Savaş'tan
Deniz birden gözlerimin önünde yere yığılmıştı. Hemen kucaklayıp arabanın arkasına yatırdım.
Hastaneye geldiğimizde Deniz'e hemen bir kan tahlili yaptılar. Serum taktılar. Biraz zaman geçtikten sonra yanıma doktor geldi.
"Savaş Bey?"
"Söyleyin! Ne oldu?"
"Nasıl söylesem bilemiyorum."
"Kötü bir şey mi? Söyleyin artık!"
"Baba oluyorsunuz!"
"Ne!?"
"Baba oluyorsunuz! Karınız hamile!"
Sevinmeye çoktan başlamıştım ki doktorun;
"Savaş Bey aslında..." demesine kadardı.
"Doktor Bey ne oldu?"
"Savaş Bey karınız hamile ancak..."
"Ancak?"
"Savaş Bey karınızın yumurtalıkları çok ağır çalıştığı için her an düşük yapabilir. Zaten hamile olması da şaşılacak bir durum. Yani bu demek oluyor ki bu süreç içerisinde en büyük görev size düşüyor. Asla yorulmayacak, stres yapmayacak, sinir olmayacak."
"Peki tedavisi yok mu?"
"Var, ancak şu an hamile olduğu için tedavi edemiyoruz."
"Anlıyorum, sağ olun." diyerek yıkık bir şekilde Deniz'in yanına geri gittim. Deniz uyanmaya başlamıştı.
"Savaş?"
"Efendim Deniz'im?"
"Savaş ne oluyor?"
"Hayatım bir şey söyleyeceğim ama üzülmek yok."
"Ne oluyor?"
"Hamilesin, ama yumurtalıkların ağır çalışıyormuş ve bu nedenle düşük yapabilme ihtimalin varmış. Ama kendini yormazsan, sinir, stres olmazsan sorun olmazmış."
"Gerçekten hamile miyim şimdi ben?"
"Evet hayatım hamilesin."
"Hem de senin çocuğunu taşıyorum hayatım."
"Evet bir tanem de sen hiçbir tepki vermedin?"
"Neye hayatım?"
"Hastalık?"
"Olsun hayatım, onlar da geçer. Çocuğumuzu hayırlısıyla bir dünyaya getireyim de, o da geçer inşallah."
"Sen nasıl bir şeysin ya?"
"Ne zaman gideceğiz? Canım sıkıldı ya."
"Tamam hayatım, bekle biraz."
Oradan hemşireyi çevirdim ve;
"Hemşire Hanım ne zaman çıkacağız?"
Seruma baktı;
"Bitmiş, çıkabilirsiniz!"
"Sağ olun!" dedikten sonra hastaneden çıkıp, arabaya binip gitmeye başladık. Eve geldiğimizde içeri girip oturma odasına geçtik.
"Hayatım Derinler filan nereye gitti?"
"Onlar gelecekti ben de önemli bir şey olunca arayacağımı söyledim."
"İyi demişsin orada beklememişler."
"Annenlere ne zaman söyleyeceksin?"
"Şimdi gidip söylerdim ama abim var ve düşünmem gereken bir bebeğim de var."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucizelere İnanır Mısın? (Düzenleniyor, 2. kez)
Novela JuvenilKadın çok sevdi, sadece sevdi. Tesadüfe inandı sadece, mucizeye inanmıyordu. Savaş karşısında mucizeye asla inanmayan bir kadın buldu. Aslında yaşadıklarının tümü mucizeydi belki de. Mucize istemek nedir ki? Mucize istemek kelebeğin öleceğini bile...