Hopeloos verliefd

Vreemd

Tov Amber:

*We zitten in de klas en de les godsdienst was weer eens aangebroken. De leerkracht leunde naar voor op haar bureau en stelde een vraag. Ik zag dat de twee leerlingen voor haar, iemand links in het midden en de twee voor mij hun hand opstaken. Niet lang erna ging de bel en toen naar beneden wouwen gaan botse ik tegen Niel aan en mijn boek viel dus op de grond. (moet mij weer overkomen!) Uiteindelijk beneden aangekomen gingen we op en bankje bij het voetbalveld eten waar de jongens gingen voetballen. De bal Rolde onze richting uit en Alex kwam hem halen. Toen hij bijna tot bij ons kwam verdween iedereen plots en waren alleen wij over. Hij kwam naar me toe en kuste me.*
"Amber wordt nou toch eens wakker straks kom te laat voor de bus!!!!!!" riep mama. Ik schoot wakker en realiseerde me dat het maar een droom was. Of toch niet? Ik weet het echt even niet meer. Maar ik kan maar beter toch opschieten want ik moet naar de bus.

Op school aangekomen hadden we eerst wiskunde en daarna nog wat andere saaie lessen waarbij ik "onopvallend" naar Alex staarde nuja dat dacht ik toch. Toen hadden we godsdienst en de leerkracht leunde op haar bureau. En stelde een vraag waarop: de twee leerlingen voor haar, iemand links in het midden en de twee voor mij. WoW wacht eens even dit heb ik al eens eerder gezien! Maar waar? Owja ik heb dit gedroomd. Achja dit is vast toeval. Dus ik volg de les maar verder en de bel gaat voor de middag. Ik pak mijn boeken mee en eentje hou ik in mijn hand want ik heb geen zin om mijn tas weer open te ritsen en dan weer dicht... maar oke ik loop de trap af en ik bots tegen Niel waarna mijn boek op de grond valt. (ugh!!!) WoW wacht whaaaaat!! Weer gebeurt hetzelfde als in mijn droom. Omg zou Alex mij dan ook kussen vandaag!!! Ik hoop van wel. Oke dus we gaan op het bankje bij het voetbalveld zitten en daar komt het de bal komt onze richting uit. Zou het dan eindelijk gebeuren. Hij komt en dichter... dichter. Hij komt naar me toe en...... Hij vraagt welke les we hierna hebben.
Oohnee ik dacht echt dat alles in mijn droom zou kloppen. Blijkbaar toch niet helemaal :( . Natuurlijk gaf ik wel antwoord anders zou ik nogal stom lijken. Hij glimlachte en ging weg. Gelukkig dacht ik. Ik kon niet wachten om het dan aan Emily te vertellen en ze kon het amper geloven.

Emily:"Ah joh kopop het komt wel."
Amber:"nee waarschijnlijk niet maar ja... ik blijf maar hopen eh."
Emily:"WoW sinds wanner doe jij zo pessimistisch dat is meestal mijn taak, jij bent hier de optimist!"
Amber:" hahahaha! daarom ben jij mijn BFF!!"
Emily:"weet ik toch!! "
Ze even mekaar een dikke knuffel.
..........................