KABANATA LXIV: Queen
In a long lasting relationship, trust, commitment and honesty must co-exist. Love will not suffice. It is not enough to make the relationship grow fonder. Love will create a blissful feeling of happiness but it will not end there.
You have to prepare for more.
More tears.
More trials.
More pain.
Minsan nga mas marami pa ang sakit na nararamdaman ng isang tao kaysa sa saya. Pero mas pinipili pa ring manatili sa isang relasyong walang kasiguraduhan dahil sa salitang pagmamahal.
But everything will be worth it if you're doing it for the one. The one who'll make you believe that forever truly exist. That forever isn't just an empty word.
LOVE.
Four letter word that changes every aspect of my outlook in life.
I looked at Ken as he sleeps peacefully beside me. He looked so damn handsome and happy. Bakas sa mukha niya ang labis na tuwa. Kahit mahimbing siyang natutulog ay may liwanag na nagmumula sa buong pagkatao niya. Akala ko dati'y babae lang ag may kakayahang mag-glow sa tuwa pero mukhang sa nakikita ko ngayon ay mali ang paniniwalang kinagisnan ko.
I peeked at the bed side table only to see that it's almost 3 o'clock in the morning. Nakakapagtakang kahit gaanong pagod ay hindi ko magawang pumikit man lang. Siguro tulad niya ay walang pagsidlan ang tuwa sa aking dibdib. It's the kind of happiness that is not full yet it's enough to make me smile and continue my life.
Ibinalik ko sa mukha niya ang aking mga mata. Bahagya siyang nakanganga at marahang lumalabas ang hanging nagmumula sakanyang mga labi. Napangiti ako nang lubos. Sinong mag-aakala na ang lalaking ito na aksidente kong nakilala sa pinakaweird na pagkakatao ay ang magsisilbing daan para makamit ko ang isa sa aking mga pangarap—ang magkaroon ng isang buong pamilya?
Isang pamilya na ako at siya ang bumuo. Nang pamilyang kaya naming tawagin bilang amin.
I traced the line of his nose down to his parted red lips. Pinagala ko ang aking mga daliri sa malambot niyang mukha. Isang bagay ang napagtanto ko habang ginagawa 'yun. Hinding-hind ako magsasawang titigan ang perpektong pagkahulma ng kaniyang mukha. Ang mga mata niyang kahit nakapaikit ay dama ko kunggaano kapanganib.
His eyes can make you fall—deep and hard, It will make you fumble and crawl with so much intensity and passion. Doon niya nakuha ang buo kong pagkatao at sa mga matang yun rin ako natutong magtiwalang muli.
Magtiwalang darating ang taong para sakin. Isang tao na kaya akong mahalin with all my flaws and insecurities. A man that is strong enough to embrace myall of my imperfections. Someone I can rightfully call as mine.
Kung gaano niya ko nahuli sa mga titig gamit ang mga yun. Kung paano ko umiyak dahil sa pagkamiss sa kulay abo niyang mata. His eyes are so addicting and a day without it would be suicidal for me.
Yeah, I'm that in love with Ken
He stirred. I stopped caressing his face as he drew near me. He immediately buried his head on the crook of my neck.
Naalala ko tuloy ang mga nangyari kanina. We reached our zenith a couple of hours ago but the tingling sensation still lingers on my skin. Paulit-ulit niyang pinadama sakin kung gano siya kasaya sa balitang buntis ulit ako. He kept on uttering the words thank you and I love you as we do the ritual. He made sure that he'll pleasure me in every way possible. Every part of my body is marked by his love and kisses. Nabuhay ang dugo ko. He awakened my inner desires. The kind of feeling I tried to cover for the past 2 years.
BINABASA MO ANG
Somebody To Call Mine (Completed)
General Fiction{Substitute Series #2} Kenneth Montemayor and Mandy Vilannueva.