üzereydi ama Ufuğun mimiği bile kıpırdamıyordu sadece dümdüz bir suratla onlara bakıyordu.
"Şimdi biri bana neler olduğunu açıklasın hemen!"

'Adam geleli bir gun olmadı ama delirtmeyi başardın bravo'

"Ya sen bir sus sus!" Dedi ic sesine ama bu sırada uzerine alinan babası kalp krizi eşiğine gelmişti. "Ya buraya geliyorum sen bu tuhaf kıyafetlerle bu haldesin, iki dakika tuvalete gidiyorum bir bakıyorum... bu ne hal!" Kıpkırmızı olmuştu. "Evet ne oluyor Şafak?" Dedi babasının aksine aşırı sakin olan Ufuk.
"-şe şey baba... biz -bi biz şeyiz ya, şey.."
"Ney?!" Dedi sinir ibresi iyice yukselen adam.

- düş- (Ufuk)
- sevgiliyiz(Şafak)

Düşman diyeceği sırada ağzı kapatılan Ufuk şokicinde Şafağa bakıyordu.

"Ya sen surada ne halt ediyordun Şafak!? Sen bu yuzdenmi bu adamın evindesin"

"Ne halt ediyorsun Şafak!" Dedi ufukta zavallı adamı taklik ederek ama o dişlerini sıkıyordu.

"-a anlatacağım ama şimdi oturalım -ta tamammı gelin aşağı inelim anlatacağım" dedi yaptığı şey başına buyuk dertler açacaktı ama tuhaf bir şekilde onu öpmekten pisman değildi hatta çok sevmişti.

"İyi inelim Şafak inelim" dedi isin aslini ogrenmek isteyen babası.

Ufuk🖤

Ne yapıyordu yada amacı neydi anlamadim. Neden öpmüştü sevindiği içinmi yoksa stratejimiydi stratejiyse defalarca öpüşmüş birinde bu stratejinin ise yarayabileceğini dusunmesi cok komik gercekten.

Aşağı inelim anlatacağım demisti birde sevgiliyiz demisti değilmi. Of! Ne haltlar karıştırıyorsun sen?!

Aşağı indigimizde anlatacak birseyi olmadığı için kaçıyordu.

Şafak🖤

Evet bir bok beyinli olarak sevgiliyiz demistim ne halt edecegim hakkında ufacık bir fikrim yoktu ve cidden bu isin icinden bir an once çıkmalıydım.
Içimden senaryoları tekrarladım su icmeye gidiyorum bahanesiyle yanlarından ayrılırken. Hemen yanimizdada mutfak vardı fakat biraz daha vakit kazanmak adına yukarıdaki mutfağa gitmiştim.
Şey desem;

-baba gercekten birsey yapmıyorduk

" seni cocukla öpüşürken görmüştü mal"

İç sesimden nefret ediyorum

"Niye öptün ki onu cidden simdi al başına belayı"

"Kapa çeneni yardımcı olmuyorsun!"

"Sen kendini bu durumdan kurtar oncede sonra benimle tartış "

"Sussan iyi olur"

"Kiminle konuşuyorsun sen?" Dedi Ufuk. Arkamdan gelmiş. "Hiiiç oyle... kendi kendime" dediğimde bana delirmiş olmalısın bakışlarını yollayıp asıl konuya girdi "seninle az onceki konuyu daha bol vaktimiz varken ve yalnızken konuşacağız" dediğinde hemen lafa atladım "-be ben sadece tesekkur etmek istedim ama aşırıya kactım farkındayım özür dileri-" sözümü kesti "Şafak onu sonra konuşacağız" dedi hatırlatma yapar gibi. "Ama simdi daha önemli bir konu var, aşağıdaki babana ne diyeceğiz"

⚫⚪⚫

"Ne? Ben yapmam öyle şey!"  Dedi Şafağın ondan istediği seyi duyunca.
"Şşşşş! Bak nolur sessiz ol zaten birazdan gelicek kontrol etmeye ya hadi, o gidince eski halimize döneriz bende meraklı değilim sana." Dediğinde Ufuk ona 'aynen gördük' bakışları atmaya başlamıştı bile "tabi" dedi sadece. "Tamam mı? Olurmu hadi ya noluuuuuuuurr" dediğinde annesinin dediği geldi aklina.