Dear present self,
Ano umiiyak ka na naman?
Ano nasasaktan ka na naman?
Ano na self?
Parang kailan lang noong sinabi mo na last na iyon. Na last na iyak mo na iyon para sa maling tao. Pero tingnan mo naman ngayon. Hindi na maipinta ang mukha mo dahil para ka ng binagsakan ng bato dahil sa bigat ng nararamdaman mo.
Minsan kase piliin mo na iyong taong pipiliin ka.
Iyong taong papahalagahan ka sa mga panahon na pati sarili mo nakakalimutan mo ng mahalin.
Iyong taong hindi ka susukuan kahit na pinapasuko mo na siya.
Huwag mo ng hintayin na dumating sa point na mapapagod sa iyo iyong taong IKAW lang ang iniisip kung kumain ka na ba. Kung nakakatulog ka pa ba ng maayos. Iyong taong inuuna ka kesa sa sarili niya.
Minahal ka na nga naghanap ka pa ng iba. Ngayon na napagod na siya ngayon mo naman nakita ang halaga niya.
Nakaka qiqil ka self.
Truly not yours,
Your past self
YOU ARE READING
Unspoken
PoetryCompilation of my thoughts/poems/emotions I can't express vocally. WARNING: I started writing this compilation when I'm still a teenager, young, a little new to everything, a little curious and still growing up. But as years have gone by, I keep on...