ÖLÜMCÜL ZAAF

15. BÖLÜM

İyi okumalar ❤️

Yeni bir güne gözlerini açtığında kendini farklı hissediyordu. Sıkıntıları bir bir gitmiş gibiydi
Kafasını Atahan'ın göğsünden kaldırdı. Saate baktığında yedi olduğunu gördü.

Her ne kadar yorucu bir gece geçirse de kendini enerjik hissediyordu.
Yaşadığı geceyi düşündükçe yanaklarının kızarmasına engel olamıyordu. 
Yerinden doğruldu ardından kollarını açarak gerindi.

Yataktan çıkıp banyoya girdi.
Güzelce yıkanıp durulandı.
Bornozunu giyip çıktı.

Dolabını açıp içinden diz altında biten eteğini ve çizgili saten gömleğini çıkardı.

lee göz attığında Atahan'ın hala uyuduğunu gördü.

Bornozunu sıyırıp kıyafetlerini üzerine geçirdi.
Saçlarını kurutmayı sevmediği için ıslak bırakmıştı. Aşağıya inene kadar kendi kendine kururdu nasıl olsa.

Aşağıdan gelen seslerle kahvaltının hazırlandığını anladı.
Bir an önce aşağıya inmeleri lazımdı.

Pencereye doğru ilerleyip perdeyi sonuna kadar açtı.
İçeri dolan güneş ışınlarıyla oda aydınlanmıştı.

Yüzüne gelen güneş ışığından rahatsız olup yüzünü buruşturdu Atahan.

Arkasını dönüp uyumaya devam edince kıkırdadı Ayperi.
Yatağa ilerleyip oturdu. Omzuna dokunmak için çekinerek elini uzattı. Bir anda kendini Atahan'ın altında bulunca çığlık attı.
Şaşkınlıkla gözlerini kocaman açıp ona baktı.

"Ne oldu? Kıkırdarken hiç böyle korkmuyordun."
Dedi alayla.
Mahmurluğundan eser kalmamıştı.
Ayperi kendini tutamayarak tekrar kıkırdadı.

Atahan yanağına uzun bir öpücük bıraktı. Çarşafı üzerinden çekip yataktan çıktı.
"Yıkanıp hemen çıkıyorum, Sevgilim" Deyip lavaboya girdi.

Ayperi yatağı düzenledikten sonra tekli koltuğa oturup beklemeye başladı.
Bir an önce Atahan'la konuşup sorunları ortadan kaldırmak istiyordu.
İlk önce en büyük sorundan yani Güllü'den başlamalıydı.

Bir süre sonra beklemek öyle strese dönüştü ki tırnak etlerine işkence etmişti.
Tırnağının kenarından kan sızmaya başlayınca masanın üzerindeki peçetelikten peçete alıp parmağına sardı. Her strese girdiğinde böyle yapıyordu. Edindiği bu alışkanlıktan nefret ediyordu.

Tam o sırada Atahan lavabodan çıkınca dikkatini ona verdi. O hazırlanana kadar bakışlarını çekmedi.

Nihayet hazır olduğunda Ayperi ayağa kalktı.
Atahan'ın karşısında geçip bekledi.
Defalarca kez söylemeyi düşündüğünü sözler ağzından bir türlü çıkmıyordu.

Atahan ona beklentiyle baktığında öfkelendi.
Onu bir şey söylemesine bile gerek yoktu ki!
  Güllü yüzünden başına gelenleri bilmesine rağmen bu kadar rahat durması onun öfkelenmesine sebep olmuştu.

Bir anda gelen cesaretle burnunu dikleştirip Atahan'a baktı.

"Kov onu! Lütfen artık Güllü'yü kov."
Sesi ilk önce emrivaki çıksa da Atahan'ın bakışlarını görünce sonlara doğru sesini yumuşattı.