Bir Karadeniz Sevdası

65. bölüm

      Asiye mustafanım haline gülmekten ona yardım bile edemiyorudu kahkası etraftaki sessizliği bozmuştu. Mustafa kedi gibi bakıyordu her tarafo islaktı ayağa kalktı ıslanmak dışında başka bir şey olmamıştı ayağa kalktı kayalıklara tutunup çıktı asiye hala gülmeye devam ediyordu mustafa asiyeye
  Mustafa: çok komiğine gitti galiba asiye hanum
        Asiye gülmekten cevap veremiyordu
   Asiye: su nasuldu mıstafa çok mu soğuktu
         Kahkaha atmaya devam ediyordu
   Mustafa asiyeyi omuzlarinda tutup
  Mustafa:sen de bakmak ister misun asiye suyun soğukluğuna
       Asiyeyi suya ittirmeye çalışıyordu amacı gerçekten düsürmek değildi ama uğraşiyordu
    Asiye: aaa napaysun deli hamileyun ben hamileyum
     Mustafa: oy hamileymuş hamilyun diyen ağzıni yerim senun
            Asiyeyle mustafa bir süre kaldırlar sonra asiye keşanini omuzlarina örtüp
Asiye: yürü hayde zaten ıslak ıslaksun hastalanacaksun
  Mustafa: kıyamaz musun?
  Asiye: ben daha çok sana bakacak kişiye kıyamam
   Mustafa: anama kıyamaz musun yani
   Asiye: bu konuyu biraz düşünmem lazum bilemedum bak oni
         Asiyeyle mustafa gülüştükten sonra arabaya bindiler mustafa titriyordu soğuktan sırılsıklamdı
   Asiye arabaya binince mustafaya hala gülmeye devam ediyordu o sırada mustafa asiyeye baktı ne güzeldi öyle şükretmek için bir sebebi vardı ölürken son kez adını söyleyeceği gözlerini kapadığında yüzü saçları aklına geleceği aşkı vardı bir an düşündü ya kaybedersem düşünemedi bile hiç düşünmemistiki napardı gözleri doldu hayat dolu gözleri vardı sevdiğinin insan bazi şeylere hatta çoğu şeye yakınindayken bakmaz  hep yaninda olacaği sanır öyle değil ama keşke simdi alsa ikisi baslarini gitseler 1 hafta 10 gün gelmeseler sevse asiyesini her gün her gün biraz daha fazla sevse yine yeni yeniden sevse ... o huzuru o kadar özlemisti ki çok yorulmuştu mustafa da artık eskiden kalabalıği severken şimdi yalnızliği seviyordu insanlardan kaçmak istiyordu bi tek asiyesinden değil nasıl olurda bi insanın kalbi başkasi için atabilir ki yaşama sevinci onun yanındayken olabilir aşk biter derler yıllardir süren aşk sevgimi yoksa alıskanlik mi fakat bunun alıskanlik olmasi imkansiz bu sevgi saygı merhamet her duygu sevdiğinin yanaklarina baktı utanınca mutlu olunca üzülünce kızaran yanaklarina doya doya öpebilse şimdi onları keşke mustafa bambaşka alemlerde bunlari düşünürken asiyenin sesiyle gerçek dunyaya döndü
   Asiye: mustafa hayde da
   Mustafa:he
   Asiye:kumlukta gemiler batmis mustafa onlari diyrim
   Mustafa: he
    Asiye: he ya he hayde sür sür
    Mustafa: nereye
    Asiye: mustafa kendinde misun babama ya hayde ama yoruldum
    Mustafa :tamam ya tamam sürüyorum
***********************************
     Nefes esma tahir ve ali osman hocanin bahcesindeki sedirde oturup çay içio sohbet ediyorlardı
   Nefes: tahir asiye ablayla mustafa abinin nasıl tanıştıği biliyo musun sen
    Tahir: he tabi biliyrım da noldu
    Nefes: hiç merak ettim
    Ali: devrem biz askerdeyken istemeye gitmişlerdi dimi ben öyle bir şeyler hatırlıyorum
    Tahir: he 2 kere gitmistik
    Nefes: neden
        Esma kıkır kıkır gülmeyr başladı
   Esma: neden olacak bizim iki şaşkinın her zaman ki halleri
   Nefes: esma abla sen de biliyosundur dimi
    Esma: evet ama benim üniversitemin ilk yıllarıydı çok görüşemiyoduk ama konuşuyoduk ben okul disinda hep amcamlardaydım zaten
    Nefes: e nasıl tanışmışlar
    Tahir: aynı köydeniz zaten çocukluktan beri az çok biliyoduk ben abimlerin yanındaydim hep ama biz oyun falan oynamayı çok sevmezdik abimle hep babamın yanında gemideydik abim babamı örnek alırdı ben de abimi abim de çok deliydi babam vefat edene kadar
    Nefes:çok mu küçüktün baban vefat ettiğinde
