Κεφάλαιο δώδεκα✨

1.1K 99 1
                                    

Ένας οξύς πόνος με διαπέρασε καθώς σήκωσα δειλά την μπλούζα μου για δω τι ζημιά είχε προκληθεί στο σώμα μου. Κατά μήκος των πλευρών μου υπήρχε μια μεγάλη, σκούρη μελάνια μαζί με αίμα όπως και στην κοιλιά μου. Βόγκηξα από το πόνο καθώς προσπάθησα να σταθώ στα πόδια μου. Ωστόσο στην πρώτη κίνηση που έκανα, τα γόνατα μου με εγκατέλειψαν με αποτέλεσμα να πέσω ξανά κάτω στην άσφαλτο.

«Δεσποινίς μου είστε καλά; Μήπως να καλέσω κάποιον για βοήθεια;, ειλικρινά δεν έχω ιδέα πως βρεθήκατε μπροστά μου, προσπάθησα να σταματήσω το αυτοκίνητο αμέσως αλλά ήταν ήδη αργά!» Μουρμούρισε ανήσυχα η οδηγός του οχήματος

Τα βλέφαρα μου γινόντουσαν βαριά λεπτό προς λεπτό και το μόνο πράγμα που μπορούσα να ακούσω ήταν ψιθύρους και ένα επίμονο βουητό. Το χέρι που προηγουμένως βρισκόταν τοποθετημένο στο πίσω μέρος της κεφαλής μου είχε τώρα κατέβει στον αυχένα μου και τον κρατούσε σταθερό καθώς μια ζαλάδα επικρατούσε στο κεφάλι μου.

«Έβερλι με ακούς; Έβερλι; Απάντησε μου.»

είπε μια γνώριμη φωνή ωστόσο δεν έβγαινε λέξη από το στόμα μου

«Κάποιος να καλέσει το 166!» Στην συνέχεια φώναξε

Προσπάθησα με δυσκολία να σηκώσω το βλέμμα μου για δω ποιός ήταν ωστόσο η ζαλάδα και η αδυναμία με κέρδισαν. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι να ακούω και να βλέπω ήταν ένα άσπρο φως και ο δυνατός ήχος της σειρήνας του ασθενοφόρου.

Τα μάτια μου έτσουζαν από τον πόνο την ώρα που τα άνοιξα ξανά. Βλεφάρισα επανειλημμένα προσπαθώντας να προσαρμοστώ στην φωτεινότητα του δωματίου μέχρι που ένιωσα κάποιον να μου σφίγγει τον ώμο.

«Έβερλι;» Είπε διστακτικά μια φωνή

Μόλις η όραση μου επανήλθε στα φυσιολογικά της, ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με ένα ζευγάρι γκρίζα μάτια να με κοιτάζουν. Το βλέμμα τους γρήγορα μετατράπηκε από ανήσυχο σε ανακουφισμένο πριν το άτομο πέσει πίσω στην καρέκλα του με ένα ξεφύσημα.

«Δόξα το θεό είσαι καλά, νόμιζα πως θα σε χάναμε» είπε

«Στέφαν;» Είπα καθώς προσπάθησα να ανακαθίσω στην θέση μου

Την ώρα όμως που ανασήκωσα τη μέση μου ένας κοφτερός πόνος διαπέρασε τα κόκαλα μου κάνοντας με να τσιρίξω.

«Έι μην σήκωνεσαι, τα τραύματα είναι ακόμα φρέσκα» είπε καθώς σηκώθηκε από την θέση του και με βοήθησε να ξαπλώσω ξανά

Το λάθος κάλεσμα Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt