Hopeloos verliefd

Toneel: deel 2

Na zeker een week te hebben moeten wachten is het eindelijk weer godsdienst! Iedereen was zo enthousiast want nu ging het verhaal weer verder en nuja zeg nu zelf het is veel leuker om naar een verhaal te luisteren dan om gewoon les te hebben. De leerkracht komt en iedereen volgt haar naar boven. Als iedereen zit begint ze.

Leerkracht:"oke we gaan verder met het verhaal van vorige week. Wie was degene die moest onthouden waar we zijn?"
Rob:"dat moest ik doen! U was bij toen alles anders werd."
Leerkracht:"bedankt Rob! Oke kunnen de acteurs naar voor komen? Alex! Amber! Ja komop kom naar voor."
Amber:"ja ja we komen mijn t-shirt zat vast aan de bank."
(Iedereen begon te lachen)
Amber:"ja oke ik ben weer vrij."
(Alex trok Amber mee naar voor)
Leerkracht:"oke ik ga dan nu maar verder met het verhaal."
***Toen op een dag alles veranderde... Alex stuitte dus op Amber die toen al haar appels liet vallen.
Alex:"oops sorry ik had je niet gezien." (zei hij heel verlegen)
Amber:"aah joh geen punt ik lette ook niet op en trouwens ik heb ook veel te veel meegenomen." (zei een ook wat verlegen)
Alex:"ow ik ben al klaar zal ik je helpen dragen?"
Amber:"Eem ja bedankt. Het is om de hoek bij de markt dus dat is niet al te ver."
Alex:"nou daar gaan we dan."
Ze lopen naar het kraampje en geven de appels af.
Alex:"zo nu we dit gedaan hebben... wat gaan we nu doen?"
Amber:"Eem geen idee wat wil je doen?"
Alex:"ik weet nog een prachtige plek, mijn plekje, die ik nog nooit aan iemand hab laten zien."
Amber:"en mij vertrouw je wel je kent me net."
Alex:"ik weet het maar die blik... je hebt een blik van vertrouwen dus...ja daarom wil je ni ofniet?"
Amber:"tuurlijk!"
Samen liepen ze naar Alex plekje en Ze praatten over vanalles en nog wat het was zoo gezellig. Uiteindelijk stonden ze voor een grote wilg op een rots.
Alex:"kom we geen erin."
Amber:"in wat ik zie alleen een grote rots met een wilg erop."
(Alex begint te glimlachen)
Alex:"volg me nu maar."
Hij loopt naar de wilg en duwt een paar takken opzij. Amber kon haar ogen niet geloven. Het was een binnenplaats met een waterval en en groot meer, overal was er groen te zien bomen, struiken en niet te vergeten prachtige bloemen.
Amber:"wouw wat is het hier mooi!"
(Alex begint te blozen)
Alex:"ik weet het maar niet zo mooi als jij."
(Amber begint nu ook te blozen)
Amber:"Haha. Eem...ik...eem heb ik me al voorgesteld? Ik ben Amber."
Alex:"Eem...ja ik ben Alex."
Amber:"dus hier kom jij om even alleen te zijn en te genieten."
Alex:"ja het is heerlijk om naar het mooie heldere blauwe water te kijken. Ik verdrink er zowat in."
Amber:"Maar het is niet zo mooi en helder als jou prachtige ogen waarin ik verdrink."
(Nu blozen ze allebei)
Amber:"ow het was echt erg gezellig maar ik moet naar huis."
Alex:"ja ik ook. Maar zie ik je morgen weer?"
Amber:"ja natuurlijk ik zie je morgen."
En toen......***
De bel ging en het lesuur was geëindigd.

Leerkracht:"wouw Alex en Amber jullie doen het geweldig! jullie kunnen super goed acteren of was het geen acteerwerk?"
(Amber en Alex begonnen te blozen)
Nathan zag dit en fluisterde tegen Emily:"wij allemaal weten dat dit geen acteren was." (en hij gaf haar een knipoog)
Emily:"Haha ja dat klopt."
......................................