Secrets of the Malavegas (Book 7)

13: Tutorial

Huwebes ng umaga, nag-aagahan ang mga Malavega. Gaya ng normal na araw nila ang normal na agahang iyon. Ang kaibahan lang, wala pa rin si Max sa bahay.

At hindi pa rin sila pinapansin ni Armida. Naghanda ito ng almusal at pinakakain lang si Zone. Naninibago nga sila, hindi ito maingay samantalang madalas, umaga pa lang, para nang armalite ang bibig nito.

Si Arjo, walang pakialam dahil matagal naman nang bad trip sa kanya ang mama niya. Nagpapasalamat pa nga siya na hindi siya nito pinapansin sa mga oras na iyon. Hindi na naman mapag-uusapan yung note na gawa ng mga kaklase niyang baliw roon sa psychology class nila.

And speaking of psychology class, slow-mo ang pagnguya ni Arjo habang iba ang tingin sa Papa niyang nagbabasa sa business section ng hawak nitong diyaryo.

Ang weird talaga sa isip-isip niya.

Naamoy niya sa abandonadong bahay ang perfume ng Papa niya sa mga oras na iyon. At halos kasabay na niya itong umuwi kagabi. At ang kotseng kataka-taka talaga.

Wala iyon sa garahe tapos biglang nandoon na, samantalang wala naman sa itsura ng tatay niya ang magaling mag-magic.

"Agk!" Biglang napahawak sa dibdib si Josef at nabitiwan ang diyaryong hawak niya. Bumagsak ang kalahati ng katawan nito sa mesa at parang nawalan ito ng malay.

"Josef!" Napatayo tuloy si Armida dahil sa biglang nangyaring iyon sa asawa niya.

"Pa!" Kahit si Arjo ay nag-alala agad dahil biglang nagkaganoon ang papa niya.

Napasugod agad si Armida sa puwesto ni Josef at ibinangon ito. "Josef, ano'ng nangya—"

Pag-angat niya rito ay nakangiti na ito sa kanya nang nakakaloko. "Akala ko, di mo na 'ko papansinin e," nakangising sinabi nito.

Biglang bumagsak ang mukha ni Armida at akmang hahampasin ang asawa niya nang saluhin nito ang kamay niya at niyakap siya nito sa baywang.

"Huwag ka na kasing magalit. Ito naman, kung makakauwi ako nang maaga, uuwi naman ako nang maaga, di ba?" malambing na sinabi ni Josef, inaamo ang asawa niya.

Imbis na mapaamo, nasapok pa ni Armida ang ulo ni Josef. "At pag-aalalalahin mo pa 'ko sa drama mo?" nagagalit na singhal nito. "Gusto mo bang patayin kita, ha?"

"Mama, kill him already," pokerfaced na sinabi ni Zone sabay alok sa mama niya ng butter knife para mapatay na nito si Josef.

Si Josef naman, natatawa pa rin kahit na gusto na siyang mamatay ng asawa at ng bunso niyang anak.

"Naku, Josef! Kung di lang talaga kita—grr! Sakit ka talaga sa ulo ko."

"I know you love me, milady. Quit with your silent treatment, alright?"

Ngiwing-ngiwi si Arjo sa ginagawa ng mga magulang niya. Hindi niya alam kung ano ang ire-react. Kung masusuka na ba sa kalandian ng mga ito o maiirita, ang aga-aga.

"Papasok na po 'ko sa school," nakangiwi niyang paalam sa mga ito. Tinangay na lang niya ang kinakaing french toast at lumabas ng bahay na talagang gulong-gulo sa mga nagaganap. At kahit nasa labas na siya, naririnig pa niya ang mama niya na binubungangaan ang papa niya dahil sa trip nitong hindi niya ma-gets.

Ang papa niya, masayahin namang tao. Marunong ngumiti, tumatawa naman nang normal. Ang bait-bait pa. At masasabi niyang kung magkaka-boyfriend o asawa siya, malamang na gaya ng papa niya ang pipiliin niya. Lalo pa, ang guwapo ni Josef. Tapos kagalang-galang talaga, very neat and clean, at ang class. Iniisip nga niyang kung kumilos madalas ang papa niya, parang anak mayaman ito samantalang lahat naman ng gastos nila sa bahay, pulos mama niya ang nagbibigay.