Behind His Cuteness (On Hold)

Chapter 15

Ilang gabi ng dito natutulog si Elthon. Ewan minsan pa nga hindi na siya nauwi sa bahay niya.

Ewan ko ba dun, ayaw niya daw matulog na hindi niya ako katabi.

Pero ngayon nagtataka ako. Buong hapon siyang hindi nagparamdam sa akin. Ni message wala. Ni kahit isang miscall wala. Kaya hindi ko maiwasang kabahan.

I tried calling him but he is not answering his phone.

"Ano ba Elthon. Bakit hindi mo sinasagot?" Nginangatngat ko na ang daliri ko dahil kinakabahan talaga ako.

Napakaparanoid ko na.

Napatingin ako sa bahay niya. Bukas ang ilaw ibig sabihin nandiyan na siya. Agad agad akong nagbalot ng sarili ko using my silk robe para matakpan lang ang katawan ko na nighties lang ang suot.

"Elthon. Nandiyan kaba?" Tanong ko mula sa labas. Mas lalo lang akong kinabahan noong nakarinig ako ng kalampag. Kaya sunod sunod na ang  katok ko sa kanyang pintuan. "Elthon anong nangyayari diyan sa loob?" Shit!

Pero imbes na matuwa noong bumukas ang pinto ng bahay niya ay napaatras ako. Hindi ko inaasahan na makita muli ang mukha ng isang taong kinamumuhian ko na

"Ow... Look whose here." Ngising sabi niya and he eyed me from toe to head. Sumipol pa siya. Kaya mas lalo akong napaatras nangatog na din ang tuhod ko. Bigla akong nakaramdam ng kaba, ng sakit sa puso ko. Anong ginagawa niya dito?

"Hi Yulla! Miss me?" Ngising tanong niya. Napalunok ako at napailing iling. This is just a dream hindi ito totoo. Hindi siya ang nasa harapan ko. Isa lang itong masamang bangungot. Magigising din ako.

Singkit na mata, pero hindi maamo ang mukha. May nunal sa ibaba  ng kaliwang mata nito. And that smirk that I hated.

"J-juno." Bigkas ko sa pangalan niya. Mas lalo lang akong nangatog sa takot. Sa sakit na nararamdaman ko. Bakit? Bakit siya nandito sa bahay ni Elthon?

"Buti kilala mo pa ako honey." And that callsign that I also hated. Nanlaki nalang ang mata ko noong makalapit na siya.

No! Stop ! Stay away from me please!

No dont do this! Please dont!

***
"Fuck! Bakit ba napakapabebe mo?!"

I was crying so hard. Doing my best to stop on what he is planning to do.

Ayoko! Ayoko pa!

"Juno please! Wag mong gawin sa akin to?" Pagmamakaawa ko.

"Ano bang mali sa gagawin ko. You're my girlfriend!" Sigaw niya at hinawakan ang magkabilang braso ko at ngumisi siya.

Those eyes. Hindi siya ang Juno na nakilala ko. Hindi siya ang Juno na minamahal ko.

Napaiyak nalang ako noong ipinagpilitan niya ang gusto niyang gawin. Hinalikan niya ako sa leeg marahas. Walang pag iingat.

"You said you love me then prove it. Simpleng bagay lang ang gagawin natin mag iinarte ka pa!"

No please. Please stop!

Protesta ng utak ko pero hindi ko mabigkas bigkas.

Kanina pa ako nanlalaban sa kanya at pagod na ako.

I thought he loves me. But it turns out that he only wanted my body.

I thought he's the one for me. But it turns out that he will be the one who's going to ruin me.

Tears keep on falling.  Whispering the word stop but he became deaf without hearing anything.

"If I hurt you he will be more hurt." Nasasayahang sabi niya at humalakhak pa. Nagpumiglas ulit ako. Pero napaigik nalang ako noong suntukin niya ang sikmura ko. Napangiwi ako. It hurts. Fucking hurts. And my vision became blurry.
***