ÖLÜMCÜL ZAAF

18. BÖLÜM

İyi okumalar

"Çok özlemişim seni" dedi sesine yansıyan şehvetle Atahan.

Ayperi tebessüm edip daha da yasladı kendini. Kocası arkadan sarılmış, o da kendine ona yaslıyordu.
Boynuna ufak ufak öpücükler kondururken, onu mest eden kokusunu derin derin soluyordu Atahan.

"Beni özledin mi sen de?"
Diye sordu beklentiyle.

Ayperi ondan yanıt bekleyen kocasına kısa bir bakış atıp önüne döndü.
Karanlık odadan faydalanıp yüzündeki gülümsemeyi ondan sakladı.
Hiç bir şey söylemeden sadece kafasını iki yana salladı.

Bir kaç saniye sessizliğin ardından tam arkasına dönecekken göğsüne doğru ilerleyen ellerle durdu.

"Demek özlemedin kocanı!"
Elleri sinsice göğsüne ulaşıp kavrayınca irkildi.
Gıdıklandığını hissedince ağzından istemsizce bir kıkırtı kaçtı.
"Seni oyunbozan fare"
Debelenmesine rağmen göğsünü okşamaya devam edince bu hoşuna gitti.

Göğsünü yoğuran elden zevk aldığını hissedince hareket etmeyi kesti. Arkasına daha da yaklaşıp onun sıcak göğsüne yaslandı. Onu anlayan Atahan gözlerini kapatarak hareketine devam etti. İstemsizce gözü kapanıp, ağzı yavaşça aralanan Ayperi kısık kısık iniltilerini salıyordu. Nefes alışverişleri hızlanmış, onu daha fazla hissetmek adına göğsünü okşayan elini kavrayıp diğer göğsüne getirdi. Aynı ilgiyi diğer göğsüne de gösteren kocası, geceliğinin  düğmelerini de çözmeye çalışınca gözlerini açtı. Kafasını biraz çevirince onunla göz göze geldi. Gözleri şehvetle buğulanmıştı.

"Bu gece benden kurtuluşun yok"
Diye şehvetle fısıldayınca yutkundu Ayperi.

İşler yüzünden eve geç saate geldiği için uyuya kalıyordu. Bu yüzden uzun zamandır birlikte olmamışlardı. Doğrusu onun sıcaklığını özlemişti. Dokunuşlarındaki şefkate alışmıştı.

Ayperi onunla olmayı seviyordu.

Dudaklarında hissettiği baskıyla boğukça inledi.
Daha sonra gözlerini kapatarak kendini onun maharetli dokunuşlarına bıraktı.

&&&

Ayperi, başını Atahan'ın göğsüne yaslayıp nefes nefese soluklanırken bedeninin titremesinin geçmesini bekliyordu.

"Çok güzeldi!"
Atahan'ın nefes nefese söylediği sözlerle gözlerini kapattı ve daha çok sokuldu göğsüne.

Gerçekten de öyleydi. Bedenlerindeki tüm açlık sönmüştü bir anda. Çok hoşuna gitmişti bu tutku dolu sevişme.

Atahan komidine uzanıp daha önceden sardığı bir dal sigarasını ve çakmağını aldı. Sigarayı dudağına götürüp yakacağı sırada karısı koluna dokundu.
Uyuduğunu sandığı Ayperi,
"İçme lütfen. Rahatsız oluyorum." Deyince sigarayı dudağından çekti. Tekrar komidine bıraktı.
"Affedersin, düşünmeliydim"

Ayperi hiç bir şey demeden tekrar gözlerini kapattı. Çok yorgun olmasına rağmen bir türlü uyuyamıyordu. Aklında Münevver'in sözleri dolaşıp duruyordu. Ona üzülmüştü ve yardımcı olmak istiyordu. Üstelik Münevver kötü oldukça Atahan da kendini suçlu hissediyordu. Ona iyi bir ağabey olmadığını söylemişti. Onun böyle düşünmesini, kendini suçlu hissetmesini istemiyordu.