ZawGyi
ႏွစ္ေယာက္သားစကားတေျပာေျပာနဲ႕ဘဲ အခန္းထဲေရာက္လာသည္။ ေရာက္တာနဲ႕ လြယ္အိတ္ကိုခြၽတ္ကာ အခန္းအျပင္ကို ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။
"ေသာ္"
ေရွ႕ကေနသြားေနရာက ရပ္သြားကာ ယမင္းေသာ္ဘက္ျပန္လွည့္လာေသာ ႏွင္းသဇင္မင္း။ ၾကည့္ရတာ တစ္ခုခုလိုခ်င္ေနတဲ့ ပုံပါဘဲ။
"ဟင္"
"ေသာ္ ငါ့ကို အေအးဝယ္တိုက္ပါလား။ ေသာက္ခ်င္လို႔။"
"အေအး.. အခုလား။"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ အခုေသာက္ခ်င္လာလို႔ပါ။ ဘာလဲ။ ဝယ္မတိုက္ခ်င္ဘူးလား။ ေျပာေတာ့စားခ်င္တာဝယ္ေကြၽးမယ္ဆို ေသာ္။ အခုေတာ့ ဘာလဲ။ ေသာ္ကလိမ္တာလား။"
"မဟုတ္ဘူးေလ..ႏွင္းကလည္း။ ဝယ္ေပးမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းတက္ေတာ့မယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ အေအးေတြလည္းသိပ္မေသာက္နဲ႕။"
"ဘာျဖစ္လဲ။ ဒီတစ္ခါဘဲေသာက္မွာကို။"
ႏွင္းသဇင္မင္းနဲ႕ ယွဥ္ၿပီး ၿပိဳင္မေျပာနိုင္မွန္းကမု ယမင္းေသာ္သိသည္။ အဲ့တာေၾကာင့္ဘဲ လက္ေလ်ာ့ကာ လိုက္ေလ်ာလိုက္ရေတာ့သည္။
"ဟုတ္ပါၿပီရွင္။ ခဏေလးေစာင့္ပါ။ သြားဝယ္ေပးမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။"
ဝယ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာသံၾကားေတာ့မွ ႏွင္းသဇင္မင္းတစ္ေယာက္ မဲ့ေနရာကေန ၿပဳံးလာသည္။ တကယ္ကို ႏွင္းဟာ ယမင္းေသာ္အတြက္ ျပဳစားစရာကိုမလိုတဲ့ လူသားေဘးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
"ဒါမွငါ့ရဲ႕ယမင္းေသာ္ကြ။ သြားေလ။ ေစာင့္ေနမယ္။"
"ဟက္.. ဟုတ္ပါၿပီရွင္။"
အဲ့ေတာ့မွယမင္းေသာ္လည္း အသံထြက္ေအာင္ရယ္ေလေတာ့သည္။ ဘာဘဲဖစ္ျဖစ္ သူ(မ)ေၾကာင့္ ႏွင္းသဇင္မင္းေပ်ာ္ရတယ္ဆိုရင္ သူ(မ)ေက်နပ္ပါတယ္။
ထို႔ေနာက္အခန္းထဲျပန္ဝင္ကာ အေအးဝယ္ရန္ပိုက္ဆံယူလိုက္ၿပီး ႏွင္းသဇင္မင္းေသာက္ခ်င္လြန္းေသာအေအးကိုသြားဝယ္ေလေတာ့သည္။ ႏွင္းဘာေသာက္တတ္လဲဆိုတာ သိတာေၾကာင့္ ဘာေသာက္ခ်င္လဲဆိုတာေတာ့ မေပးေတာ့ေပ။ ေက်ာင္းတက္ခါနီးျဖစ္၍ လူေတာ့သိပ္မတိုးလိုက္ရေပ။
YOU ARE READING
နှင်း (1) (Completed)
Teen Fiction'ရူးရအောင်ချစ်ပေမဲ့မင်းပျော်ရွှင်ဖို့အတွက်..' "ပျော်အောင်နေပေးပါ ချစ်သောရေ.. ငါလက်လွှတ်ပေးရတာနဲ့တန်အောင်.." 1192018-31122019
