Frost (Loki/Okuyucu)

Solution

Çocukluğundan beri emin olduğun tek bir şey var.

Hogwarts mektubun sana gelmedi, yapabildiğin en büyük sihirler de genelde saatlerce dua ettikten sonra sınavlarının ertelenmesiydi, daha önce 'mucize' seviyen buydu. Şimdi de etrafın harikalarla dolu, nasıl olduğunu sen de bilmiyorsun, ama bunca mucizenin arasında sıradan olan tek şeyin de kendin olduğunun farkındasın.

Eğer bunca zamandır uyurgezer bir karanlık lord değilsen, büyüyle uzaktan yakından alakan yok.

Thor'un söyledikleri seni bir an kendinden şüphe etmeni sağlamıştı, sonuçta Thor tanrısal bir varlık ve sen de sihire oldukça heveslisin. Ama ne yazık ki, cadı falan değilsin.

“Kardeşim,”kardeş sözcüğünün ancak bu kadar alayla söylenebileceğini düşünüyorsun. Loki ağırca içinde yattığı kraterden doğruluyor, hareket edebildiğini de görmek seni daha mutlu ediyor. “Söyle bana, dokuz diyar adına, bu çocuğun Seidr'ı olduğunu nereden çıkardın?” Eğlenmiş gibi, ama sen onunla eğlenmektense cümlenin içinde geçen bir başka kelimeye takılmakla meşgulsün.

Onun yaşıyla karşılaştırdığında yaşın bir embriyonun yaşına bile denk gelmiyor ama yine de sana verdiği hislerden hoşlanmıyorsun.

“Bu da senin oyunlarından biri mi?” Thor'un yüzü şimdi şüpheyle kısılmış, Loki'ye bakıyor. “Nidavellir kelleni bağışladıktan sonra minnet bile duymadan oynadığın oyunun Aesir'e savaş getireceğini biliyordun! Zaman kazanmak için mi beni bu geçilmez eve yönlendirdin? Üzerimize bu kadar felaket düşürdükten sonra oyun oynamaktan vazgeçmeyecek misin!”

“Felaket mi? Felaket mi? Nidavellir dudaklarımı dikerken sen Mjollnir'e, kral Odin Gungnir'e , Frey de Skíðblaðnir'e kavuşmuştunuz, nasıl felaket bu?”

“Kafanı cücelere teslim edecek o bahsi kaybettiğinden mühürlediler dudaklarını! İşin ucunda kafan vardı, sen iplerle kurtuldun, bir ölümlüye ulaşıp iplerden de kurtulacağında Nidavellir'in Odin'i sorumlu tutacağını düşünmedin mi?”

“Cüceler onlardan alınanlar için kızgındı! Siz de bunu biliyordunuz, onlar hediyemdi size, anlaşılan açgözlülüğünüz minnetinizden üstün gelmişti. Söyle Thor, hanginiz pazarlık yapmaya çalıştınız Hreidmar'la? Beni o aptal demirci dikerken sen tutmamış mıydın? Şimdiyse beni acıdan ve sessizlikten kurtulduğum için suçluyorsun.”

“Bir kişinin cezası iki diyarın yığınlarının daha hafif,”dedi Thor dişlerini sıkarak. “Seni geri götürüyorum. Ölümlü ya da büyücü, o da gelecek, seni sakladı, ipleri koparmaya layık olacak kadar seni biliyordu, sonuçlarını da biliyordu.”

“O büyücü falan değil, kendim kontrol etti-”

“Kapıyı Mjollnir bile kıramadı, senin seidr'in de değildi Loki, sen Hiçbir şeyi geçilmez yapmazsın, kapıya gelene kadar düşürmekle uğraşırsı-”

“Yani kapıdan geçemedin diye evimi yıktın.”

Thor'un kafası sana çevrildiğinde bunu dışarıdan söylediğini farkediyorsun. Adamın mavi gözleri sana bakarken kısılıyor, onun omzu arkasındaki gökte, bulutlar arasında şimşekler çakıyor ve olduğun yere siniyorsun. Ama artık çok geç. Bir kere konuştun. “Sokağı yıktın. Sırf kapı açılmadı diye mi?”

Thor bir an cevap vermediğinde Loki sakince araya giriyor. “Kardeşimin büyüleri bozmaya uğraşması böyle. Nasıl çalıştığını bilmiyorsan, kır, dursun.”

Loki'ye dönüyor Thor. “Öyleyse sen yaptın.” diyor, yüzündeki ifade kelimelerinden emin olmadığını gösteriyor.

“Ben yapmadım,”diyor Loki. “O da yapmadı. Seidr'i yok. Sen de hissetmişsindir.” Garip, Loki sana her şeyin senin etrafında döndüğünü söylemişti ama şimdi Thor'a bundan bahsetmiyor. “Ve sütlerini şaraba çevirdiğimde keçilerin ne kadar suçluysa o da öyle suçlu. Senden çok fazla zeka beklemiyorum kardeşim, ama bu çocuğun o an başka çaresi olmadığını anlayabilecek kadar kendi başına düşünebiliyorsundur.”