ÖLÜMCÜL ZAAF

5. BÖLÜM

İyi okumalar❤️

Tüm aile fertleri üstüne toplanırken yerinden kalkmaya çalışıyordu. Herkes dehşetle diz altını boydan boya yaralayan cam kırıklarına bakıyorlardı.

"Neden dikkat etmezsin ki!"

Atahan beyin sesini işittiğinde ona bakacakken birden bire havalandığını hissetti.
Kendini Atahan beyin kucağında bulunca ağzı şaşkınlıkla açıldı.

Hızlı adımlarıyla bulundukları yerden uzaklaşırken Ayperi diken üstündeydi. Ama bir tarafı bu durumdan memnundu. Babasının gidişinden sonra ilk böylesine güçlü bir kol tarafından sineye çekilmişti.

Onun ellerini teninde hissetmek garibine gitmişti. İçinde bir yerlerden fokurdayan şeyler vardı ve bu onu korkutuyordu.
Düşünmek istemedi Ayperi.
Zaten saçmalıyordu iyice.
Belki de hiç bir erkek tarafından keşfedilmediği içindi bu karman çorman olan duyguları.

Düşüncelerinden sıyrılınca bacağındaki yarıkların acısını daha çok hissetmişti. Dişlerini sıkıp dayanmaya çalıştı.

"Çabuk arabayı hazırla Bekir!"
Diye emretti.

Şoför olduğunu düşündüğü genç adam önce onlara bakmış ardından kafasını sallayıp,
"Hemen beyim!"
Dedi.

Yerinden huzursuzca kıpırdanıp,
"Zahmet etmeyin Atahan bey. Yürüyebilirim ben."

Bunu dediği anda ateş saçan gözleriyle karşılaştı.
Yutkunarak kafasını eğdi.

"Bu bacakla mı yürüyeceksin?"
Deyince sessiz kaldı.

Ne demişti ki?
Bu kadar tepki vereceğini düşünmemişti.
Atahan beyin bu kadar öfkeli olduğunu da düşünmemişti.

Araba gelince Atahan bey onu arka koltuğa yatırıp şoför koltuğuna geçti.

"Sakın kıpırdanma tamam mı? Yaraların açılmasın."

Sesi bu sefer daha yumuşaktı. Daha iyi hissetti kendini. Ona öfkelenince çok korkuyordu.

Hastaneye vardıklarında yaralarına pansuman yapılmıştı. Neyseki çok derin yaraları yoktu. Yarıkları fazla ama küçüklerdi. Yazılan merhemi düzenli kullanırsa iz bile kalmayacağını söylemişti doktor.

Hastaneden çıkıp arabaya binmişlerdi.
Yolda ilerlerken Ayperi pencereden geçtikleri yerleri izliyordu.
Bir yandan da düşünceliydi.

Onu iten Güllü'ydü. Buna adı kadar emindi.
Ama neden?
Ona zarar verecek kadar ne yapmıştı ona?

Bilmediği bir neden vardı elbet ama buna kafa yoramayacak kadar bitkin hissediyordu kendini.

Onu üzen diğer şey de Atahan beyin ona sakar muamelesi yapmasıydı.
Onu itenin Güllü olduğunu söylemek istedi ama vazgeçti.
Eğer söylerse işten atılabilirdi ve o bunu istemiyordu. Belki yaptığı aptallıktı ama yüreği el vermiyordu.
Çaresizliğin ne kadar kötü bir şey oluğunu biliyordu. Bu yüzden Güllü dahil kimsenin onun yaşadığını yaşasın istemiyordu.

O da kendisi gibi genç bir kızdı. Buradan kovulursa onun gibi savunmasız kalırdı.

'En uygunu çiftliğe gidince onunla bir daha uğraşmaması için onu uyarmak' diye düşündü.

**********

Diğer tarafta ise bambaşka işler dönüyordu.
Koskoca çiftlik Güzide hanımın öfkesinin gazabına uğramıştı. Çalışanlar sebepsiz yere azarına maruz kalmışlardı.
Atahan Ayperi'yi götürünce oturanlar yavaş yavaş dağılmışlardı.
Yaşanan bu olaya Güzide hanımın öfke nöbeti tutunca herkesin tadı kaçmıştı.