Başımızı yaktın Yusuf!

394 23 12
                                    

•Öncelikle merhabalar güzel kalpli takipçilerim. Sizlerle birşey paylaşacağım.

•İlk önce sınava çalıştığım için düzenli bölüm atmakta zorlanıyordum. Ama artık düzenli olacağıma söz verdim. Ve merak etmeyin artık uzun aralar yok. Kitabımın yeni bölümleri Salı ve Perşembe günleri kesin geliyor. Haftasonu ise belli değil. Uygun olursam haftasonuda atmaya çalışacağım ama merak etmeyin kısa bölümler olmayacak baya uzun bölümler olacak.

•Kitabı dediğim gibi çok uzun yapmayı planlıyorum. Belki gelecek yaza bitirip yeni kitap yazarım ama uzun soluklu olacak kesin. Birde benim aklımda milyon senaryo var. Nereye gitsem ilham geliyor ama yazmaya çok üşeniyorum. Çok güzel planlarım var.

• Son olarak aktifliğim yerlerde o yüzden kendimi yanlız hissediyorum. Lütfen ve lütfen yorum yapın.❤ Ama ben kitabı okurlar için hâlâ yazmaya devam edeceğim.

sdeyrnx & ezgismoodie & julelabae & wksjnd & reynlilolipop & cikolatalisut2007  özledim lan sizi cevap verin yaw.❤⚡

-Hatırlatma-

Sinirli bir bakışla sola döndü bende üzgün bir bakışla ona doğru bakarak;

Ben: Özür di-

Yusuf: Dileme! Ben senin neyinim ki?

Dedi ve gitti. Son düşündüğüm şey ise
"ALLAH BELAMI VERSİN."

-Hatırlatma Son-

Bilmiyorum salakmıyım ama değilim. Bunu neden düşündüğümüde bilmiyorum ve bu çocuğun neden böyle davrandığınıda bilmiyorum. Amaan neyi biliyorum ki ben.

Yusuf gittikten sonra ortada mal gibi kaldım. Bir sağa bir sola bakıyorum ama kimse yok derken HASSİKTİR buraya doğru gelen tarihcimi ben mi yanlış görüyorum? Olamaz olmaz olmasın. Ne diyeceğim ben bu mal karıya?

Yanıma yaklaştı ve bana anlamsız bakışlar savurdu.

Tarihci: Noldu niye burdasın?

Ben: Asıl siz niye burdasınız hocam?

Tarihci: Kes ve soruma cevap ver.

Ben: Iıı şey ben gittim müdür yardımcısına da yoktu odasında. Neyse zaten önemli değildi ben tenefüste giderim. Hadi biz sınıfa gidelim.

Tarihci: Dur dur dur. Bak orada müdür yardımcısı.

Hay ben aklıma tüküreyim. Mal Evren. Ne dicem ki beğn?

Ben: Görmedim hocam. (Yutkunarak)

Tarihci: Demek görmedi ha? O zaman beraber gidelim olayın aslını astarını öğreneyim.

Ben: Yok hocam siz kendinizi yormayın bize lazımsınız.

Tarihci: Öyledir. Yürü.

Ben: Hoc-

Tarihci: Yürüüü.

Yutkundum ve başımla onayladım. Yavaş yavaş gidiyorduk. Hadi hayırlısı. Ne dicem lan ben? Ah Yusuf ah başıma ne işler açtın salak!

İçimden Yusuf'a söverken geldiğimizi görmemiştim bile. Kafamı vurduğumda yukarı baktım ve müdür yardımcısının kapısı.

Tarihci: Yürü bakalım.

İki elimide önümde düğümledim ve başımı öne eğerek tedirgin adımlarla içeri girdim.

Müdür Yardımcısı: Ooooo Hocam hayrola buralara gelmezdiniz hiç.

Tarihci: Hayır Hocam hayır. Evren'i çağırmışsınız o yüzden geldik.

Müdür Yardımcısı: Kim ben mi?

Tarihci: Evet.

Müdür Yardımcısı: Yanlışınız var İpek Hanım. (tarihci) Ben kimseyi çağırmadım.

Tarihci: Ama Yusuf öyle dedi.

Müdür Yardımcısı: Ne Yusuf'mu? EVREN ÇABUK YUSUF'U ODAMA ÇAĞIR!

Ben: HOC-

Müdür Yardımcısı: ÇABUK!!

O kadar korkmuştum ki sesi tüm koridorlarda yankılandı. Koşar ve bir o kadarda titrek adımlarla Yusuf'un sınıfının önüne geldim. Derince nefes alıp verdim ve kapıyı çaldım.

Dersleri Beyza Hoca'yaydı. Okulun gözdesi.( Biyoloji hocası vardı ya geçen bölümlerde) Beyza Hoca'yı görünce istemsizce tebessüm ettim ve gayet sevimli bir ses tonuyla konuştum fakat beceremedim.

Ben: Ho-hocam müdür yardımcısı Yu-yusuf'u çağırı..yor.

Beyza Hoca: Evren noldu iyimisin? Bir olaymı var?

Ben: Yok Hocam.

Beyza Hoca: Öyle görünmüyor ama.

Kafamı 'hayır' dercesine salladım ve Beyza Hocada 'peki' dercesine salladıktan sonra Yusuf'a işaret yapıp gitmesini söyledi.

O sırada Duru ve Emre bana bakıp fısıldıyordu ama onları dikkate alamadım.

Yusuf bana doğru gelirken ne oldu dercesine bakış atıyordu. Ama ben bana sinsice bakan Nil'e sert bir bakış attım ve endişeli sesimle 'İyi dersler' dedikten sonra kapıyı kapatıp Yusuf'la müdürün odasına yol aldık.

Yusuf: Noldu söylesene kızım?

Bunu derken baya soğuktu sanırım dediklerimden dolayı.

Ben: Her şey senin yüzünden soğuk nevale!

Yusuf: İyimisin!

Ben: Son derecede.

Yusuf: Noldu artık söylicekmisin.

Ben: Başımızı yaktın Yusuf!

Söylemeyeceğimi anlayınca pes etti. Ben biliyordum kesin bir şey yapacak bu bize. Bittik yani. Tutanak tutulursa mahvolduk. Son senemiz ya son. :(

Biliyorum kısa ama  baştaki bilgiler için atıyorum. Söz telafisi olacak.

Canım shipim #EvYus ⚡

sdeyrnx 🐼⚡


Tesadüf & Reynmen (Devam Ediyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin