ZawGyi
ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲသို႔အျမန္ဆုံးအရွိန္နဲ႕ဝင္ကာ လုပ္ရမည့္ကိစၥမ်ားကိုခပ္ျမန္ျမန္လုပ္လိုက္သည္mm ၿပီးသည္ႏွင့္အခန္းအျပင္ထြက္ကာတံျမက္စည္းလွည္းရ၊ အမွိုက္ေကာက္ရႏွင့္တစ္ေယာက္ထဲအလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့သည္။ တစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ မလုပ္ဘဲပစ္ထားပါအုံးမယ္ေလ။ ဒါမွမလုပ္ၾကရင္ေတာ့ အဆူခံၾက႐ုံေပါ့။
အသင္းသားမ်ားမွာလည္းဝိုင္းၿပီးလုပ္ေပးမည့္သူမ်ားမဟုတ္သျဖင့္ ေလကုန္ခံကာေျပာမေနေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ဘာသာတစ္ေယာက္ထဲလုပ္ေနလိုက္သည္။ ဒါဟာ ယမင္းေသာ္အတြက္ သက္သာတဲ့နည္းတစ္မ်ိဳးေပ။
အလုပ္မ်ားအားလုံးၿပီးသြားခ်ိန္တြင္အတန္းတိုင္းစာစသင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေတာ္ေသးသည္ကသူမ၏အတန်းပ်ိုင်ဆရာမမွာအစည္းအေဝးရွိ၍သြားေနရ၍စာမသင္ေသးေပ။
ယမင္းေသာ္လည္း တံျမတ္စည္းကိုေနရာတက်ထားကာအခန္းထဲသို႔ တန္းဝင္လာလိုက္ၿပီးထိုင္ခုံတြင္ထိုင္လိုက္သည္။ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ ေရေလးေသာက္ရင္းအေမာေျဖလိုက္သည္။
ေဘးတြင္ထိုင္ကာစာၾကည့္ေနေသာ ႏွင္းသဇင္မင္းကလည္း သူ(မ)အိတ္ထဲက တစ္သ်ႉးထုတ္ကာ ယမင္းေသာ္အားေပးလိုက္သည္။
"ေသာ္ ပင္ပန္းေနၿပီလား။"
"ရပါတယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္အသင္းေခါင္းေဆာင္ဆိုၿပီးေတာ့ဟိုေနရာလည္းငါဘဲ။ ဒီေနရာဘဲငါဘဲ။ မသိရင္ငါတစ္ေယာက္ဘဲရွိတဲ့အတိုင္းဘဲ။ မေျပာခ်င္လို႔ၾကည့္ေနတာ။ ၾကာရင္ေတာ့ ငါလည္းေျပာရမယ္ထင္တယ္။ တစ္ပတ္ေလးမွာတစ္ရက္ေတာင္မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။"
မိမိ၏အသင္းသားမ်ားအေပၚ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို ႏွင္းသဇင္မင္းအား ေျပာျပရင္း၊ ရင္ဖြင့္ရင္းနဲ႕ေပါ့။
"ဟုတ္ပါၿပီ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ေသာ္ရယ္။ ေျပာလည္းမရတာ။.ေနာက္တစ္ခါငါပါဝိုင္းလုပ္ေပးမယ္။"
"ရပါတယ္။ နင္လည္းပင္ပန္းတာဘဲကို။"
ႏွစ္ေယာက္သားအျပန္အလွန္စကားေျပာေနတုန္း
ေနာက္တန္းမွျမတ္နိုးေအာင္က ေခၚမရတာေၾကာင့္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနရသည္။ ဒါေပမဲ့ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ပါဘဲ။ ဒီ(၁၅)မိနစ္က ျမတ္နိုးေအာင္အတြက္ ဂိတ္ဆုံးျဖစ္သည္။ မရတဲ့အဆုံးေအာ္ပါေတာ့သည္။
VOUS LISEZ
နှင်း (1) (Completed)
Roman pour Adolescents'ရူးရအောင်ချစ်ပေမဲ့မင်းပျော်ရွှင်ဖို့အတွက်..' "ပျော်အောင်နေပေးပါ ချစ်သောရေ.. ငါလက်လွှတ်ပေးရတာနဲ့တန်အောင်.." 1192018-31122019