   Tahir: yook ben çok küçuk degildim de bizim yangazlar küçüktü onlar babamla pek vakit geçiremediler biz abimle rahmetlinin hep tepesindeydik dedum ya hep gemideydi deniz onun tutkusuydu onunda gözleri maviydi hayran olurdum onu izlerken mavi gozleriyle derin derin bakardı karadenize bize karadeniz gibi olun derdi karadeniz gibi asi karadeniz gibi durulmaz karadeniz olursaniz eğer derdi onun dalgalarina katlanmayi bilirsiniz derdi
     Tahirin gözleri dolmuştu nefes bunu fark edince kocasinin yanağina bi opucuk kondurdu sonra tahir anlatamaya devam etti
   Tahir: abim yengemle tanistigi zamanlar babam daha hayattaydı yengem hoca kızı olunca butün erkekler çekinirdi zaten evleriyle camj arasi mesefe ne kadar osman hoca tehlikesi var az onlara gözcülül yapmadim
   Esma:ayni seyleri ben de yasadim tahir onlarin yuzunden amcama ne kadar yalan söylemek zoruda kaldım
    Tahir: ben 10 yasindaydim abimle yengem tanistiginda abimle aramizda 7 yas var abim 17ydi lise işte ama hep devamsizlik yapip babamin yanina gemiye gidiyo ben onun gibi okuldan kacamiyodum
   Nefes: bunlari sakın yiğitin yanında bahsetme kaçmak falan kırarım kafanı
    Tahir: neyse zaten çocukluktan tanisiyo yengemle abim hep kavga ederlerdi bi gün yengem taşla abimin kafasini yarmisti hiç unutmam o gunu annem asiye yengemin annesine kavga etmeye gitmisti yengem abimden 3 yas kucuk bu arada ama abimin hakkindan oyle bir geliyordu ki asiye yengem buyudukce daha da guzellesiyidu abim  asiye yengeme sinir oluyodu çok neyse gel zaman git zaman lise bitti abim üniversite falan okumadı yengem de öyle 1 sene abim Istanbula gitti bir şirketle anlaşmıştik1 sene boyunca hiç görüsmedi bizimkiler biz bile abimi 3 ayda bir gorduk ama geldiginde her gun osman hocanin evinin onunden geciyordu meger yengeme bakiyomus ben fark etmedim o aralar burdaki arkadaslarina da tembihlemis kimse asiyeye yan gozle bakmasin korusun kollasin diye
   Esma:ay hatta tahir hatirliyo musun mustafa abi birisini dovmustu
   Tahir: hatirlayrim tabi bu arkadaslarindan biri yengemle konusmaya baslamis abim bunu duyunca geldi adamı izlemeye basladi yengem yuz vermedikce daha cok sarkintilik ediyodu bi gun kahvede demis abim rahat birak adam demis sanane bi dovuyo adami asiye benim hellalim diye osman hoca geliyo o sirada olaylar karisiyo
   Esma:hatta amcam asiye ablama mustafa abimle arasinda bir sey olup olmadigini sormustu tabi ablamindan bir seyden haberi yok o zor durumda kalmisti
   Tahir: sonra abim geri istanbula gitti ama çok duramadi 1 ay sonra geri geldi babamin yaninda calismaya basladi kumluktan erken çıkıyodu yatsı namazından sonra eve dönüyodu bazı geceler sabah namazında çıkıyodu anamlar anlamıyodu biz aynı odada kaldiğimizdan bana tembihliyodu yalanlar işte o sayede az para kazanmadım
  Nefes: şantaj mı yapiyodun
   Tahir:tabi yapıcam
   Nefes: e yuh tahir yazık mustafa abime ya
    Tahir: banane yahu bana da yazuk gece yarusu uyku mu böliydi
         Arkadan mustafanın sesi duyuldu
   Mustafa: neden uykunu böliymişum abisi hıyar! ...

           Ben bu hikayeye sen anlat karadenizle başladım asiye mustafa nefes tahir sayesinde öykü benim idölümdü ve olmaya devam edicek dizimiz bitiyo sen anlat karadeniz artık anlatmayacak susucak benim hikayem de finale doğry gidiyor o yüzden ben de madem sen anlat karadenizle başladı benim hikayem de onunla bitireyim 13 kasım da ben de final yapmayı düşünüyorum tabi o zamana kadar bölümler gelicek sizi seviyorum💕 ha bu arada yarın 29 Ekim Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarinın Türk halkının desteği ve yardımıyla kurduğu Türkiye Cumhuriyetinin Yıldönümu bir kere daha minnettar olduğumu ve onlar için Türkiye Cumhuriyetini ilelebet müdafa edeceğime söz veriyorum Cumhuruyet Bayramimız şimdiden kutlu olsun bugüne dair bir söz de bırakayım "EFENDİLER, YARIN CUMHURİYETİ İLAN EDECEĞİZ"