Keyifli okumalar
En yanındakiler daha çok yaralar insanı.
Acı verici ve kalıcı yaralardır bunlar.
Ölene kadar bir sızı olarak kalır insanın yüreğinde.
Oya'nın da yüreğinde o yabancı yara açılmıştı.
Öyle bir bir şeydi ki söküp atası geliyordu.
Zehirli bir sarmaşık gibi her saniye bütün bedenini esiri altına alıyordu.
Dakikalarca koştuğu için ayaklarında derman kalmamıştı. Hızlı adımları yavaşlamıştı.
Nereye gittiğini bilmiyordu sadece kardeşinden duyduklarını unutmayı isteyerek yürüyordu.
Gözyaşları görüşünü bulanıklaştırırken yanında duran arabanın farkında değildi.
Omzuna dokunan elle irkilerek arkasına döndü.
Karşısında gördüğü adamla dehşetle gözleri irileşti.
Anında geri adım atarak ondan uzaklaştı.
"Bu halin nedir öğretmen hanım?" Dedi ağır şivesiyle.
Oya burnunu çekip gözyaşlarını sildi.
Konuşmak için ağzını açtı ama konuşmadan tekrar kapattı.
Gözlerinin içine bakan adamı yanıtsız bıraktı çünkü eğer konuşursa tekrar ağlayacağını biliyordu.
"Kim yaktı bu tatlı canını söyle. Söyle ki onu bu dünyadan yok edeyim." Dedi aşkla.
Öyle ya deli gibi tutulmuştu bu hüzün bakışlı dilbere.
Ağası olduğu köyün okuluna öğretmen olarak geldiğinde vurulmuştu ona.
Ama ne var ki bir türlü karşılık bulamamıştı nazlı sevdasından.
"Ben iyiyim Haşmet bey! Sizlik bir durum söz konusu değil."
Diyerek tavrını gösterdi ona. Ama buna tezat olarak gözyaşları sicim sicim akıyordu.
Kendine engel olamayarak elini yüzüne uzattı okşamak için ama dokunamadan durdu.
Ona dokunmaya bile kıyamıyorken nasılda beceriyordu hevesini kırmayı.
Koskoca ağayı sevgi dilenen bir çocuk haline getirmişti.
Ona azıcık gülümsese dünyayı verirdi Haşmet.
Eli havadayken gözlerini kapatıp iç çekti.
Daha sonra gözlerini açıp Oya'nın yaşlı gözlerine baktı.
"Ben okul okuyamadım. Babam okul boş iştir diye okutmaya layık görmedi. Erken yaşta çabuk büyüdüm. Çocukluğumu dolu dolu yaşayamadan sen ağasın diye elime silahı tutuşturdu.
Çokta kabayımdır, okuduğun yerdeki erkekler gibi kibar değilim. Ne bileyim gülmeni sağlayacak kadar komikte değilim. Her zaman ciddi bir adam olmak zorundaydım.
Belki de bu yüzdendir senin beni kabul etmemen, kendine layık görmemen.
Ama olsun.
sen varol da ne düşünürsen düşün.
Uzaktan severim seni yine.
Güzel severim, tertemiz severim."
********
"Anne o kız bu evden gitsin ne olur!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMCÜL ZAAF
Romance"Kardeşlerine dokunmalarına izin vermeyeceğim, Ayperi." Genç kızın gözlerinde parlayan umut ışığıyla kalbi sıkıştı Atahan'ın. Az sonra söyleyeceklerinden sonra meftun olduğu gözlerdeki umudun yavaş yavaş solmasını izlemeye yüreği el vermiyordu. Dah...
