ZawGyi
သတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႕ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွစ၍
ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္္ေပ်ာ္ပါးသည္ကိုရပ္ကာစာကိုစလုပ္ေနရေတာ့သည္။
...
ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားကုန္လြန္သြားသည္ႏွင့္
ေက်ာင္းျပန္တက္မည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ မိမိရဲ႕ေမြးသမိခင္၏တိုက္တြန္းႏွိုးေဆာ္မႈမ်ားကို ျပန္လည္ကာ ၾကားလာရေတာ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ မနက္ေစာေစာစီးစီးထကာတစ္ေန႕တာလုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ေဆာင္ရေလေတာ့သည္။
ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္ကိုဦးစြာဖြင့္လိုက္ၿပီး ထိုင္ခုံမွာခဏေလာက္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ အေရွ႕အရပ္မွ ျဖာက်ေနတဲ့ေနေရာင္ေတြနဲ႕အတူ ခပ္ျဖည္းျဖည္းတိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလညွင္းေလးေတြကို ခံယူလိုက္သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္မ်က္ႏွာမသစ္ေသးဘဲ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာကာ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းသို႔ဦးဆုံးဝင္လာခဲ့ၿပီး ဆက္လက္၍ထိုင္ေနလိုက္သည္။
ထိုစဥ္ မီးဖိုေခ်ာင္မွ ဟင္းခ်က္ရင္း ထြက္လာေသာအေမသည္.. "ဟဲ့ ယမင္းေသာ္။ နင့္ကို ငါႏွိုးလိုက္တာ ဒီမွာလာထိုင္ေနဖို႔မဟုတ္ဘူးေနာ္။
သြား.. အခုခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာသစ္။"
မိမိေဘးကိုလာကာ အသံကို အက်ယ္ဆုံးထားၿပီး ေအာ္ကာေျပာလာေသာ အေမျဖစ္သူကို ယမင္းေသာ္မ်က္ႏွာမဲ့လ်က္ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"အေမကလည္း။ ဘာလို႔အေစာႀကီးႏွိုးရတာတုန္း။"
"ဒီေန႕ေက်ာင္းျပန္ တက္ရမဲ့ေန႕ေလ။.နင့္ေမ့ေနတာလား ယမင္းေသာ္။"
"မေမ့ပါဘူး အေမရယ္။ ေက်ာင္းသြားရမွာ (၁၁)နာရီမွေလ။ အခုမွ (၈)နာရီရွိေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့စာေတြကလည္းနည္းနည္းဘဲသင္ေသးတာေလ။ စာေမးပြဲႀကီးလဲၿပီးသြားၿပီ။ ဘာမွလည္းလုပ္စရာမရွိဘူး။ ဒီတိုင္းေနရင္ပ်င္းစရာႀကီး။"
"ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေစာေစာႏွိုးလာေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ဟဲ့။ နင္အခုခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာသစ္မလား။
တစ္ပတ္စာမုန့္ဖိုးအျဖတ္ခံမလား။"
အေမကေတာင္ဆို၊ ေျမာက္လုပ္ရမွ ေက်နပ္တဲ့ ယမင္းေသာ္တစ္ေယာက္ဟာ ဒီတစ္ခါစကားကိုေတာ့ မတုန့္ျပန္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ပတ္စာဆိုတဲ့အရာဟာ ယမင္းေသာ္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးမားလွသည္။
KAMU SEDANG MEMBACA
နှင်း (1) (Completed)
Fiksi Remaja'ရူးရအောင်ချစ်ပေမဲ့မင်းပျော်ရွှင်ဖို့အတွက်..' "ပျော်အောင်နေပေးပါ ချစ်သောရေ.. ငါလက်လွှတ်ပေးရတာနဲ့တန်အောင်.." 1192018-31122019
