ep-31

1.7K 98 0
                                    

ZawGyi

ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေက်ာင္းကားေပၚကဆင္းကာ ၿခံေရွ႕မွာလွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ အေဖစိုက္ထားတဲ့ပန္းပင္ေတြဟာ အခုတေလာအိမ္ကလူေတြအလုပ္ရႈပ္ေနတာေၾကာင့္ ေရေလာင္းမဲ့သူမရွိေတာ့ အခ်ိဳ႕မွာႏႊမ္းေနသည္။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေနာက္ေန႕ေတြမွာ ေသခ်ာေလးဂ႐ုစိုက္ရမယ္လို႔ေတြးလိုက္မိသည္။

ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ ၿခံထဲသို႔ဝင္ေတာင္မဝင္ရေသးေပ။ အိမ္တံခါးအဝတြင္ထြက္ေစာင့္ေနေသာ မိမိရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာအစ္မကို ဦးစြာေတြ႕ေနရေတာ့သည္။ အေၾကာင္းမွာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းပါဘဲ။ အမွတ္စာရင္းထြက္မည္ဟုေျပာထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္။

"ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ မမကိုစလိုက္အုံးမယ္။"

ကိုယ့္ဘာသာကိုေျပာကာ ၿခံထဲသို႔ဝင္လာလိုက္သည္။ စရသည္ကို ႏွင္းၿပီးရင္ အႀကိဳက္ဆုံးက မမပင္။ သူ(မ)ကိုစလိုက္တိုင္း ျပန္ေအာ္တာကိုေတာ့ သည္းခံရသည္။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္။

"အဟမ္း..အဟမ္း။ ခ်စ္လွစြာေသာအစ္မေတာ္။ အျပင္ကိုဘာထြက္လုပ္ေနတာလဲ။"

သူ(မ)ေဘးသြားကာ ကပ္လ်က္ထိုင္လိုက္ၿပီး စကားကိုထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကို မဲ့သြားေတာ့သည္။

"ဘာထြက္လုပ္လုပ္ေပါ့။ ဘယ္မွာလဲ။"

"ဟင္ ဘာႀကီးတုန္း။ မမကလည္း။ အစမရွိအဆုံးမရွိ။ အဲ့လိုေမးခြန္းေတြမေမးစမ္းပါနဲ႕။"

"ေအာ္ ကဲ ငါလုပ္လိုက္ရ။ နင့္အမွတ္စာရင္းကိုေျပာေနတာ။ ဘယ္မွာလဲ ျပ။"

ကိုင္လာေသာအမွတ္စာရင္းကို ေနာက္ပစ္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကိုၿပဳံးထားလိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ(မ)လည္းလိုက္ရပ္သည္။

"မျပပါဘူး"

"ဘာလို႔လဲ"

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဒီတိုင္းမျပခ်င္လို႔မျပတာ။"

"နင္တစ္ခုခုျဖစ္လာတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။"

"သခၤ်ာ"

"သခၤ်ာ ဘာျဖစ္လဲ ဆက္ေျပာေလ။"

သခၤ်ာနဲ႕စလွ်င္ပင္ သူ(မ)မွာအေတာ္ပင္စိတ္ဆိုးေနေတာ့သည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ေက်ာင္းတိုင္း သခၤ်ာ,အဂၤလိပ္စာစြမ္းရည္ၿပိဳင္ပြဲေတြ လုပ္ေသာ
ရာသီလည္းျဖစ္သည္။ ယမင္းေသာ္မွာလည္း ႏွစ္တိုင္းထိုၿပိဳင္ပြဲမ်ားကိုဝင္ၿပိဳင္ေလ့ရွိသည္။ အိမ္မွတိုက္တြန္း၍လည္းပါသည္။ ယမင္းေသာ္ေက်ာင္း၏စည္းကမ္းအရ ေျဖရမည့္ဘာသာမွာ
ဂုဏ္ထူးမရလွ်င္ပင္ေျဖ၍မရေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ယမင္းေသာ္၏အမမွာထိုကိစၥကိုစိတ္ပူေနျခင္းျဖစ္သည္။

နှင်း (1) (Completed)Место, где живут истории. Откройте их для себя