Ένα κρύο αεράκι με διαπέρασε καθώς ανέτηλε ο πρωινός ήλιος. Με βαριά καρδιά σηκώθηκα επάνω αφαιρώντας τα τακούνια μου και περπάτησα προς το παράθυρο κλείνοντας το. Έπειτα με ένα χασμουρητό να διαφεύγει από το στόμα μου έβγαλα το φόρεμα μου και το πέταξα στο πάτωμα.
«Δεν ήξερα πως εσείς οι γυναίκες γδύνεστε έτσι απλά μπροστά σε αγνώστους» ακούστηκε μια φωνή να λέει, κάνοντας με να πεταχτώ από την τρομάρα
Με μια κίνηση άρπαξα την κουβέρτα από το στρώμα και την τύλιξα γύρω από το σώμα μου. Έπειτα έστρεψα το βλέμμα μου προς τα εκεί που ακούστηκε η φωνή και βρήκα έναν νεαρό άντρα να κάθεται στην πολυθρόνα και να με κοιτάζει βαριεστημένα. Ήταν ψηλός και γυμνασμένος, με μαύρα μάτια και μαλλιά και ένα σώμα καλυμμένο με τατουάζ. Το βλέμμα του ήταν άγριο ενώ το χρώμα των ρούχων του σκούρο.
«Ποιός είσαι εσυ και πως βρέθηκες στο δωμάτιο μου;;!!!!! Γιατί είσαι εδω;!!» Φώναξα τρομαγμένη
«Εσυ με κάλεσες όμορφη» απάντησε κοφτά καθώς σηκώθηκε επάνω
«Εγώ; Δεν το νομίζω. Ούτε καν σε ξέρω!!!»
«Μπορεί να μην με ξες αλλά με κάλεσες εσυ και η παρέα σου χθες βράδι. Από τότε είμαι εδώ και περίμενα να ξυπνήσεις. Παρεπιπτόντως ροχαλίζεις περίεργα»
«Εγώ και η παρέα μου;» Ψέλλισα μπερδεμένη και τότε στιγμές από την χθεσινή νύχτα ήρθαν στο μυαλό μου
Θυμήθηκα τα οσα κάναμε, είπαμε και ήπιαμε και αμέσως κατάλαβα πως όντως εμείς τον καλέσαμε. Καλά έλεγα εξαρχής πως δεν ήταν καλή ιδέα να παίζουμε με αυτά και ιδού τα αποτελέσματα. Έσφιξα το ύφασμα πιο κοντά στο κορμί μου και έκανα ένα βήμα προς αυτόν φοβισμένη.
«Δηλαδή εσυ τώρα είσαι δαίμονας;» Ρώτησα και έγνεψε καταφατικά
«Ναι Έβερλι»
«Πως ξέρεις το όνομα μου;»
«Ξέρω τα πάντα για εσένα, είσαι η Έβερλι Κρέστον, φοιτήτρια νομικής και μόλις δεκαεννιά ετών. Χθες τα έκλεισες κιόλας» είπε αδιάφορα
«Τι στην ευχή; Πως ξέρεις τόσα πράγματα για εμένα;;»
«Είμαι δαίμονας γλυκιά μου ξέρω τα πάντα. Τώρα πες μου, γιατί με κάλεσες;» Ρώτησε καθώς έφαγε μερικές από τις καραμέλες βουτύρου που είχα πάνω στο γραφείο
«Για κανένα απολύτως λόγο, παίζαμε απλά. Και σταμάτα να τρως τις καραμέλες μου» είπα καθώς χτύπησα ελαφρώς την παλάμη του χεριού του
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Το λάθος κάλεσμα
RomantizmΚάθε άνθρωπος που γεννιέται είναι γραφτό να συναντήσει την αδερφή ψυχή του μετά την συμπλήρωση του δέκατου όγδοου της ηλικίας τους. Έχουν ένα πρωτότυπο τραγούδι στο μυαλό τους που μόνο αυτοί και η αδερφή ψυχή τους θα το γνωρίζουν. Μια παρέα εφήβων...
