Compilation of my thoughts/poems/emotions I can't express vocally.
WARNING: I started writing this compilation when I'm still a teenager, young, a little new to everything, a little curious and still growing up. But as years have gone by, I keep on...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kahit gaano ka pa niya ka-mahal kung paulit-ulit naman na hindi mo pinahalagahan ang nararamdaman niya noon para saiyo ay darating pa rin sa point na manghihinayang ka na lang kase iyong TUNAY na minahal ka ng buo ay pinili ng palayain ka dahil alam niyang mahal ka niya pero mas mahalaga na mahalin naman niya ngayon ang sarili niya.
It's not a sin to choose yourself first.
Minsan kase huwag nating balewalain ang feelings ng kapwa natin.
Never take anyone's feeling for granted.
Kung kailan mahal mo na rin siya saka naman niya na-realize na hindi mo siya deserve. Na mas deserve niya na piliin ng taong pinipili niya. Kung may pipiliin man siya ngayon hindi na ikaw iyon kase noong mga panahon na ikaw ang pinipili niya, ikaw lang nakikita niya at ikaw lang ang iniisip niya ay hindi mo siya pinapahalagahan.
Hinahanap mo sa iba iyong pagmamahal at pagpapahalaga na gusto mong maranasan kahit na ibinibigay na naman niya lahat ng iyon para saiyo.
Ngayon na sumuko na siya, ngayon mo siya nakita. Ngayon mo lang nakita kung gaano siya kahalaga sa buhay mo. Kung paano niya nabago ang simpleng araw mo. Kung paano ka niya pinahalagahan sa mga panahon na pati sarili mo nakalimutan mong mahalin at pahalagahan.
Nandoon siya sa mga panahon na iniiyakan mo ay iba. Taga punas ng luha mo na dumadaloy para sa iba. Nandoon siya noon pero hindi mo siya nakikita. Hindi mo nakikita ang halaga niya.
Nakikinig siya sa mga panahon na bukang bibig mo ay kung gaano mo kamahal iyong isa. Pero ngayon na bumitaw na siya saka mo narinig ang tunay na sigaw ng puso mo, PANGALAN niya.
