Geldiiim. Artık aktif olmaya çalışacağım. Biraz kısa ama idare edin. Uzun bölümler de gelecek. Ha birde bu sayfaya bakarsanız GeceMery58 ♥
-Hatırlatma-
Duru: Ya bişey olmaz. Bişey olursa döversin onları.
Ben: Offf Duru! Napacağız şu merakını.
Kolumdan çekerek beni kalabalığın oraya sürükledi.
-Hatırlatma Son-
Meraklı kalabalığı elimle aralayarak ortaya ilerlemeye başladım. Kalabalık genellikle bizim liselilerden oluşuyordu. Aynı zamanda arkamdan Duru geliyordu.
Bir müddet sonra ortaya gelebilmiştik. Karşımda ağzı yüzü kan içinde Yusuf'u görmemle şok olmam bir olmuştu.
Anlamsız bakışlar atabiliyordum sadece. Yusuf ise sinirle karşısındaki kişiye bakıyordu.
Kafamı Yusuf'un baktığı tarafa çevirmemle ikinci büyük çaplı şoku geçirmem bir oldu.
Arda. Yusuf gibi Arda'nında ağzı yüzü kan içindeydi.
Arda sadece gıcık gıcık sırıtıyordu. Bense ona tiksinmiş gibi bir bakış atarak kafamı Yusuf'a çevirdim.
Ben: YUSUF! NE BU HALİN?
Yusuf: Bişey yok ya!
Duru: Hee bişey yok! Bizde yedik.
Ben: Bana bak Yusuf! Alnımızda enayi mi yazıyor?
Yusuf: Hayır.
Ben: Niye bu gereksizle kavga ediyorsun!
Arda: Gereksiz! Ayıp oluyor ama! Ben gayet gerekli biriyim. Özellikle sana.
Yusuf: LAN HÂLÂ KONUŞUYOR!
Demesiyle Arda'nın üzerine yürüyüp ona yumruklar savurdu. Elinden kavrayıp onu çekmeye çalıştım ama nafile!
Ben ve Duru uğraşırken etrafımızdakiler bakmakla yetiniyordu.
Ben: NE BAKIYORSUNUZ DURDURSANIZA ŞUNLARI!
Herkes birbirine anlamsız bakışlar sergilemekle yetindi. Sonra biri kalabalığı aralayarak yanıma geldi. Yanıma gelen kişi karşı komşumuz Poyraz'dı.
Poyraz: HOOP GENÇLER!
Demesiyle Yusuf'un koluna yapışıp onu kenara çekti. Yusuf ise Arda'ya sinirli bir şekilde bakmakla Arda ise Yusuf'a pis pis sırıtmakla yetiniyordu.
Sonra Arda ayağa kalkıp kalabalığı aralayarak buradan uzaklaştı.
Ben: Teşekkürler Poyraz.
Poyraz elini uzattı. Bende tokalaşmak için elimi uzatacaktım ki bu düşüncemi faliyete geçirmeden bir el böldü.
Kafamı elin sahibine doğru kaldırınca bana pis pis bakan Yusuf'u gördüm.
İkimizin arasına giren elini Poyraz'la tokalaşmak için kullandı ve;
Yusuf: Asıl muhattabın benim... Kardeş!
Demesiyle Poyraz suratını buruşturdu ve Yusuf'la tokalaştı.
Poyraz: Sen deyilsin ama neyse. Bu seferlik böyle olsun.
Yusuf: Efendim ne dedin?
Poyraz: Bişey yok ya öylesine.
Bende Yusuf'a sırıtarak Poyraz'a döndüm.
Ben: Teşekkürler Poyraz. Aslında dürüst olmak gerekirse seni ilk başta sevmemiştim ama ısınıyorum sana.
Poyraz: Yaa öylemi... Aslında anlamıştım ben!
Dedi,elini omzuna koyarak. Bende yere eyip sırıttığım kafamı kaldırarak;
Ben: Nasıl?
Poyraz tatlı tebessümünü kocaman bir sırıtışa çevirerek;
Poyraz: Kim olsa anlardı. Hareketlerin... Ha ayrıca birde evin dağınık olması.
Dediğinde kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım. İkimiz beraber katıla katıla güldük.
Yusuf: Pardon! Çok özel konuşmanızı bölüyorum ama kaşım patlak. Her yerim yara. Gülecek birşey varsa beraber gülelim!
Dedi sinirle. Bende kafamı Yusuf'a çevirip;
Ben: Ha pardon! Unuttum seni!
Yusuf: Şükür hatırladın.
Duru: Biri de Yusuf'u okul revirine mi götürse!
Bunu imalı bakışlar içerisinde söyledi bize. Yusuf ise pis bir sırıtış sergiledi.
Ben: Yaaa! Sen götür Durucuğum.
Duru: Ne münasebet!
Poyraz: Ben götüreyim.
Dedi heyecanla. Yusuf ise suratını buruşturup cevap verdi.
Yusuf: Oldu! Sen kaşıma pansuman yaparken ellerimiz birleşsin sonra romantik bakışmalar felan... Ya sabır ya Allah ya!
Bunu derken Duru ve ben kahkaha atmaya başladık.
Poyraz: Doğru ya! Unuttum onu.
Ben: Eee kim gidecek seninle?
Yusuf: Seeen.
Ben: Beeen.
Yusuf: Evet seeen.
Duru: (kıkırdayarak) Demekki Poyraz'a anlattıklarını seninle yaşamak istiyormuş.
Bende Duru'yu cimcikledim.
Ben: Salak salak konuşma!
Poyraz: Neyse sen götür istersen Evren.
Yusuf: Bencede.
Duru: Gider gider.
Ben: Hı?
Duru kulağım eğilerek fısıldamaya başladı.
Duru: Kızım hadisene Yusuf'u revire götür!
Ben: Heee. Gel gidelim Yusuf.
Ben bunu derken kocaman sırıttı Yusuf.
Yusuf: Hadi.
Dedim ve koluna girdim.
Oradan revire gittik.
