ZawGyi
ကားေပၚသို႔တက္လိုက္သည္ႏွင့္ ယမင္းေသာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္လုံးကေတာ့ ေနာက္ဆုံးထိုင္ခုံသို႔ ဘယ္သူ႕မွမထိုင္ခင္ ဦးစြာသြားကာထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ကားေပၚတြင္ ေက်ာင္းသူမ်ား ျပည့္ႏွက္သြားသည္။ ဖုန္းကိုထုတ္ကာ အေဖ့ကို သြားေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္းလွမ္းေျပာအၿပီး ကားျပတင္းေပါက္မွ အျပင္ကိုမ်က္စိေရာက္မိေတာ့ ေဘးကကားေပၚမွာ 'ႏွင္း'ရဲ႕အေဖကိုေတြ႕လိုက္သည္။
"ဟင္။ ႏွင္း နင့္အေဖပါလိုက္မလို႔လား။"
"အင္း စိတ္မခ်လိဳ႕တဲ့။ ေျပာလို႔မရဘူး။"
"ေအာ္"
ခက္ေတာ့ခက္သား.. မိဘေတြကလည္း ဆရာမပါမယ္ဆိုတာကိုစိတ္မခ်လိဳ႕လိုက္လာၾကတယ္။ မပင္ပန္းၾကဘူးလား။ ဘာမွမဟုတ္ေပမဲ့ စိတ္ထဲကေတြးလိုက္မိသည္။
ထားပါ သူတို႔ကိစၥနဲ႕သူတို႔ဘဲ။
'မစဥ္းစားေတာ့ဘူး'ဟုေတြးကာ ဖုန္းဆက္အၿပီး ျပန္ထည့္ထားေသာလြယ္အိတ္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးနားၾကပ္တပ္ကာ သီခ်င္းသာနားေထာင္ေနလိုက္သည္။ ကားစီးရင္ သီခ်င္းနားေထာင္ေနက် အက်င့္ရွိတာေၾကာင့္ပင္။
ေဘးနားက'ႏွင္း'ကေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕စကားေျပာေနေလသည္။ အျပင္ကိုေငးကာ သီခ်င္းနားေထာင္ေနရာက'ႏွင္း'ရယ္ေနသည့္ပုံကိုၾကည့္ကာၿပဳံးလိုက္ရင္း အျပင္ကိုသာျပန္ေငးလိုက္သည္။
ခဏၾကာေတာ့ 'ႏွင္း'လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕စကားေျပာေနတာကိုရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ယမင္းေသာ္ဘက္လွည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ေသာ္ ငါ့ကို ဓါတ္ပုံရိုက္ေပးပါလား။"
အဲ့တာေၾကာင့္ 'ႏွင္း'ရဲ႕ ပုံေလးကို သေဘာအတိုင္း ရိုက္ေပးလိုက္သည္။
"ေသာ္ ငါလွလား။"
"အင္း လွတယ္။ အရမ္း။"
နင္က ငါ့မ်က္လုံးထဲမွာဘယ္လိုေနေနလွတယ္။ ဒီတိုင္းလည္း လွတယ္။ အျပင္ဝတ္စုံနဲ႕လည္း လွတယ္။ ေက်ာင္းဝတ္စုံေလးနဲ႕လည္း လွတယ္။ ဆံပင္ခ်ထားလည္း လွတယ္။ ဆံပင္စည္းထားလည္း လွတယ္။ ကမၻာေပၚမွာအလွဆုံအမ်ိဳးသမီးေလးဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့ နင္ဘဲ ႏွင္း။
ESTÁS LEYENDO
နှင်း (1) (Completed)
Novela Juvenil'ရူးရအောင်ချစ်ပေမဲ့မင်းပျော်ရွှင်ဖို့အတွက်..' "ပျော်အောင်နေပေးပါ ချစ်သောရေ.. ငါလက်လွှတ်ပေးရတာနဲ့တန်အောင်.." 1192018-31122019
