Misfit

XV

Lumabas ako para pumunta sa front beach. I had my wayfarers with me. Naglagay na din ako ng sunscreen kanina bago lumabas sa room. I didn't bother telling Theo that I'll stroll outside.

Dala-dala ang walleter, phone, at keycard ng room. Dumaan ako sa reception area para ipatago 'yong card.

"Good morning, Ma'am. What can I do for you?"

"P'wede patago muna 'tong keycard? I'll stroll around the beach. Baka mawala."

"Sure po, Ma'am. Pahingi nalnag po ng ID." She smiled. I obligued.

"Kayo po 'yong kasama ni Mr Leon, 'di ba?" Tinaasan ko siya ng kilay. Why ask me that?

Mukha namang nakita niyo 'yon kaya nagmadali din siyang ibalik ang ID ko. Masyadong chismosa ang mga tao ngayon.

As the beach enter my field-of-view, the white sandy beach started to tickle my feet. Medyo crowded nga lang kasi sembreak ngayon. Families are all over the place. In one side, there are some locals creating sandart.

I was walking quietly and observing people. The life they give out in a second.

It's getting warmer though people are still having fun under the sun.

As much as it is enticing to go swim in the blue sea in front of me, hindi ko ginawa. Nagpatuloy ako sa paglalakad.

If I was here for once, bakit 'di ko matandaan? What happened?

The sound of the crowd started to fade. Napalingon naman ako sa paligid. I didn't notice how far I was walking of the resorts' beaches/

Napatingin naman ako sa kabilang side. May mga bahay-bahay at bangka sa harap ng mga ito.

There's a bunch of trees covering the way for me to cross.

Pinagmasdan ko itong mabuti. Ayon!

I went to the side palayo sa dagat. Hindi madaling makita 'yong path kasi hinaharangan ng mga puno, but I have a thing for secret doors and adventure kaya nakita ko 'yon.

I followed the path at hindi naman masyadong malayo 'yon para makabalik sa beach side. I'm on the other side where the locals live.

There's a crown of people going over a boat. Mukhang kakagaling lang sa laot at madaming huli since batsa-batsa ng isda ang dala ng mga nanggaling do'n. Tahimik akong naglakad at tinignan sila.

"'Neng may bibilhin ka ba?" Tanong ng isang babae sa'kin. Umiling ako.

"Hindi po." Ngumiti ito sa'kin ng malaki.

"Turista ka?" Tumango ako.

"Libre ko nalang ibibigay sa'yo." Nanlaki ang mata ko at umiling-iling ako.

"Ay, hindi na po." She ignored me and proceeded to pack some small fishes in a plastic bag.

"Julio, pakibigay 'to kay ateng maganda." Sabi niya sa isang bata at inabot ang plastic sa kan'ya.

Lumapit naman ito sa'kin at tahimik na binigay ang platic bag. He was hesitant at mukhang nahihiya. Pagkakuha ko ng plastic, tumakbo agad 'to sa babae.

May umakbay naman dito na lalaki. He kissed her at the forehead.

"Ikaw talagang bata ka. Hindi mo man lang tinanong si ateng maganda sa pangalan niya." Tinitigan ko ito at nakita pang nagtago sa nanay niya.

"Pasensya ka na kay Julio, 'neng."

"Babayadan ko nalang po ito." Sabi ko. Umiling siya sa'kin at ngumiti.